عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان اینکه بین مرحوم آیت‌الله مرعشی نجفی(قد) و مردم فاصله‌ای نبود و خدمت ایشان رسیدن و ملاقات با او بسیار آسان بود، گفت: ایشان ارزنده‌ترین ثروت فرهنگی را برای مکتب اهل‌بیت(ع) از خود به یادگار گذاشت.
آیت‌الله رضا استادی، در مراسم بزرگداشت مقام علمی و فرهنگی حضرت آیت‌الله سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی(قد) که ۲۲ آبان‌ از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران برگزار شد، در پیام تصویری، به ویژگی‌های این عالم ربانی پرداخت. در ادامه متن سخنان این استاد حوزه علمیه قم را می‌خوانید:
با تشکر از حضار محترم و پوزش از اینکه نتوانستم، حضوراً خدمتتان برسم، نکاتی را درباره آیت‌الله مرعشی نجفی عرض می‌کنم:
ایشان پس از حدود ده سال تحصیل در حوزه نجف اشرف در ۲۷ سالگی، دو سال بعد از تأسیس حوزه علمیه قم، وارد این حوزه شد و در همان زمان‌ها به‌عنوان مدرس رسمی برای گروهی از طلاب تدریس را شروع کرد و بنده از برخی از بزرگان و افاضل شنیدم که می‌گفتند: از شاگردان همان دوره‌های اول ایشان بودیم.
این تدریس با بیانی ملیح تا پایان عمر ایشان به‌مدت هفتاد سال ادامه پیدا کرد و در زمان استادش، از ایشان اجازه اجتهاد دریافت نمود.
ایشان ظاهراً تنها کسی بود که در آن زمان‌ها برخی از اساتید دانشگاه را جذب و برای استفاده از او خدمتش می‌رسیدند و چون اطلاعات وسیعی در موضوع کتاب و نسخه‌های خطی داشت، از او بهره‌مند می‌شدند. یکی از آنها که بنده می‌شناختم، مرحوم مدرسی چهاردهی نواده صاحب حاشیه شرح لمعه و شرح صحیفه بود و نیز برخی از اعاظم حوزه تهران هم، مانند مرحوم علامه شعرانی از آیت‌الله مرعشی به‌عنوان یک شخصیت نام برده‌اند.
کمتر کتابی در حوزه دین از شصت سال پیش تاکنون تحقیق و چاپ شده که از نسخه‌های خطی شخصی و کتابخانه او استفاده نکرده باشند و ایشان در این مسیر، سخاوتمندانه کمک می‌کرد و حتی گاهی که برخی طلاب فاضل جوان از ایشان نسخه‌ای می‌خواست، جواب مثبت می‌داد.
تا زمان ایشان کارهای علمی گروهی در حوزه رسم نشده بود. یک کار بسیار مهم با پیشنهاد آیت‌الله‌العظمی بروجردی(قد) توسط گروهی از فضلا درباره کتاب وسایل‌الشیعه انجام شد و کار دوم، به پیشنهاد آیت‌الله‌العظمی مرعشی نجفی(قد) درباره کتاب احقاق‌الحق قاضی نور‌الله شوشتری توسط تعدادی از فضلا که یکی از آنها مرحوم آیت‌الله تجلیل که از افاضل آن دوره بود، در چهل جلد شامل: فضائل اهل‌بیت(ع) سامان داده شد که ۳۶ جلد آن چاپ شده است و بعد از رحلت آیت‌الله مرعشی(قد)، بحمدالله با همت فرزندش حجت‌الاسلام و‌المسلمین حاج سیدمحمود مرعشی موسوعه امامت در ده‌ها جلد متنشر شده است.
زمانی که هنوز کتابخانه آیت‌الله مرعشی تشکیل نشده بود، وی تعداد فراوانی از نسخه‌های خطی خود را به کتابخانه‌های قم اهدا کرد و بعد از تشکیل کتابخانه، برای به دست آوردن نسخه‌های معتبر و بسیار ارزنده تلاش فراوانی کرد و در این مسیر حجت‌الاسلام و‌المسلمین حاج سیدمحمود مرعشی هم، با مسافرت‌های متعدد و تحمل سختی‌ها کمک شایانی کرد و امروز یکی از کتابخانه‌های مهم دنیا و مهم‌ترین کتابخانه‌ها در کشور است.
این کتابخانه تا زمان حیات ایشان به کمک مردم، بدون اینکه از دولت دریافتی داشته باشند، توسعه پیدا کرد و بعد از پیروزی انقلاب، با عنایت خاص حضرت امام خمینی(قد) و کمک دولت و همت حاج سیدمحمود مرعشی که یکی از بهترین کتاب‌شناسان و نسخه‌شناسان زمان ما می‌باشد، به اوج خود رسیده است.
درباره زندگی شخصی آیت‌الله مرعشی دو سه مطلب را عرض می‌کنم:
بین او و مردم فاصله‌ای نبود و خدمت ایشان رسیدن و ملاقات با او بسیار آسان بود.
در حد توان به نیازمندان کمک می‌کرد و در ۳۰ سال بعد از رحلت آیت‌الله‌العظمی بروجردی(قد) به فکر معیشت طلاب هم بود.
زندگی شخصی او ساده و مصداق ساده‌زیستی بود؛ خانه‌ای که روزهای اول ورود به قم در نزدیکی حرم داشت تا پایان عمر در همان خانه زندگی می‌کرد.
از دنیا رفت و ارزنده‌ترین ثروت فرهنگی را برای مکتب اهل‌بیت(ع) از خود به یادگار گذاشت که ان‌شاءالله مشمول عنایات آن بزرگواران قرار می‌گیرد.  

 

  جنبه تقریبی آیت‌الله‌العظمی مرعشی نجفی خاص بود
به گزارش خبرگزاری ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمود مرعشی نجفی، مدیر کتابخانه حضرت آیت‌الله مرعشی نجفی(قد)، در این مراسم بزرگداشت به سخنرانی پرداخت.
در ادامه گزیده سخنان وی را می‌خوانید:
مرحوم آیت‌الله مرعشی نجفی، روزی تا ۱۲ درس به طلاب ارائه می‌دادند. روزی رضاخان می‌گوید: می‌خواهیم طلاب را امتحان کنیم‌ و‌ اگر قبول شدند، به آن‌ها اجازه تدریس و فقاهت می‌دهیم؛ اما پدرم می‌گویند: این یک بهانه برای تخریب حوزه علمیه است؛ لذا به طلاب خبر می‌دهند که فردا کتاب ارث را خیلی خوب بخوانید؛ چون سؤال‌های سختی از آن می‌شود؛ لذا طلاب با خواندن این کتاب در امتحان پذیرفته می‌شوند و به رضاخان خبر داده می‌شود که این طلاب واقعاً باسواد هستند. خاطرم هست، صبح روزهای جمعه اساتید بزرگ دانشگاه تهران به منزل ما می‌آمدند و مادر ما آش جو درست می‌کرد و آن‌ها عصر به تهران بازمی‌گشتند. مرحوم بدیع‌الزمان فروزان‌فر، عباس زریاب خویی، عباس اقبال و جلال همایی از جمله این افراد بودند.
ایشان چهار مدرسه علمیه بزرگ در قم برای طلاب ساختند و یکی از خصوصیاتشان این بود در ایام محرم به حسینیه می‌رفتند و تا سحر سینه می‌زدند. علاقه زیادی به اهل‌بیت(ع) داشتند و همیشه خود را خادم علوم آل‌محمد(ص) معرفی می‌کردند. یک روز در نماز جماعت در صحن مطهر، شخصی نامه‌ای جلوی ایشان گذاشته بود که نوشته بود: ‌ای سید! جواب خدا را چه می‌دهی که این دانشگاهیان نجس را به منزل خود راه می‌دهی؛ اما ایشان به این سخنان توجه نمی‌کرد. خصوصیت دیگر آیت‌الله‌العظمی مرعشی نجفی جنبه تقریبی بود و ایشان از افرادی بودند که اجازه استفاده از صحاح سته اهل‌سنت را دادند.
ایشان مراودات زیادی با علمای مصر، یمن و‌ ‌اندونزی داشتند و ۴۵۰ اجازه روایتی و اجتهادی داشتند که بسیاری از آن‌ها مکتوب و برخی شفاهی بودند که بنده آن‌ها را در قالب یک کتاب گردآوری کرده‌ام. خصوصیت دیگرشان، این است که هیچ‌گاه از پارچه خارجی استفاده نکردند و می‌گفتند: با این‌کار دست استعمار کوتاه و کیفیت تولیدات ما بهتر می‌شود. حتی وصیت کردند: موقعی که از دنیا رفتم، مرا در خانه نشویید؛ بلکه در قبرستان و در همان جایی که مردم را شست‌وشو می‌دهند، شست‌وشو دهید و ما هم همین کار را کردیم و با اینکه قبری در حرم حضرت معصومه(س) داشتند؛ اما وصیت کردند، مرا در کتابخانه دفن کنید تا زیر پای افرادی باشم که دنبال معارف آل‌محمد(ص) هستند.
مرحوم پدرم تألیفات زیادی دارند که حدود ۱۵۰ مورد از آن‌ها چاپ شده است. کتابخانه ایشان بر اساس اعلام یونسکو، بزرگ‌ترین کتابخانه اسلامی شیعی است و ۸۵ هزار عنوان کتاب خطی در آن وجود دارد. تاکنون ۶۰ جلد از فهرست‌های این کتاب چاپ شده و احتمالاً تا ۱۲۰ جلد هم می‌رسد.