عینک آخرت‌بینی
استاد جواد محدثی
دیدها و نگاه‌ها، یا سطحی است یا عمیق، یا محدود است یا وسیع، یا غلط است یا درست، یا نزدیک‌بین است یا دوربین.
هرکس به‌اندازه دید خود، از جهان هستی شناخت پیدا می‌کند و هرکس به تناسب دید و نگاهش عمل می‌کند؛ پس نوع عمل هرکس در زندگی، بسته به این است که چه نگاهی دارد و چه عینکی به چشمش زده است.
این است راز تفاوت انسان‌ها.
انبیاء(ع)، از سوی خدا آمده‌اند تا به چشم ما عینکی بزنند و به ما دیدی بدهند که عالم هستی را، خود و خدا را، زمان و جهان را، دنیا و آخرت را، عمل‌ها و عکس‌العمل‌ها را آن‌طور که هست، ببینیم و بشناسیم؛ یعنی نگاه و شناختی داشته باشیم، وسیع نه محدود، عمیق نه سطحی، درست نه غلط.
بعضی عینک‌ها و لنزها و عدسی‌ها، اشیاء را یا کوچک‌تر نشان می‌دهند یا بزرگ‌تر، یا دورتر یا نزدیک‌تر، یا رنگی‌تر یا بی‌رنگ‌تر.
ولی ... عینک توحیدی و انبیایی، به ما دید و بینشی واقعی می‌دهد تا هستی را همان‌طور که هست، بشناسیم و ببینیم. در چشم‌انداز این عینک و نگاه، آخرت و بهشت و جهنّم و ثواب و عقاب هم قرار دارد؛ آخرتی که عکس‌برگردان و فتوکپی عمل ما در دنیاست و بهشت و جهنّمی که با اعمال‌مان، آن را برای خود می‌سازیم و این، همان عرفان واقعی است.
انبیاء(ع) مأمورند، به ما عینک آخرت‌بین بدهند. دستشان را کوتاه نکنیم و به این لطف آسمانی بی‌اعتنا نباشیم!
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
