به گزارش خبرگزاری حوزه، در پیام تصویری این مرجع تقلید به همایش ملی سومین کنگره علمی فرهنگی امام رضا(ع) آمده است:

سیاست بخشی از شئون امامت است و این مسئله در ایام ولایت‌عهدی امام هشتم‌(ع) به‌خوبی دیده می‌شود. امروزه با اوضاعی که در جهان به چشم می‌خورد، مفهوم سیاست تا حدود زیادی با مفاهیمی همچون فریب‌کاری، بی‌صداقتی، ظلم به مظلومان و انباشتن قدرت و ثروت در دست زورگویان قرین شده است و این چیزی جز نتیجه کار سیاست‌مداران نالایق که از ارزش‌های اخلاقی و دینی فاصله گرفته و در خدمت منافع ستمگران درآمده‌اند نیست؛ درحالی‌که سیاست نوع دیگری نیز دارد که همراه با رعایت ارزش‌های اخلاقی، معارف الهی و توصیه اولیای ربانی است.

این سیاست در واقع تدبیر زندگی مادی و معنوی مردم بر اساس آموزه‌های دینی و حکمت‌های عقلانی است و از آلودگی‌های دنیوی و دسیسه‌های شیطانی به‌دور است. ائمه معصومین‌(ع) داعیه‌داران چنین سیاستی بوده و بر رابطه میان دین و سیاست تأکید و آن را به پیروان خویش بلکه به همه سیاست‌مداران توصیه کرده‌اند که در سخنان امیرالمؤمنین‌(ع) در نهج‌البلاغه، نمونه‌های بسیاری از آن را می‌توان یافت؛ امام رضا(ع) نیز در زمان کوتاهی از عمر شریف خویش که در مرو تبعید بوده و به اجبار ولایت‌عهدی مأمون عباسی را پذیرفتند، چنین سیاستی را دنبال کرده و به آن توصیه می‌کردند. به‌تعبیر آن‌حضرت، «الإمام زمام‌الدین و نظام‌المسلمین و صلاح‌الدنیا و عز‌المؤمنین و بوار الکافرین».

امام رضا(ع) با پذیرش ولایت‌عهدی مأمون، از این جایگاه به‌عنوان رسانه‌ای در راستای نشر علوم اسلامی و تقویت پایه‌های عقیدتی دین و ایجاد فرصت مناظره با رهبران ادیان و مذاهب دیگر برای اثبات حقانیت دین مبین اسلام و تعمیق و گسترش تشیع در میان ایرانیان تلاش کردند.

بی‌تردید شناخت زوایای چنین سیاستی، مؤلفه‌ها، ارکان و پیامدهای آن از اهداف و دستاوردهای این همایش خواهد بود ان‌شاء‌الله

  مدیریت سیاسی و اداره جامعه؛ برترین شأن امامت

به گزارش خبرگزاری رسا، آیت‌الله محسن اراکی، ۴‌مهر در دومین روز از همایش «سیره سیاسی امام رضا(ع) از نظریه تا عمل»، گفت: در عصر امام رضا(ع) فرصتی فراهم شد و امام در تبیین نظریه سیاسی اسلام بهره بسیار بردند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، با اشاره به احادیثی از امام رضا(ع)، افزود: بخش آغازین حدیث علل‌الشرایع مربوط به سیاست است که به نظریه وجوب تبیین نظام سیاسی و لزوم دخالت دین و امر و نهی الهی در تنظیم امور پرداخته شده است و اینکه اساساً خدای متعال چگونه باید شناخته شود، آیا خدایی که کاری به فرمان‌روایی بشر ندارد یا اینکه خدا یعنی فرمان‌روای بشر که به حکم عقل است.

عضو شورای عالی حوزه‌های علمیه، با بیان اینکه دین به دنبال نظم‌بخشی به جامعه است، ابراز کرد: اگر خدا به زندگی بشر نظم نبخشد، جوامع دچار هرج و مرج و جنگ خواهند شد؛ لذا کار و هدف دین، نظم‌بخشی و دخالت در امور جامعه است و اینکه افرادی می‌گویند، دین از سیاست جداست، به این خاطر می‌باشد که از اساس با دین مشکل دارند.

آیت‌الله اراکی با بیان اینکه رهبری قابل تعدد نیست، ادامه داد: وقتی خدا بخواهد اداره جامعه را براساس عدل پیش ببرد، قطعاً اداره آن جامعه باید برعهده یک امام باشد؛ چراکه تعدد رهبر موجب فساد خواهد شد.

وی با اشاره به اینکه چه کسی می‌تواند امام باشد و رهبری جامعه بشر را به عهده بگیرد، تصریح کرد: امامت یعنی مدیریت سیاسی جامعه و امام یعنی صاحب فرمان در جامعه و شئون دیگر، فرع بر این موضوع است و اگر نزد خدا مقرب و صاحب اجابت است، فرع بر سیاست است.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، برترین شأن امامت را اداره جامعه برشمرد و خاطرنشان کرد: امام رضا(ع) در حدیثی مفصل در عیون اخبارالرضا(ع) جلد یک باب بیست فرمودند: امامت یعنی اصلاح دنیا و امنیت جامعه و اجرای احکام و حدود بر عهده امام در جامعه است.

استاد درس خارج حوزه علمیه قم افزود: اگر در گوشه‌ای از دنیا حکومتی برپا شد و به امام دسترسی نبود، براساس روایات باید فقیه عادل و جامع‌الشرایط، زعامت امت را برعهده گرفته و امور دنیا، امت و جامعه را براساس الگوی سیاسی ائمه معصومین(ع) به پیش برد.

عضو شورای‌عالی حوزه‌های علمیه قم در پایان، با اشاره به سه حدیث از عیون اخبار‌الرضا(ع)، ابراز کرد: امامت به‌معنای رهبری جامعه، برترین شأن و جایگاهی است که خداوند به ائمه معصومین(ع) تفویض کرده و به‌تعبیر صحیح، امامت و سیاست عجین در هم هستند و هیچ‌گاه دین جدای از سیاست نبوده و وظیفه امام، رهبری جامعه می‌باشد.

  امامت و سیاست تفکیک‌ناپذیر است

حجت‌الاسلام والمسلمین محمدتقی سبحانی هم، در دومین روز از این همایش، گفت: امامت، به‌معنی راهبری و حرکت یک جامعه و سیاست، به‌معنای تدبیر اداره جامعه برای رسیدن به اهدافی است.

رئیس انجمن کلام حوزه، با بیان اینکه امامت نقطه مشترک نحله‌های اسلامی است، ابراز کرد: در تاریخ فردی را سراغ نداریم که به‌صراحت امامت و ضرورت آن را انکار کرده باشد؛ پس اختلاف در کجاست و ریشه این اختلاف به کجا برمی‌گردد؟ برخی معتقدند، اختلاف در شرایط حاکم و ماهیت حکومت و رهبری است.

حجت‌الاسلام والمسلمین سبحانی با تشریح چیستی امامت، اظهار کرد: تلقی رابطه امامت و سیاست حتی در بین شیعیان امامی، سبب اختلاف شده است و برخی با همین تلقی از امامت، از مسیر اصلی جدا شدند که واقفیه، فطحیه که در مصداق یا تئوری‌ها اختلاف کرده و به‌دلیل عدم درک صحیح از امامت، از قطار هدایت تام خارج شدند.

استاد حوزه علمیه، با بیان اینکه سکولارها امامت را از سیاست جدا می‌دانند، تصریح کرد: برخی از شیعیان و اهل‌سنت، امامت را امری مختص به هدایت بیان می‌کنند و سیاست را از شئون امامت خارج کرده و سیاست و اداره جامعه را به حاکم واگذار می‌کنند و بین سیاست ظاهری و امامت باطنی فرق قائل‌اند.

رئیس انجمن کلام حوزه، گنگ بودن مفهوم و معنای امامت را به‌دلیل نشناختن مفهوم امامت دانست و خاطرنشان کرد: وقتی به معارف قرآنی و ادبیات امامت برمی‌گردیم، مشاهده می‌شود که رابطه امامت و سیاست امری تفکیک‌ناپذیر بوده و گستره بلند امامت و سیاست در هم تنیده شده است.

گفتنی است، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، دانشگاه باقرالعلوم‌(ع)، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، بنیاد بین‌المللی امامت، انجمن کلام حوزه علمیه و انجمن شورای دین‌پژوهشی کشور، از جمله مشارکت‌کنندگان در برگزاری این همایش ملی بودند.