آیت‌الله محقق کابلی(ره)
حدیث دارد که در قیامت زیر عرش خداوند تبارک و تعالی چهار نفر از اولین هستند و چهار نفر از آخرین. آن چهار نفری که از اولین هستند، حضرت نوح، حضرت ابراهیم، حضرت موسی و حضرت عیسی(ع) می‌باشند و چهار نفری که از آخرین هستند، حضرت محمد(ص) حضرت علی، حضرت امام حسن و حضرت امام حسین(ع)، می‌باشند و ریسمانی از عرش آویزان است و زائر قبر ما اهل‌بیت به‌واسطه آن طناب مورد لطف خداوند قرار می‌گیرد، افضل آنها زائرین حضرت رضا(ع) است. عطایای خدا نسبت به زائرین حضرت رضا(ع) از همه بیشتر و فضیلتش هم بیشتر است.
روایت دیگری از حضرت امام جواد(ع) است که کسی سؤال می‌کند: شخص سرمایه‌دار و پول‌دار، مکه رفته اول زیارت خانه خدا را کرده و بعد مدینه قبر حضرت ر سول(ص) را زیارت کرده و بعد از آنجا در نجف حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) را زیارت کرده و کاظمین رفت و آنجا هم حضرت امام موسی کاظم(ع) وامام جواد(ع) را زیارت کرده. حالا باز هم این آدم سرمایه‌دار و پولدار است. آیا حج مستحبی برای این شخص افضل است یا اینکه زیارت امام رضا(ع) حضرت فرمود: زیارت حضرت رضا(ع) افضل است .
روایت دیگر است که کسی خدمت امام جواد(ع) عرض می‌کند من از پدر شما شنیدم که فرمود: هرکسی قبر من(امام رضا(ع)) را زیارت کند، معادل هزار حج است. حضرت فرمود: همین‌طور است؛ بلکه ثواب زیارت قبر پدرم برابر با هزار هزار حج است. از این روایت استفاده می‌شود که ثواب زیارت حضرت رضا(ع) بی‌نهایت است؛ ولی یک شرط دارد وآن اینکه زائر دارای معرفت باشد؛ یعنی این زائر اهل ولایت باشد؛ اما اگر زائری باشد که ولایت ائمه(ع) را قبول نداشته باشد، زیارت او قبول نمی‌شود.
از خود حضرت رضا(ع) روایت شده است که حضرت می‌فرماید: کسی که قبر مرا بعد از فوتم زیارت کند، در سه جا من به فریاد او می‌رسم؛ «عند تطایرالکتب»؛ زمانی که نامه‌های اعمال این زائر پرواز می‌کند، آن‌وقت من به فریادش می‌رسم. «عندالمیزان»؛ وقتی که اعمال او سنجش می‌شود، به او کمک می‌کنم و «و عندالصراط»؛ یعنی هنگام عبور از صراط در آنجا من به فریاد  این زائر می‌رسم. پس کسی که اهل ولایت باشد و اهل‌بیت(ع) را از روی خلوص زیارت کند، بهشت بر او واجب و جهنم بر او حرام می‌شود. هرکسی که امام رضا(ع) را با معرفت حقش که امام  مفترض‌الطاعة و واجب‌الاطاعة است، زیارت کند،  بدنش ان‌شاءالله  بر آتش جهنم حرام است و بهشت رفتنش واجب وحتمی است. این یک بشارت برای شیعیان اهل‌بیت وعصمت وطهارت(ع) است. هرکسی پیرو این خاندان باشد، خداوند لطف و کرم خود را بر او عطا می‌کند.
منبع: نصایح اخلاقی، آیت‌الله محقق کابلی(ره)، ص 51