در فصل تبلیغی محرّم و صفر، یا مناسبت‌های دیگر، یکی از دغدغه‌های مبلغین این است که برای مردم چه بگویند و چه موضوعی را برای سخنرانی آماده کنند؟
پرسیدم: به نظر شما چه مباحثی را در منبر برای مخاطبان باید گفت؟
استاد گفت: بستگی به زمان و مکان تبلیغ و نوع شنوندگان و مخاطبان دارد. هر سخن جایی و هر نکته مقامی دارد. تشخیص نیاز و اولویت‌بندی در محتوای تبلیغ بسیار مهم است.
گفتم: گاهی مطالبی آماده می‌کنیم؛ ولی وقتی به تبلیغ می‌رویم، می‌بینیم که آنها مناسب طرح برای مردم نیست.
استاد گفت: البته آمادگی قبلی برای منبر و تبلیغ خوب است؛ ولی باید متناسب با همان منطقه و همان شنوندگان باشد. از دعوت‌کننده و بانی مجلس باید پرسید که مخاطبین چه طیفی هستند؟ سطح فکر و معلومات‌شان چیست؟ قبلاً چه کسانی آمده‌اند و چه مباحثی مطرح شده است؟ چه موضوعاتی را شما لازم می‌دانید که طرح شود و از این‌گونه سؤالات. آشنایی با حساسیّت‌های منطقه‌ای و آداب و عرف محلّ و جوّ عمومی هم لازم است.
گفتم: مثلاً از دید شما برای ایّام محرّم چه موضوعاتی مناسب است؟
استاد گفت: عاشورا هم حماسه است هم عرفان، هم پیام دارد هم عبرت، هم چهره‌های ماندگار دارد هم دشمنان خبیث و شرور، هم پیامدها و آثار آن در تاریخ مطرح است هم آثار آن در طول زمان تا امروز، هم ترسیم سیمای واقعی حادثه کربلا لازم است هم تبیین تحریف‌ها و بدعت‌ها، هم علل و انگیزه‌های قیام حسینی مطرح است هم اهداف قیام، هم شناساندن حسین‌بن علی(ع) و اصحابش لازم است، هم بیان ماهیت و اهداف بنی‌امّیه و ... .
گفتم: اگر کسی نتوانست تحلیل‌های سیاسی کند، چه بگوید؟
استاد گفت: درس‌ها و آموزه‌های اخلاقی نهضت امام حسین(ع) برای امروز مردم هم مناسب است. مثلاً: اخلاص، ایمان، صبر، دشمن‌شناسی، امر به معروف و نهی از منکر، طرفداری از حق، زنده نگه داشتن یاد شهدا و ... .