هفته‌نامه سیاسی، علمی و فرهنگی حوزه‌های علمیه

«مردمی‌سازی تربیت» یعنی پای کار آوردن مؤمنان

معاون تهذیب حوزه‌های علمیه کشور در کارگاه مردمی‌سازی تربیت

«مردمی‌سازی تربیت» یعنی پای کار آوردن مؤمنان

معاون تهذیب حوزه‌های علمیه کشور گفت: «مردمی‌سازی تربیت» به‌معنای ایجاد احساس مسئولیت برای عموم مؤمنان نسبت به امر انسان‌سازی و مشارکت دادن آنها در فرایندهای تربیتی به‌ویژه در قالب‌های گروهی و تشکیلاتی است.

به گزارش  خبرگزاری حوزه در استان کردستان، کارگاه جهاد تربیتی با موضوع مردمی‌سازی تربیت، با حضور حجت‌الاسلام و‌المسلمین محمد عالم‌زاده نوری، معاون تهذیب و تربیت حوزه‌های علمیه کشور، دوشنبه 20دی با شرکت روحانیون و طلاب استان کردستان، در کتابخانه امام خامنه‌ای سنندج برگزار شد.
معاون تهذیب و تربیت حوزه‌های علمیه کشور در این کارگاه اظهار کرد: «مردمی‌سازی» به مشارکت گرفتن توده انسان‌ها و به میدان آوردن اراده‌های همگانی است که ضرورت انکارناپذیر کارهای بزرگ، خصوصاً سازندگی انسان در فضای حوزه‌های علمیه به‌شمار می‌رود.
حجت‌الاسلام و‌المسلمین عالم‌زاده نوری اظهار کرد: معاونت تهذیب و تربیت حوزه‌های علمیه، در رویکرد جدید، روند دستوری و ابلاغی فعالیت‌های فرهنگی و تربیتی را به روند مشارکتی با کنشگری خود طلاب و مدارس علمیه تبدیل کرده است.
وی ادامه داد: در روند قبلی، طلبه، مخاطب فرض شده و گزاره‌هایی به او القا و دیکته می‌شد. طبعاً در آن تعامل، جوهره درونی افراد برای مسئولیت‌پذیری و صحنه‌گردانی نمایان نمی‌شد؛ درحالی‌که رویکرد جدید، طلاب را بیش از پیش متوجه مسئولیت‌هایی که بر عهده دارند، ساخته و آنها را نه مخاطب که کارگزار فعالیت‌های تربیتی می‌شناسد و با مشارکت فعال طلبه، عنصر سازندگی را در وجود او تقویت می‌کند.
معاون تهذیب و تربیت حوزه‌های علمیه کشور افزود: عظمت اهداف تربیتی و جریان آن در تمامی لایه‌های پیدا و پنهان زندگی طلاب از طرفی و دشواری استقرار قلبی آن، با وجود معارضان و راهزنان از سوی دیگر، هر مسئول دغدغه‌مندی را به این نتیجه می‌رساند که این جبهه خطیر را تنها با اتکای به فرماندهان آن و صرفاً با اساتید اخلاق نمی‌توان تدبیر کرد.
حجت‌الاسلام و‌المسلمین عالم‌زاده نوری افزود: آنچه که تنهایی این میدان و غربت متولیان آن را ترمیم می‌کند، به‌کارگیری ظرفیت مردمی و «بسیج عمومی طلاب به‌عنوان افسران و سربازان تهذیب و تربیت» است؛ حقیقتی که می‌تواند، علاوه بر فتح سنگرهای تهذیبی و تربیتی، موجب فتح‌الفتوح اصلی یعنی تربیت مسئولانه افسران جبهه تحول معنوی شود.
این استاد حوزه افزود: سنگرهای تهذیب و تربیت، جز با مشارکت و نصرت مسئولانه طلاب فتح نمی‌شود. طلبه‌ای که منفعلانه خود را صرفاً مهمان و مخاطب مباحث اخلاقی و تربیتی بداند و برای این مهم، در کنار اساتید و مسئولان فردی یا گروهی قیام لله نکند، راه به سلوک مجاهدانه نمی‌یابد. برای آنکه آموخته‌های اخلاقی، برکت یافته و در جانمان تثبیت و اقامه شود، باید همزمان برای ترویج و اقامه آن در محیط پیرامونی و جامعه خود مجاهدت کرده و سرفصل عملی «نصرت تربیتی» را بگذرانیم.
معاون تهذیب و تربیت حوزه‌های علمیه کشور بیان کرد: «مردمی‌سازی»؛ یعنی به میدان آوردن مردم و استفاده از ظرفیت عظیم توده‌ها و بهره‌گیری از نیروی متراکم همگان در یک عرصه خاص. منظور از «مردم» در این اصطلاح، همه کسانی هستند که وظیفه حقوقی، مسئولیت مستقیم و شأن و جایگاه اعتباری نسبت به یک کار ندارند و رسماً به انجام آن موظف نیستند.
حجت‌الاسلام و‌المسلمین عالم‌زاده نوری اضافه کرد: در این اصطلاح «مردم»، مقابل «مسئولان» است و مصداق کامل آن در مدارس علمیه، «عموم طلاب» در مقابل مسئولان حوزه هستند؛ بنابراین مردمی‌سازی به این هدف صورت می‌گیرد که همه مردم (طلاب) خود را مسئول بدانند و به انتظار نهادهای مدیریتی و ساختارهای رسمی و حاکمیتی ننشینند و از صرف توان خود، در حل مسائل مختلف اجتماعی دریغ نورزند.
معاون تهذیب و تربیت حوزه‌های علمیه کشور تاکید کرد: مراد از «تربیت» هم در این عنوان، هرگونه نقش‌آفرینی و تأثیرگذاری در «فرایند تربیت» و زمینه‌سازی برای ارتقا و رشد است که شامل تمامی فعالیت‌های آموزشی و فرهنگی هدفمند و منسجم تا حصول اهداف تربیتی می‌شود.
حجت‌الاسلام و‌المسلمین عالم‌زاده نوری عنوان کرد: «مردمی‌سازی تربیت» به‌معنای ایجاد احساس مسئولیت برای عموم مؤمنان از جمله طلاب نسبت به امر انسان‌سازی و مشارکت دادن آنها در فرایندهای تربیتی و اثرگذاری بر جان انسان‌ها؛ به‌ویژه در قالب‌های گروهی و تشکیلاتی است.
معاون تهذیب و تربیت حوزه‌های علمیه کشور تصریح کرد: تعبیر «مردم» تأکیدی بر این نکته است که صرفاً خواصِ از طلاب مراد نیستند؛ بلکه تمام طلاب برای نقش‌آفرینی تهذیبی و تربیتی باید بسیج شوند؛ هرچند خواص طلاب در این میان نقش پیشران دارند؛ البته اساتید و مدیران نیز، فراتر از مسئولیت مصرح و موظفی رسمی خود، می‌توانند نقش مردمی ایفا کنند و به فعالیت‌هایی خودانگیخته و مؤثر در شاگردپروری یا در حل مسائل حوزه و نظام اسلامی بپردازند.
وی اظهار کرد: در این ایده، تربیت از حالت یک‌طرفه و استعلایی، به حالتی تعاملی و دوجانبه تبدیل می‌شود و از نیروی متربیان نیز در امر کلان تربیت بهره گرفته می‌شود؛ در واقع متربی علاوه بر استفاده و تأثیرپذیری از مربی، خود در امر تربیت، فعال و اثرگذار و مسئول است و در عملیات گسترده تربیت مشارکت می‌ورزد.
حجت‌الاسلام و‌المسلمین عالم‌زاده نوری گفت: تعاون در تربیت عبارت است از: نقش‌آفرینی متربیان در برنامه‌ریزی، اجرا و مراحل تربیت. در این رویکرد، متصدی و متولی امر تربیت، صرفاً مربی نیست و به گفتن و تبلیغ محتوای تربیتی نیز اکتفا نمی‌شود؛ بلکه متربی خودش با احساس مسئولیت و با اراده و اختیار در همه مراحل تربیت حضور فعال دارد و در واقع بازیگر فعال صحنه گسترده تربیت است و علاوه بر تربیت نفس خود، نسبت به تربیت دیگران، احساس مسئولیت و نقش‌آفرینی خواهد داشت.
معاون تهذیب و تربیت حوزه‌های علمیه کشور یادآور شد: مردمی‌سازی تربیت به حرکت درآوردن انسان‌ها و به میدان آوردن اراده‌هاست و فعال‌سازی همگان در امر کلان تربیت. این ایده از این مبنا نشأت گرفته که تا انسان، سرباز و کارگزار امر تربیت نشود و به آن اقدام نکند و دغدغه تربیت دیگران را نداشته باشد، خود تربیت نمی‌شود.
حجت‌الاسلام و‌المسلمین عالم‌زاده نوری تأکید کرد: در واقع مسئولیت تربیت و سازندگی انسان بر دوش همه است. همه در قبال این امر مکلف‌اند و نباید برخی را مربی و برخی دیگر را متربی صرف تلقی کرد؛ «کلکم راع و کلکم مَسئول». در یک مدرسه علمیه، همگان از مدیر، کارمند، استاد و طلبه باید احساس مسئولیت کنند و در عملیات بزرگ تربیت و انسان‌سازی سهیم باشند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: برای تربیت باید جبهه‌ای فراهم آورد، همگان را مشارکت داد و اراده‌ها را بسیج کرد، به‌صورتی که هر کس گوشه‌ای از این کار بزرگ را بگیرد و خود را نسبت به آن مسئول بداند.

برچسب ها :
ارسال دیدگاه