• ولادت: ۱۰۹۵ قمری  
• وفات: 1160 قمری
• تولد و نسب
علامه سید صدرالدین رضوی قمی فرزند محمدباقر، در سال ۱۰۹۵ هـ.ق در یک خانواده اصیل، پا به عرصه وجود نهاد. وی از عالمان مشهور شیعه در قرن دوازدهم هجری است. متأسفانه محل تولد وی به‌درستی مشخص نیست؛ اما از آن‌جایی که وی در شهرهای مختلفی چون همدان، اصفهان، مشهد، نجف اقامت و تدریس داشته است، او را رضوی قمی، همدانی، مشهدی، اصفهانی و نجفی نامیده‌اند. وی از سادات موسوی و حسینی به‌شمار می‌رود. خاندان وی همگی از بزرگان و شخصیت‌های برجسته زمان عصر خویش بوده‌اند که سید معزالدین موسوی و سید محمدباقر رضوی و سید محمدمهدی مشهدی و سید محمدعلی رضوی و سید محمدباقر رضوی، سید ابراهیم رضوی، سید صدرالدین همدانی از جمله آن‌هاست. علامه وحید بهبهانی نیز داماد سید صدرالدین رضوی قمی است.
• اساتید
سید صدرالدین رضوی قمی در حوزه علمیه اصفهان و عتبات عالیات در نزد جمعی از نخبگان علم و حکمت و فقه حاضر شده و به مدارج بالای علمی دست یافت و خود، از بزرگان سرزمین دانش و معرفت شد.
 اساتید وی عبارتند از:
1. آقا جمال‌الدین خوانساری؛
2. بهاءالدین محمدبن تاج‌الدین اصفهانی ملقب به فاضل هندی؛
3. محمدبن حسن شیروانی معروف به ملامیرزا؛
4. شیخ جعفر قاضی؛
5. میرمحمدحسین خاتون‌آبادی؛
6. شهید میررضی قزوینی؛
7. ملا ابوالحسن نباطی عاملی؛
8. شیخ احمد جزایری.
• شاگردان
سید صدرالدین رضوی شاگردان فاضلی را در مکتب علمی خود تربیت نموده است که اسامی برخی از آن‌ها عبارتند از:
1. سیدمحمد موسوی حویزاوی؛
2. سیدحسین رضوی نجفی حائری؛
3. شیخ حسین ماحوزی؛
4. سیدشبرّ حویزاوی؛
5. سیدابراهیم رضوی؛
6. ملا محمدعلی تونی؛
7. سیدمحسن اعرجی کاظمی؛
8. سیدعبدالله موسوی جزایری شوشتری؛
9. محمدباقر وحید بهبهانی (داماد وی).
• تألیفات
سید صدرالدین علاوه بر تدریس و تربیت و پرورش شاگردان ممتاز، در عرصه‌های تحقیق و پژوهش نیز موفق بوده است و آثار علمی ارزشمندی را از خویش به‌یادگار گذارده است:
1. شرح‌الوافیه فی اصول‌الفقه؛
2. شرح باب حادی‌عشر؛
3. رساله در بداء؛
4. تفسیر آیه 84 سوره مبارکه طه؛
5. تفسیر آیه (الخلق)، آیه 159 سوره بقره؛
6. مقایسة‌الثقلین؛
7. شرح حدیث‌العبودیه کتاب مصباح‌الشریعه؛
8. کتاب الطهاره؛
9. المعراج؛
10. مقاله فی ترتیب التسبیحات‌الاربع
11. برهان متین؛
12. شرح مختصر بر کتاب علامه حلی؛
13. منتهی‌المرام فی صلاة‌القصر والاتمام؛
14. حاشیه بر کتاب مختلف علامه حلی؛
15. الاستقصاء فی‌الفقه؛
16. رسالةالعلم؛
• سیدصدر از دیدگاه بزرگان
1. سیدعبدالله جزایری در وصف استادش می‌نویسد: عالمی بزرگوار، اهل کلام و دارای حسب و نسب والایی است. او در نجف اشرف اقامت داشت و بزرگ‌ترین دانشمندی بود که در عراق دیدم. بهره وجودی او بیشتر از همه بزرگان روزگارش بود و در حکمت و فلسفه و روایت و فقه از همه جامع‌تر به نظر می‌رسید. حکمت را از حکیمان فرا گرفت و به‌خاطر بروز فتنه افغان به‌ناچار به نجف هجرت کرد. در آنجا چنان عظمت و نفوذ کلام داشت که وقتی شیعیان از سراسر جهان تشیع برای زیارت حضرت علی(ع) مشرف می‌شدند، به خدمت او نیز می‌رفتند.
2. شیخ عباس قمی درباره ایشان می‌نویسد: جامع معقول و منقول، ملجأ خواص و عوام و مرجع احکام صاحب مؤلفات شریفه مثل شرح وافیه... چنان عظمت پیدا کرد در نفوس که مردم به‌خصوص زوار به زیارتش مشرف می‌گشتند و به ملاقات او تبرک می‌جستند و در مسایل از او استفتاء می‌کردند.
3. سید محمدحسن زنوزی در وصف سید صدرالدین رضوی می‌نویسد: وی عالمی فاضل و محققی مدقق و حکیمی متکلم بود و در کلام و اصول فقه چیره‌دست... من از استاد خود وحید بهبهانی مدح و ثنای وی را بسیار شنیدم... به‌خصوص در علم اصول فقه.
• وفات
مرحوم سید صدرالدین رضوی قمی، در سن شصت و پنج سالگى در سال ۱۱۶۰ هـ.ق در نجف اشرف، روحش از عالم خاکى پرواز کرد و به ملکوت اعلى پیوست.
منبع: گلشن ابرار، ج 13، ص 181 - 202