استاد جواد محدثی
​​​​​​​
درکجای جبهه‌ایم؟ درکدام جبهه‌ایم؟
گاهی «حقیقت»،پشت پردۂ «دروغ»می‌ماند.
گاهی «واقعیت»، قربانی«کتمان» می‌شود.
گاهی «تزویر»، نقاب چهرۂ «نفاق» می‌گردد.
گاهی «عنوان»، شخص را مغرور می کند و اشخاص دیگر را فریب می‌دهد.
گاهی «شهرت»، دام ابلیس وچاه سقوط می‌شود.
گاهی «القاب» و «عناوین»، غرور و غفلت می‌آورد.
گاهی «ایمان»، هدف تیرهای «شبهه» قرار می گیرد و زخمی می‌شود. گاهی «مال» ، « وبال‌» می‌شود.
و... گاهی « علم‌» ، ابزار «تحریف» می‌گردد.
اینجاست که «تبیین»، وظیفه می‌شود، و «افشاگری»، تکلیف آگاهان می‌گردد.
و «سکوت»، گناه به‌شمار می‌آید و توبه مناسب می‌طلبد .
باید با «تیغ بیان»، پردۂ «کتمان»را درید، و با «شمشیر زبان»، نقاب «تزویر» را کنار زد، و با «چراغ هدایت»، ظلمت «جهالت و ضلالت» را از افق ذهن‌ها زدود.
باید بادفاع صریح از حق،«مؤمنان مظلوم» را از محاصرۂ «احزاب منافق» نجات داد.
باید میان حق وباطل ،ظالم ومظلوم ، راست  و دروغ ،خودی و بیگانه وخط علوی واموی و جبهه حسینی و یزیدی، خطی کشید و خندقی کند، تا احزاب، به «مدینه ایمان» نفوذ نکنند و باور مردم را به تاراج نبرند و «اعتماد عمومی» را غارت نکنند.
تکلیف، به تناسب طاقت و موقعیت است.
هرکه آگاهتر، مسئولیتش سنگین‌تر، و هر که محبوب‌تر، تکلیفش حساس‌تر، و هر که مشهورتر، انتظار از او افزون‌تر.
 درجبهه صفّین امروز، کجایند عمارها؟!