اشارهمحمد حسین گرگیج امام جمعه اهل سنت آزادشهر ‌ مدعی هستند که مادر امام زین‌العابدین(ع) دختر یزدگرد بوده و عمر بن خطاب پس از فتح ایران، او را به ازدواج امام حسین(ع)) در آورد و نه امام پس از آن نیز از همین نسل به وجود آمده‌اند. در نتیجه اگر خلافت عمر بن خطاب را نپذیریم، اعتبار امامان [شیعه] و نسب آنان را زیر سوال برده‌ایم!

 

  پاسخ
طبق نظر بسیاری از علمای شیعه و اهل سنت، می‌توان کافر را از یک مسلمان وکیل کرد، تا از طرف او عقد نکاح یا... را انجام دهد! پس استدلال آقای گرگیج در مورد اینکه چون خلیفه دوم حضرت شهربانو را به عقد سیدالشهدا(ع) در آورده است پس خلافت او شرعی است، نه تنها دلالت بر خلافت ندارد، بلکه این عمل الزاما حتی نمی‌تواند دلالت بر اسلام شخص وکیل داشته باشد!1
▪ اولاً: فتح ایران قبل از رحلت رسول الله(ص) با بشارت و تایید حضرت و بعدا به اذن امیر مومنان علی(ع) و توسط مسلمانان  صورت گرفته است و هیچ ربطی به عمر ندارد.
▪ ثانیاً: حضرت شهربانو نه کنیزِ هدیه به امام و خود آن بانو با اختیار امام حسین(ع) را انتخاب کرد. وقتی اسیران را آوردند عمر باز درمانده بود که با این بزرگ زادگان چه کند؟!! امیرمومنان(ع)فرمود آنان بزرگ‌زادگانند باید اختیار انتخاب به آنان داده شود و هر کس لیاقت همسری آنان را ندارد؛ در این شرایط آنها را حاضر نمودند و بزرگ زادگان حاضر شدند و حسنین هم حاضر شدند امیرمومنان(ع) به زبان فارسی از آنان خواستگاری و فرزندانش را معرفی و به آنان حق انتخاب داد شهربانو با انگشت امام حسین(ع) را نشان داد و گفت من او را انتخاب می‌نمایم؛ دختر دیگر امام حسن(ع) را انتخاب نمود بنابراین عمر و غیره عمر کوچکترین نقشی نه در فتح ایران و نه ازدواج این دختران نداشت بلکه باولایت امیرمومنان(ع) و اجازه آن حضرت و انتخاب شاهدخت نجیب ایرانی این ازدواج صورت گرفت؛ شهربانوی بزرگ زاده خود امام حسین را انتخاب نمود با وجود اینکه چندین نفر حتی خود عمر هم آنجا حاضر  بود؛ اما او با هدایت الهی و تشخیص  هدایت شده و مقدر الهی  امام حسین(ع) را انتخاب کرد نه توسط عمر و به دخالت او به ازدواج امام حسین(ع) درآمد. بلکه ازدواج رسمی و با انتخاب بود. اسراء فتح ایران به امر حضرت ابتدا توسط امیرمومنان آزاد شدند و سپس ازدواج رسماً و با انتخاب صورت گرفت که طبق عقیده شیعیان خطبه عقد مولای ما امام حسین(ع) با شهربانو به دستور امیرالمومنین(ع) و توسط جناب حذیفه بن یمان از شیعیان آن حضرت خوانده شد.2
▪ ثالثاً: بالفرض کنیز بوده باشد، برحسب فقه صحیح اسلام هر غنیمتی [اموال منقوله، کنیز و جواری، اراضی] که تحت حاکمیت ظالمین از دیگران گرفته شود، اساساً ملک امام معصوم و در اختیار او است.
از نظر فقه شیعه که مبنای قرآنی و سیره و سنت نبوی  دارد امام، مالک کل عالم است و اگر غاصبی چیزی به ایشان ببخشد، ملکیت ایشان به خاطر هدیه توسط غاصب نیست.
معاویة بن وهب گوید: به امام صادق(ع) عرض کردم: اگر امام افراد را به سریّه بفرستد و غنیمت‌هایی به دست آورند، چگونه تقسیم می‌شود؟ فرمود: اگر به فرماندهی کسی که امام او را منصوب فرموده است جنگیده‌اند، باید یک پنجم که سهم خدا و رسول است جدا شود و چهار پنجم آن را بین خودشان تقسیم کنند. و اگر در آن جنگ به جنگ مشرکان نرفته‌اند، هرچه غنیمت گرفته‌اند برای امام(ع) است و هرگونه مصلحت باشد و بداند با آن عمل  می‌کند.3
برفرض کنیز بودن مادر امام زین‌العابدین(ع)، وی ملک اهل بیت(ع) بوده و عمر بن‌خطاب همان‌طوری که تاریخ نقل نموده هیچ نقشی در ملکیّت و وصلت شهربانو با امام حسین(ع) نداشت که با سلب مشروعیت خلافتش، نکاح امام حسین(ع) با شهربانو ابطال شود. لذا سخن گرگیج و امثال او نه با مبانی و گزارش‌های تاریخی منطبق است و نه با مبانی قرآنی و فقهی و نه معیارهای عرفی؛ بلکه ازروی ناآگاهی و بی اساس  است.
ثالثا براساس فقه خود  اهل‌سنت اگر عمر هم عاقد باشد و شیعه او را عادل نداند عقد درست است چون در فقه  اهل سنت هم فساد یا عادل نبودن عاقد  زیانی به عقد وارد نمی نماید و عقد باطل نیست.
منبع : مرکز مطالعات و پاسخ‌گویی به شبهات حوزه‌های علمیه
..............................................

 

  پی‌نوشت‌ها
1.زکریا الأنصاری، أسنی المطالب فی شرح روض الطالب، ج ۲، ص ۲۹۵/ سید یزدی، العروة الوثقی، ج۲، ص۲۰۹.
2.الدرُّ النظیم فی مناقب الائمة اللهَامِیم/مناقب آل ابی‌طالب
3. الکافی، ج ۵،