آنچه در این عمر قریب به نود سال یاد گرفته‌ام، این است که «روحِ همه‌ کمالات انسانی، بندگی خداست»؛ به عبارت دیگر، این‌که آدم بشناسد و اعتراف کند که من بنده‌ام و هیچ‌چیز از خودم ندارم و خدا، خداست و همه‌چیز از اوست.
 بهترین چیزی که می‌تواند انسان را در مسیر بندگی خدا پیش ببرد و موفق کند، رفیق خوب است. رفیقی که دیدنش شما را به یاد خدا بیندازد، سخن که می‌گوید بر علم شما افزده شود، و رفتارش باعث شود شما به آخرت بیشتر رغبت پیدا کنید. اگر خداوند توفیق دهد و انسان چنین رفیقی پیدا کند، نود درصد بارش بسته شده است. در مقابل، رفیق بد هم آفت بزرگی است و با رفتار و گفتارش انسان را به شیطان، گناه، هوس‌ها و دنیاپرستی دعوت می ­کند.
  من هیچ کاری را سراغ ندارم که با عنایت حضرت معصومه(ع) حل نشود؛ هیچ کاری.
  اگر کسی شمّه‌ای از معرفت به مقام امام رضا(ع) نصیبش شود؛ آن‌چنان لذتی می‌برد که هیچ‌گاه به حور و قصور اعتنایی نخواهد داشت.
  یک گریه بر امام حسین(ع) می‌تواند همه‌ دردها را علاج کند؛ اما نه هر گریه‌ای؛ گریه‌ای که از روی معرفت باشد.
  اگر این روضه‌ها و امام حسین(ع) و ... نبود، ما اصلاً دین اسلام را از کجا یاد می‌گرفتیم؟! امام هم از روز اول گفت: این مراسم محرم و صفر را حفظ کنید؛ ما، ساخته‌ این‌ها هستیم.
  مقام اهل‌بیت(ع)‌، چنان مقام بزرگى‌ است که بزرگى‌اش را با عقل و فکر خودمان نمى‌توانیم درک کنیم. در واقع عظمت خداست که در انوار پاک چهارده معصوم(ع) تجلّى کرده است. اگر همه‌ انسان‌ها، عقل‌های‌شان را روى هم گذاشته، بخواهند پایه‌ بلند این مقام را درک کنند، هرگز نخواهند توانست. همین‌قدر باید خوشحال باشیم که خداوند متعال، این معرفت را به ما داده است که بدانیم، آن‌ها در چنان مقام والایى هستند که ما نمى‌توانیم بفهمیم. اگر این را باور کنیم، خودش کمال است.
 اگر باور داریم که او آقاست و ما نوکر ـ آقایی که سراپا رحمت و محبت و عطوفت است، می‌گوید: وقتی هم یاد من نیستید و مرتکب گناه می‌شوید، من برای‌تان استغفار می‌کنم؛ دعا می‌کنید، آمین می‌گویم ـ آن وقت، وقتی احتیاج داریم، چرا نرویم درِ خانه‌ او؟! چه کسی از او مهربان‌تر؟ چه کسی از او قدرتمندتر؟و بنده در عمر هشتاد و چندساله‌ام که بیش از هفتاد سال آن را با علما محشور بوده‌ام، کاری شیرین‌تر، ساده‌تر و پرمنفعت‌تر از توجه به وجود مقدس ولی‌عصر(عج) پیدا نکرده‌ام.

  آنچه همیشه و همه‌جا امکان دارد، توجّه قلبى به ساحت مقدّس مولای‌مان است. این را تمرین کنید و مطمئن باشید که همه‌ خوبى‌ها را براى شما ارمغان مى‌آورد و حفظ مى‌کند.
  در میان زیارات ائمه‌ اطهار(ع)‌، زیارت سیدالشهداء(ع)، چیز دیگری‌ است. خدا خواسته که آن‌قدر جاذبه داشته باشد که حتی کافری که به خدا معتقد نیست، به سیدالشهداء(ع) علاقه پیدا کند.
  عزت مؤمنان با اتحاد و همبستگی حول محور تقوا و صبر حاصل می‌شود؛ لذا تا زمانی که خدا را داریم و این همبستگی را رعایت کنیم، خدا نیز ما را رها نخواهد کرد، و اگر لازم باشد با امدادهای غیبی خود ما را یاری خواهد داد؛ اما اگر راحت طلب و به دنبال سازش بوده، ۳۵ سال مقاومت در برابر آمریکا را اشتباه دانستیم، یا برای مقاومت بر توان و تجهیزات خود متکی بودیم و نه خدا، او هم ما را رها خواهد کرد..
  اگر دین در جامعه کمرنگ شود، نظارت بیرونی هم کارآیی نخواهد داشت؛ چرا که بازرس نیز با رشوه قابل خریدن خواهد شد؛ اما اگر دین بر جامعه حاکم شد، فرد هرگز به فکر کلاهبرداری و تخلف نخواهد بود و رعایت قوانین کشور اسلامی را واجب شرعی خواهد دانست… اگر مردم تقوا را کنار بگذارند، از دشمن چنان شکست سختی می‌خورند که حتی جبرائیل و میکائیل هم نمی‌توانند آن‌ها را یاری کنند؛ لذا باید مبانی دینی را تقویت کنیم.
 امروز کسانی با انواع حیله‌ها در صددند دین را از چرخه مسائل حیاتی جامعه حذف کنند، در حالی‌که نماد دین امروز ولایت‌فقیه است. اگر ولی‌فقیه نباشد تفاوتی میان نظام اسلامی و دیگر نظام‌های جهانی وجود ندارد، لذا باید بدانیم که شاخص نظام جمهوری اسلامی ولایت‌فقیه است. سیاست حذف ولایت‌فقیه در میان اقشار مختلف مردم از جمله روحانیت و انقلابیون با سابقه، با ترفندهای مختلف در حال پیگیری است، از جمله این‌که مطرح می‌کنند ولایت‌فقیه فقط بحثی است که در قانون اساسی مطرح شده است و دیگر شأنیتی ندارد. اما باید توجه داشت که ولایت‌فقیه عمود خیمه اسلام و انقلاب است.
  اگر اصل ولایت‌فقیه حفظ شود سایر اصول نیز پا برجا می‌مانند، اما اگر این اصل سست شود یا اعتقاد مردم به آن به وسیله دوستان نادان یا دشمنان دانا کمرنگ شود، دیگر سنگ روی سنگ بند نمی‌شود و دشمنان فرصت را غنیمت شمرده ریشه اسلام را خواهند زد. مسأله ولایت‌فقیه بنیادی‌ترین مسأله در نظام جمهوری اسلامی است و اگر به این اصل ضربه بخورد جمهوری اسلامی به وضعیت چند کشور مدعی دموکراسی مانند آمریکا، انگلیس و فرانسه مبتلا خواهد شد که این روز‌ها بی‌رحمانه به جان ملت‌های خود افتاده‌اند.