آیت‌الله‌العظمی صافی گلپایگانی(قد)

خوش آن نسیم که مى‌آید از کنار بقیع!
خوشا هواى روان‌بخش و مُشکبار بقیع!

فرشتگان ز زمین مى‌برند سوى بهشت
براى غالیه‌ی حوریان غبار بقیع!

اگر که طور تجلّى ز صدق مى‌طلبى
بیا به گلشن روحانى دیار بقیع!

دریغ و درد که از ظلم دشمنان خدا
خراب شد همه آثار بى‌شمار بقیع!

ایا که غیرت دیندارى و ولایت آل
ببار خون، عوض اشک در کنار بقیع!

خراب کرد ستم، مشهد چهار امام
کز آن شرف به سما یافت خاکسار بقیع!

نخست مرقد سبط نبى امام حسن(ع)
بزرگ‌محور اعزاز و افتخار بقیع!

مزار حضرت سجاد، اسوه عبّاد
امین اعظم حق، رکن استوار بقیع!

مزار حضرت باقر(ع)، عزیز پیغمبر(ص)
که بر فزوده به اجلال و اشتهار بقیع!

مزار حضرت صادق(ع) رئیس مذهب و دین
جهان علم و عمل، نور کردگار بقیع!

قبور منهدم دیگر از تبار رسول(ص)
فزوده است بر اوضاع رنجبار بقیع!

ز ظلم فرقه وهّابیان ناکس دون
بیا ببین که خزان گشته نوبهار بقیع!

سعودیان عمیل یهود و صهیونیسم
ز ظلم، هتک نمودند اعتبار بقیع!

قبور آل پیمبر(ص)، خراب و ویران است
فرشتگان همگان‌اند سوگوار بقیع!

در این مصائب عظمى ولىّ‌عصر(عج) بود
شکسته خاطر و محزون و داغدار بقیع!

کند ظهور و جهان پر کند ز دانش و داد
زند به ریشه خصم ستم‌شعار بقیع!

قیام باید و مردانگى و همّت و عزم
که بر طرف کند این وضع ناگوار بقیع!

وگر نه تا نشود قطع دست استعمار
جهان شیعه بود زار و دل‌فکار بقیع!

حرامیان به حرم تا که حاکم‌اند رواست
که مسلمین همه باشند شرمسار بقیع!

سلام بى‌حد و بسیار بر پیمبر و آل
درود وافر و بى‌انتها نثار بقیع!

ز یاد مرقد ویران اولیاى خدا
همیشه «لطفى صافى» است بى‌قرار بقیع!