استعمار زخم‌خورده در کمین انقلاب و ملت ایران است
امسال دو انتخابات مهم در پیش‌رو داریم که دارای حساسیت ویژه‌ای است.  اگر خدایی ناکرده در اثر بی‌توجهی‌، عدم اهتمام و سهل‌انگاری ما، ضربه‌ای به انقلاب و نظام وارد شود، دیگر به این زودی‌ها قابل جبران نیست. امروزه در مسئله فلسطین و غزه شاهد هستیم که دولت‌های استعمارگر دنیا هیچ‌گونه رحمی در دل‌شان وجود ندارد. این‌ دولت‌های غاصب و جنایت‌کار از ایران، روحانیت، حوزه‌ علمیه، مرجعیت، امام امت و رهبری معظم زخم خورده‌اند و اگر مجالی پیدا کنند، قطعاً بدتر از غزه با ایران رفتار خواهند کرد؛ یعنی دیگر مجالی نمی‌گذارند که روحانیت بتواند نفس بکشد. این مسئله بسیار مهم است. ما باید مردم را با این چیزها آشنا کنیم، توجه و تذکر دهیم و نگذاریم که آنچه که در بوق‌های تبلیغاتی آن‌ها گفته می‌شود و مغالطاتی که آن‌ها انجام می‌دهند، خدای ناکرده در دل‌ ملت مؤثر واقع شود و یا در بین جوانان و نوجوانان و اقشار مختلف این مملکت شک ایجاد شود. مردم علی‌رغم مشکلاتی که دارند، به اصل انقلاب و اصل اسلام وفادار هستند و تحمل می‌کنند. در ظل عنایات اهل‌بیت(ع) و آرمان‌های آن‌ها باید در این‌باره اهتمام ورزیده شود.

   وظایف حوزه‌های علمیه و طلاب در مسئله انتخابات
در روایت است که ما از خدای متعال تقاضا می‌کنیم که: «وَاجْعَلْنِی مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِینِکَ وَلَا تَسْتَبْدِلْ بِی غَیْرِی»؛ یعنی خدایا! مرا از کسانی قرار بده که به‌وسیله او دینت را یاری می‌کنی و به‌جای من دیگری را نگذار. نمی‌گویم کسی دیگر موفق نباشد؛ ولی به‌جای من نباشد. این خیلی مهم است که کسی به‌جای من نباشد. در این دعا نصرت دین آن‌قدر باارزش است که در آن ایثار نیست.
 باید توجه داشت که ایثار در اسلام و همه‌ ادیان عمل باارزشی است؛ به‌طوری که مدح و ثنای همه را بر می‌انگیزد. سوره‌ مبارکه‌ انسان یا دهر در شأن مولا امیرالمؤمنین، صدیقه‌ طاهره، حسنین و زینب کبری(س)، وارد شده است، به‌خاطر آن ایثاری که آن‌حضرات کردند. ایثار چه بوده است؟ ایثار این بوده که افطار خودشان را به مستمند، اسیر و یتیمی که آمدند، اعطا فرمودند. این عمل آنها آن‌قدر عظمت دارد که خدای متعال  در سوره‌ مبارکه‌ انسان آن‌ها را می‌ستاید.[إِنَّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا یَوْماً عَبُوساً قَمْطَریراً]؛  (ما از (قهر) پروردگار خود به روزى که (از رنج و سختى آن رخسار خلق) در هم و غمگین است، مى‌ترسیم). بزرگان و اعلام و فضلای محترمی که این توانایی را دارند و شرایط‌شان طوری است که می‌توانند، به تبلیغ مشرف شوند، ان‌شاءالله این وظیفه را انجام دهند؛ به‌خصوص که امسال ماه مبارک رمضان هم در پیش است و با ایام نوروز تداخل پیدا می‌کند، تبلیغات ماه رمضان امسال، مثل تبلیغات سال‌های گذشته نیست؛ چون بالأخره جریانات مختلف و تعطیلی‌هایی وجود دارد. بنابراین این یک فرصت بسیار مغتنمی است.

  نقش و جایگاه جهاد تبیین
​​​​​​​حوزه‌ علمیه‌ای که بحمدالله علت محدثه‌ این قیام و انقلاب و ان‌شاءالله پیاده شدن احکام الهی است، خودش هم باید علت مبقیه‌ آن باشد؛ خودش باید دست به کار شود و در زمینه‌های مختلف و با ابزار مختلف، با همان جهاد تبیینی که رهبری معظم فرمودند، نقش خود را ایفا کند.
 امام؟ با همان جهاد تبیین کار را جلو بردند؛ اطلاعیه‌ها، صحبت‌ها و گفته‌هایی را بیان کردند.
به‌یاد دارم که در آن زمان، گاهی اوقات بعضی از افراد به منزل مرحوم والد می‌آمدند. ما با مرحوم آیت‌الله ربانی شیرازی در یک کوچه بودیم. آن زمان مرحوم آیت‌الله ربانی شاگرد امام نبودند؛ شاگرد آیت‌الله بروجردی و بعضی از بزرگان دیگر(ره) بودند؛ ولی پدر ما علاوه بر آیت‌الله بروجردی، در درس حضرت امام هم، شرکت می‌کردند. مرحوم آقای ربانی بعد از سال 42 به پدر ما گفته بودند: خدمت امام عرض کنید که از عشایر آمده‌اند و می‌گویند: هر مقداری که شما اسلحه بخواهید، در اختیارتان قرار می‌دهیم. آقا می‌فرمودند: من این را خدمت امام عرض کردم و امام فرمودند: ما اصلاً بنا نداریم که دست به اسلحه ببریم. بعد ایشان فرمودند که اگر یک در میلیون دولت احتمال دهد که ما می‌خواهیم دست به اسلحه ببریم، حوزه را قلع و قمع خواهد کرد. ما همان کارهای آخوندی را می‌کنیم که تبیین و بیان است. ایشان هم با همین کار جامعه را متحول و آماده کرد. رهبری زمانی فرمودند: من خدمت امام عرض کردم: این کاری که شما کردید، نتیجه‌ هزار سال کار روحانیت است که در گوشه و کنار این کشور، دل‌های مردم را به اسلام و اهل بیت(ع) و مرجعیت و روحانیت مرتبط کردند و شما از این زمینه‌ آماده، استفاده کردید.