تبریک ماه
ماه شعبان، سراسر خیر و برکت و ایام سرور آل احمد(ص) و پیروان اهل‌بیت(ع)است. ماه میلادهای مسعود، ماه مناسبت‌های معنوی و ماه عبادت و دعاست. در دعاها و روایت‌ها از این ماه با عنوان شهرالنّبی (ماه پیامبر) یاد شده است.
فرارسیدن ایام خجسته ماه شعبان، بر همه مشتاقان خط اهل‌بیت و پیروان قرآن و عترت(ع) مبارک باد.

  فضیلت ماه
شعبان، از بافضیلت‌ترین ماه‌هاست. ماهی سرشار از رحمت و رضوان الهی بر بندگان، ماهی که پیامبر خدا(ص) در شب‌ها و روزهای این ماه، پیوسته به دعا و روزه و عبادت می‌پرداخت.
وقتی ماه شعبان می‌رسید، رسول‌خدا(ص) می‌فرمود: در مدینه ندا دهید که‌ای مردم مدینه! شعبان ماه من است. رحمت خدا بر کسی که مرا در این ماه یاری کند، با روزه گرفتن، همراهی در عبادت و تقرب به خدا.
حضرت علی(ع) فرموده است: از وقتی رسول‌خدا(ص) چنین ندایی در شهر دادند، هرگز روزه شعبان از من فوت نشده است و تا آخر هم فوت نخواهد شد.
در معنای شعبان روایات لطیفی از امیرالمؤمنان(ع) نقل شده است: روزی آن حضرت گروهی از مسلمانان را دید که در مسجد نشسته، مشغول جدل و مشاجره‌اند.
امام به آنان نزدیک شد، به آنان سلام داد و در جمع آنان نشست و از کارشان انتقاد کرد و فرمود: امروز، اول شعبان است. خدا از این جهت این ماه را شعبان نامیده که نیکی‌ها در آن شعبه‌،شعبه و شاخه‌،شاخه می‌شود و درهای بهشت باز می‌گردد و نعمت‌های الهی ارزان و آسان به شما عرضه می‌شود؛ ولی شما ابا دارید. سپس فرمود: شعبه‌ها و شاخه‌های نیکی در این ماه عبارتنداز: نماز، روزه، زکات، امر به معروف و نهی از منکر، نیکی به پدر و مادر و خویشاوندان و همسایگان، ایجاد آشتی بین مردم، احسان به فقرا و مساکین؛ اما شما به کاری پرداخته‌اید که از آن نهی شده‌اید. (بحارالانوار، ج 94، ص 55)
باری... سفره رحمت الهی در این ماه گسترده است.
گر گدا کاهل بود، تقصیر صاحب‌خانه چیست؟

  مناسبت‌ها
1. سوم شعبان، میلاد حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) در سال 4 هجری در مدینه (روز پاسدار و هفته پاسدار)؛
2. چهارم ماه شعبان، ولادت حضرت ابوالفضل‌العباس(ع) در سال 22 هجری در مدینه (روز جانباز)؛
3. پنجم شعبان، ولادت حضرت زین‌العابدین امام سجاد(ع) در سال 38 هجری در مدینه؛
4. یازدهم شعبان، تولد حضرت علی‌اکبر(ع) در سال 33 هجری در مدینه (روز جوان)؛
5. پانزدهم شعبان، میلاد مسعود حضرت صاحب‌الزّمان، مهدی موعود(عج) در سال 255 هجری در سامرا (روز جهانی مستضعفان)؛
6. سیزدهم تا پانزدهم ماه، ایام‌البیض، روزهای با فضیلات مثل ایام ماه رجب که اعمال و عبادت‌های خاص دارد.

  اعمال ماه شعبان
ماه شعبان، کلاً ماه دعا و عبادت و ذکر و استغفار و تهجّد و زیارت است؛ اما یک سلسله اعمال خاص دارد که یادآوری می‌شود:
1. روزه: در همه ماه، روزه‌گرفتن مستحب است و هرکس نتواند، به هر مقدار که بتواند ثواب دارد.
2. ذکر صلوات فراوان در همه ایام این ماه.
3. ذکر صلوات مخصوصی که از امام سجاد(ع) نقل شده و به صلوات شعبانیه معروف است و مستحب است، هنگام ظهر، وقت زوال خوانده شود. شروع آن، چنین است: «اللهم صل علی محمد وآل محمد، شجرة النبوة وموضع الرساله...».
4. مناجات شعبانیه که فضیلت بسیار دارد و این‌گونه آغاز می‌شود: «اللهم صل علی محمد وآل محمد واسمع دعائی اذا دعوتک...».
این دعا، مناجات حضرت امیر(ع) و سایر امامان شیعه و فرزندان آنان بوده و مضامین عرفانی بلندی دارد. امام خمینی(قد) بر این دعا بسیار تأکید داشت و از آن یاد می‌فرمود.
5. روز اول ماه و روز سوم، دعا و اعمال خاص دارد.
6. شب نیمه شعبان بسیار فضیلت دارد. در شب نیمه شعبان اعمالی مانند: غسل، احیا، نمازهای خاص، زیارت امام حسین(ع)، زیارت امام زمان(عج) و دعای کمیل مستحب است و این شب، طبق روایت پس از شب قدر، از بافضیلت‌ترین شب‌ها به‌شمار می‌رود (جزئیات اعمال این شب را در مفاتیح‌الجنان مطالعه بفرمایید).
7. روز نیمه شعبان، روز میلاد امام زمان(عج) است و زیارت آن‌حضرت در این روز توصیه شده است.
8. سه روز آخر ماه شعبان، مستحب است که روزه گرفته شود و به ماه رمضان وصل گردد. امام رضا(ع) روزه این سه روز را موجب آمرزش گناهان دانسته است.
9. شب آخر ماه، دعای مخصوصی دارد که مضمون آن، درخواست مغفرت و آمرزش الهی در این آخرین شب است.
امید است خدا توفیق دهد، در حد توان از این فرصت معنوی بهره ببریم و از اهل دعا و عبادت و ذکر در ماه شعبان به‌شمار آییم. روزهاو ماه‌ها می‌گذرد؛ اما آنچه ماندنی است، کارهای خیر و طاعت‌های خالصانه بندگان است که هم سعادت دنیوی را به ارمغان می‌آورد و هم ذخیره روز قیامت است.

  سلام بر مهدی
​​​​​​​سلام بر مهدی(عج) که هادی انسان‌هاست.
سلام بر بقیةالله(عج) که میراث‌دار دعوت پیامبران(ع) است.
سلام بر اباصالح(عج)، مصلح موعود، ذخیره الهی برای نجات انسان‌ها.
سلا بر تو، ‌ای وارث همه پیامبران و امامان(ع).
ای منتقم خون شهیدان،‌ ای تحقق وعده‌های حتمی رسولان،‌ ای نوید روشن تاریخ، ‌ای پشتوانه بقای شیعه،‌ ای ولی‌نعمت خلایق،‌ ای گل زهرایی، ‌ای امتداد وجود پیامبر و علی(ع)!!
سلام بر تو، که پرچم برافراشته حقّی!
ای سفر کرده غایب!
ای حاضرتر از هر حاضر!
ای پنهان از نظر؛ اما همیشه بر ما ناظر!
روزی که ظهور کنی و جهان را غرق سرور کنی، آن روز، زیباترین صبح هستی خواهد دمید.
ای نامت شیرین، ‌ای عشقت دیرین، ‌ای یادت روح‌بخش و امید‌آفرین!
روزی که آفتاب جمالت از افق انتظار برآید، آن روز، دیدنی است.
آن روز، آوای گرم جبهه ایمان شنیدنی است.