آیتاللهالعظمی مکارم شیرازی
تبیین سیره تربیتی و الگوهای رفتاری اهلبیت(ع) در رأس کار مبلغان باشد
حضرت آیتالله مکارم شیرازی، بیان الگوهای رفتاری و تربیتی حضرت فاطمه زهرا(س) را از نکات مهم برگزاری مجالس سوگواری دانستند و اظهار کردند: عزاداری و ذکر مصیبت، مطلوب و مفید است؛ اما باید ویژگیها و آموزههای حضرات معصومین(ع) نیز بیان گردد.
به گزارش خبرگزاری حوزه، حضرت آیتالله مکارم شیرازی در مراسم عزاداری سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) که در مدرسه امام امیرالمؤمنین(ع) برگزار شد، با اشاره به دامنهدار بودن حوادثی مانند شهادت حضرت فاطمه(س)، واقعه کربلا و اربعین، گفتند: در تاریخ بشر حادثهای مثل جنگ جهانی دوم با بیش از پنجاه میلیون کشته و زخمی رخ نداده؛ اما مشاهده میکنیم که با گذر زمان، کمرنگ شده و به بوته فراموشی سپرده شده است؛ درحالیکه برخلاف حوادث مادی، حوادث معنوی با گذشت زمان پر رنگتر و برجستهتر میشود و برگزاری مجالس سوگواری در این ایام، بیانگر همین مطلب است.
معظمله با اشاره به پیادهروی میلیونی زائران در مراسم اربعین، افزودند: در روز اربعین تنها جابربن عبدالله انصاری و عطیه به زیارت امام حسین(ع) رفتند؛ اما با گذشت زمان آن دو نفر تبدیل به بیست میلیون نفر شدند.
حضرت آیتالله مکارم شیرازی، بیان الگوهای رفتاری و تربیتی حضرت فاطمه زهرا(س) را از نکات مهم برگزاری مجالس سوگواری دانستند و اظهار کردند: عزاداری و ذکر مصیبت، مطلوب و مفید است؛ اما باید ویژگیها و آموزههای حضرات معصومین(ع) نیز بیان گردد.
ایشان سادهزیستی را از ویژگیهای بارز حضرت فاطمه زهرا(س) عنوان کردند و گفتند: در احادیث زیادی، به سادگی مراسم ازدواج ایشان اشاره شده که پیامبر اسلام(ص) با خرما و روغن، حلوایی آماده کرده و از مهمانان پذیرایی کردند؛ ولی امروز مشاهده میکنیم که در تالارها و هتلها برای شب عروسی چه هزینههای هنگفتی که نمیکنند.
معظمله عبادت آنحضرت را نمونه برشمرده و افزودند: در روایات آمده هنگامی که حضرت فاطمه زهرا(س) در محراب عبادت میایستاد، نور عبادت زهرا(س) به آسمان میرفت و ملائکه از آن نور استفاده میکردند.
معظمله ایراد خطبه فدکیه در مسجد را نشانه شجاعت آن بانوی مجلله دانستند و تأکید کردند: با گذشت بیش از هزار سال، این خطبه هنوز از بهترین و ماندگارترین خطبههاست.
ایشان صبر و استقامت آنحضرت در مقابل مشکلات را مثالزدنی خواندند و افزودند: صبر آنحضرت تا بدانجا بود که مصائب خودش را نیز با همسرش بیان نکرد و امیرمؤمنان(س) هنگام تغسیل، متوجه بازوی ورمکرده ایشان بر اثر ضربه شدند.