روحانی شهید محمد عابدپور به سال 1348 ش در یکی از روستاهای شهر فریدون‌کنار مازندران متولد شد. او پس از گذراندن دوران کودکی و تحصیل در مدارس کلاسیک، قصد ورود به حوزه علمیه را نمود و پس از مشورت با اطرافیان، خود را به حوزه پربرکت مشهد مقدس رساند و در جوار امام هشتم(ع) به کسب معارف دین و فضایل اخلاقی مشغول گردید. در درس کوشا و جدی بود و یکی از طلاب موفق حوزه به حساب می‌آمد.

  اخلاق شهید
انس با قرآن و نماز شب از خصوصیات بارز او بود. به نظافت و نظم اهمیت بالایی می‌داد. لباس‌هایش همیشه تمیز بود. در معاشرت با مردم مؤدب و باوقار بود و لبخندی بر لبان داشت. برای تمام زمان‌های زندگی طلبگی‌اش برنامه داشت که در یکی از دست‌نوشته‌های او چنین آمده است: ساعت 5 صبح تا 30/5 اذان و اقامه نماز صبح ساعت 30/5 الی 6 صبح قرآن و دعا، ساعت 6 الی 7 صبح مباحثه، ساعت 7 الی 9 صبح درس، ساعت 9 الی 11 وضو و زیارت عاشورا و ادعیه، ساعت 11 الی 30/12 نماز ظهر و عصر و تعقیبات، ساعت 30/12 الی 13 صرف ناهار، ساعت 13 الی 14 نوشتن، ساعت 14 الی 15 بحث و مباحثه، ساعت 15 الی 30/17 مطالعه درس، ساعت 30/17 الی 18 وقت اذان و نماز،‌ ساعت 18 الی 19 زیارت حرم امام رضا(ع)، ساعت 19 الی 30/19 صرف شام،‌ ساعت 21 مسواک، وضو و بجا آوردن دو رکعت نماز و خواندن قرآن و سپس خواب و استراحت.

  وصیت‌نامه
او در وصیت‌نامه‌اش پیروی از خط امام خمینی(قد) را به خانواده و امت حزب‌الله سفارش مؤکد نموده است.
شهید این روایت را از نبی مکرم اسلام(ص) نقل کرده که فرمودند: زمانی فرا می‌رسد که امت من دوست دارند، پنج چیز را و فراموش می‌کنند، پنج چیز دیگر را؛ 1. دوست می‌دارند دنیا را و فراموش می‌کنند، آخرت را  2. دوست می‌دارند، مال دنیا را و فراموش می‌کنند، روز حساب را 3. دوست می‌دارند، زنان را و فراموش می‌کنند، حوریان اخروی را 4. دوست می‌دارند، قصرها را و فراموش می‌کنند، قبور را 5. دوست می‌دارند، هوای نفسانی را و فراموش می‌کنند، پروردگارشان را.

  رزق شهادت
​​​​​​​این روحانی مخلص در کنار درس، از جهاد با دشمن زبون در مرزهای غرب و جنوب غفلت نکرد و پس از فراگیری مسائل نظامی، عازم مناطق جنگی شد.
سرانجام این طلبه مجاهد، پس از جهاد مستمر در سال 1365 ش در عملیات کربلای چهار در ام‌الرصاص به رزق شهادت نائل آمد و ماندگار تاریخ شد. جسد مطهرش در گلزار شهدای فریدون‌کنار دفن شد.
طوبی له و حسن مآب.