هم چه باید نوشت مهم است و هم چگونه باید نوشت؟
در هر دو مقوله، شناخت عنصر زمان و شرایط و نیازها و اولویت‌ها نقش اساسی دارد.
اگر هجومی هست، باید به دفاع پرداخت.
اگر دروغی هست، باید تکذیب و انشا کرد.
اگر فریب در کار است، باید انگیزه و شگرد و نقشه فریب‌کاران را بر ملا ساخت و به جهاد تبیین در عرصه رسانه پرداخت.
اگر تشویش اذهان عموم است، رسالت آگاهان، بیان حقایق است و اگر تحریف در موضوعات تاریخی، سیاسی، اعتقادی و فکری انجام می‌گیرد، تکلیف قلم‌به‌دستان بیدار، ترسیم درست وقایع است.
نقش عالمان فرزانه شیعه در طول تاریخ در این زمینه، بسیار برجسته است و امروزیان، باید خَلَف صالح آنان باشند.
علامه امینی(ره) یکی از شیفتگان و دل‌باختگان مولا(ع) بود. کتاب جاودانه الغدیر، عرصه هنرنمایی پژوهشی و قلمی و تبیین آن بزرگ مدافع ولایت در مقابله با دروغ‌ها و ردّ تهمت‌ها و افشای توطئه‌ها در پاسخ به شبهات و تبیین در زمینه ابهام‌آفرینی و غبارافکنی و پرده‌پوشی و مسخ و تحریف و کتمان بود.
شیخ آقابزرگ تهرانی(ره) با نگارش «الذریعه»، سیدمحسن الأمین(ره) با تألیف «اعیان‌الشیعه» و سیدحسن صدر(ره) با نگارش کتاب «تأسیس الشیعه لعلوم الاسلام»، دست به جهادی بزرگ زدند و ادّعاهای دروغ معاندان و مغرضان را پاسخ دادند.
افزون بر دفاع، گاهی هم تکلیف اندیشمندان و صاحبان قلم، هجوم به برج و باروی مخالفان و در هم کوبیدن پایگاه‌های نفاق‌افکنی و دروغ‌پراکنی و تبلیغات سوء است تا مشت آنان باز شود و نتوانند، با افکار عمومی و معتقدات مردم بازی کنند و این اطلاعاتی وسیع و به‌روز می‌طلبد.
امروز نقاط هجوم و مرزهای حمله کجاست؟
شیوه‌ها و قالب‌های خصومت چیست؟
روش مقابله و پاسخ کدام است؟
میدان ضروری و حسّاس برای حضور و پاسخ و هجوم و حمله کجاست؟
نکند آنجا که باید حضور داشته باشیم، غیبت کنیم؟
و آنجا که باید دفاع کنیم و حملات را دفع نماییم، بی‌سلاح بمانیم!
ادامه دارد...