پـــیــــام غــــــدیــــــر، ولایــــــت و حکـــومــــــت
امام خمینی(قد): مسأله غدیر، مسألهای نیست که بنفسه برای حضرت امیر(ع) یک مسألهای پیش بیاورد؛ حضرت امیر(ع) مسأله غدیر را ایجاد کرده است. آن وجود شریف که منبع همه جهات بوده است، موجب این شده است که غدیر پیش بیاید. غدیر برای ایشان ارزش ندارد؛ آنکه ارزش دارد، خود حضرت است که دنبال آن ارزش، غدیر آمده است.
نصب حضرت علی(ع) به حکم خدا
خدای تبارک و تعالی که ملاحظه فرموده است که در بشر بعد از رسولالله(ص) کسی نیست که بتواند عدالت را به آنطوری که باید انجام بدهد، آنطوری که دلخواه است، انجام بدهد مأمور میکند رسولالله(ص) را که این شخص را که قدرت این معنا را دارد که عدالت را به تمام معنا در جامعه ایجاد کند و یک حکومت الهی داشته باشد، این را نصب کن. نصب حضرت امیر(ع) به خلافت، اینطور نیست که از مقامات معنوی حضرت(ع) باشد؛ مقامات معنوی حضرت(ع) و مقامات جامع او این است که غدیر پیدا بشود و اینکه در روایات ما و از آن زمان تا حالا این غدیر را آنقدر ازش تجلیل کردهاند، نه از باب اینکه حکومت یک مسألهای است؛ حکومت آن است که حضرت امیر(ع) به ابنعباس میگوید: که «بهقدر این کفش بیقیمت هم پیش من نیست». آنکه هست، اقامه عدل است. آن چیزی که حضرت امیر(ع) و اولاد او میتوانستند، در صورتی که فرصت بهشان بدهند، اقامه عدل را به آنطوری که خدای تبارک و تعالی رضا دارد، انجام بدهند، اینها هستند؛ لکن فرصت نیافتند.
«غدیر» زمینهساز تشکیل حکومت اسلامی
زنده نگه داشتن این عید، نه برای این است که چراغانی بشود و قصیدهخوانی بشود و مداحی بشود؛ اینها خوب است؛ اما مسأله این نیست. مسأله این است که به ما یاد بدهند که چطور باید تبعیت کنیم! به ما یاد بدهند که غدیر منحصر به آن زمان نیست! غدیر در همه اعصار باید باشد و روشی که حضرت امیر(ع) در این حکومت پیش گرفته است، باید روش ملتها و دستاندرکاران باشد. قضیه غدیر، قضیه جعل حکومت است! این است که قابل نصب است و الّا مقامات معنوی قابل نصب نیست یک چیزی نیست که با نصب آن مقام پیدا بشود؛ لکن آن مقامات معنوی که بوده است و آن جامعیتی که برای آن بزرگوار بوده است، اسباب این شده است که او را به حکومت نصب کنند و لهذا، میبینیم که در عرض صوم و صلوة و امثال اینها میآورد و ولایت مجری اینهاست. ولایتی که در حدیث غدیر است، بهمعنای حکومت است، نه بهمعنای مقام معنوی و حضرت امیر(ع) را همانطوری که من راجع به قرآن عرض کردم که قرآن - در روایات است این - نازل شده است به منازل مختلف، کلیاتش سبع و الی سبعین و الی زیادتر، تا حالا رسیده است به دست ماها بهصورت یک مکتوب، حضرت امیر(ع) هم اینطور است، رسول خدا(ص) هم اینطور است. مراحل طی شده است، تنزل پیدا کرده است. از وجود مطلق تنزل پیدا کرده است، از وجود جامع تنزل پیدا کرده است و آمده است پایین تا رسیده است به عالم طبیعت؛ در عالم طبیعت این وجود مقدس و آن وجود مقدس و اولیای بزرگ خدا.
غدیر بیانگرمقام امیرالمؤمنین(ع)
بنابراین، اینکه حدیث غدیر را ما حساب کنیم که میخواهد یک معنویتی را برای حضرت امیر(ع) یا یک شأنی برای حضرت امیر(ع) درست کند، نیست. حضرت امیر(ع) است که غدیر را به وجود آورده است، مقام شامخ اوست که اسباب این شده است که خدای تبارک و تعالی او را حاکم قرار بدهد.
صحیفه امام خمینی(قد)، جلد 20، صفحه 112