در محضر نور - شماره 830
امیر المومنین حضرت علی (ع)
أرسَلَهُ عَلی حِینِ فَترَةٍ مِنَ الرُّسُلِ وطُولِ هَجعَةٍ مِنَ الاُمَمِ واعتِزامٍ مِنَ الفِتَنِ وَانتِشارٍ مِنَ الاُمُورِ وتَلَظٍّ مِنَ الحُرُوبِ والدُّنیا کاسِفَةُ النُّورِ، ظاهِرَةُ الغُرورِ عَلی حِینِ اصفِرارٍ مِن وَرَقِها وإیاسٍ مِن ثَمَرِها.
خداوند او را در زمانی فرستاد که روزگاری بود پیامبری برانگیخته نشده بود و مردم در خوابی طولانی به‌سر می‌بردند و فتنهها بالا گرفته و کارها پریشان شده بود و آتش جنگها شعله میکشید و دنیا بی‌فروغ و پر از مکر و فریب گشته، برگ‌های درخت زندگی به زردی گراییده و از به‌بار نشستن آن قطع امید شده بود.
نهج البلاغه، خطبه 89
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
