به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر آیت‌الله‌العظمی مظاهری، معظم‌له، پیامی به نشست علمیِ «بازشناخت و نکوداشت علّامه میر حامدحسین هندی(ره)» صادر کردند که بدین شرح است:
بِسْمِ‌اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ
الحمد لله و صَلی الله عَلی رَسول الله و عَلی آلهِ آلِ الله
وَ لا سیَما   بَقیة‌الله ارواحُنا لَه الفِداء
خداوند سبحان را سپاس‌گذاریم که در ایّام شریف رجبیّه، مجلس علمی بازشناخت و نکوداشت بزرگ‌مرزبان حریم تشیّع، محدّث متتبّع، متکلّم متبحّر، فخر الشّیعة الإمامیّة و قوام الشّریعة الحقّه، حضرت علّامه میرحامدحسین موسوی نیشابوری هندی(قد)، در حوزه علمیّه اصفهان برگزار می‌گردد.
نقش بی‌نظیر این عالم پارسای مجاهد در اعتلاء و تقویت فرهنگ تشیّع، و جهاد خستگی‌ناپذیر او در دفاع و صیانت از مکتب والای اهل‌بیت عصمت و طهارت«علیهم‌الصّلاة و السّلام» و تثبیت عقائد و باورهای کلامی مذهب شیعه و خصوصاً معارف حیات‌بخش امامت و ولایت، به‌ویژه از رهگذر تدوین موسوعه درخشان و عظیم‌القدر «عبقات‌الأنوار فی مناقب الأئمّة الأطهار» تا بدانجاست که بزرگ‌فقیه جامع تشیّع حضرت میرزای بزرگ شیرازی(رض)، سر تعظیم در ستایش خدمات علمی و کلامی آن متکلّم برجسته امامیّه فرود آورده و تصریح می‌فرماید که: «به انصاف، توان گفت تاکنون در اسلام، در فنّ کلام، کتبی به این‌گونه نافع و تمام، تصنیف نشده است خصوصاً کتاب عبقات‌الأنوار که از حسنات این دهر و غنائم این زمان است». استاد بزرگوار ما امام راحل عظیم‌الشأن(قد) نیز که خود از نسل جلیل علّامه میرحامد حسین است، از دوران جوانی، پیگیر طبع و نشر این موسوعه عظیم بودند و برخی از قسمت‌های آن به همّت ایشان و دیگران، در آن زمان منتشر شد و همواره تأکید می‌فرمودند: «بر علماء شیعه بالخصوص و دیگر طبقات، لازم است که این کتاب بزرگ را که بزرگترین حجّت مذهب است، نگذارند از بین برود و به طبع آن اقدام کنند.»
اینک خداوند متعال را شاکریم که به برکت انقلاب اسلامی و مجاهدت امام عزیز و شهیدان بزرگوار، زمینه تحقیق و نشر این اثر فاخر و سایر آثار ارزشمند علامه میرحامد حسین«اعلی‌اللّه‌کلمته» به همّت جمعی از اساتید و فضلای حوزه‌های علمیّه فراهم گشته است و از این بابت باید از همه آنان، به‌جدّ تقدیر و تشکّر نمود. جزاهم‌اللّه تعالی خیرالجزاء و اوفرالجزاء و اکثرالجزاء.
لازم است  در این مجال کوتاه و با حال بیماری و کسالت بر دو نکته مختصر ولی مهم تأکید و تکیه نمایم:
اولاً: معارف انسان‌ساز و جامعه‌پرداز امامت، معارفی والا و تابناک و در عین حال مظلوم است. موضوع امامت که مغز و جوهره مکتب تشیّع است و به بیان بلند حضرت ثامن‌الحجج«علیه افضل ‌‌صلوات‌المصلّین»: «إنَّ الإمامَةَ اُسُّ الإسلامِ النّامي و فَرعُهُ السّامي» باید بیش از پیش مورد توجّه و تعمّق و تحقیق در حوزه‌های علمیّه واقع شود و جوانب آن برای همگان و خصوصاً برای نسل حق‌جوی جوان روشن گردد و باید بدانیم که استمرار بقاء و حیات تشیّع در گرو این معارف عالیه است و اگر نسبت به این معارف، توجّه درستی صورت نپذیرد، قطعاً مکتب شیعه، لطمه خواهد خورد.
ثانیاً: روش‌شناسی علّامه میرحامد حسین«اعلی‌الله‌مقامه‌الشّریف» در آثار بزرگش خصوصاً موسوعه درخشان عبقات، موضوعی است که بی‌تردید باید مورد بررسی و دقّت نظر واقع گردد و محقّقان و پژوهشگران کلام شیعی، آن روش و منهج را به درستی شناسایی نموده و بر استمرار آن تکیه نمایند و از فوائد و منافع آن بهره‌مند گردند.
از همه متصدّیان و دست‌اندرکاران این نشست و نیز کنگره بین‌المللی علّامه میر حامدحسین(قد) که بعداً برگزار خواهد شد، خصوصاً از اولیاء و اصحاب بنیاد بین‌المللی امامت به‌ویژه جناب حجة‌الاسلام والمسلمین آقای دکتر سبحانی«دام‌عزّه» و همکاران محترم ایشان و نیز از مسئولان مؤسّسه آموزش عالی حوزه علمیّه اصفهان خصوصاً جناب حجة‌الاسلام والمسلمین آقای دکتر هادی‌زاده«دامت‌تأییداته» صمیمانه تشکّر و قدردانی می‌کنم و از خداوند تعالی، اعتلای کلمه حق و تعالیِ معارف مکتب تشیّع و تأیید و توفیق همگان در این مسیر نورانی را مسألت می‌کنم.
والسّلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته.
حسين المظاهرى، 4  رجب‌المرجّب ١٤٤7 / 4  دی‌ماه  1404