به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد بین‌المللی علوم وحیانی اسراء، جمعی از فعالان دانشگاهی از کشورهای آمریکا، کانادا و اتریش، با حضور در محل این بنیاد، با آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی دیدار و گفت‌وگو کردند و از رهنمودهای ایشان در زمینه راهکارهای گسترش عدالت و صلح جهانی بهره‌مند شدند.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی در این دیدار اظهار کردند: هر مسافری که به منطقه‌ای سفر می‌کند، می‌‌کوشد ره‌آورد خوبی به‌عنوان سوغات برای کشورش ببرد. امیدوارم شما هم خردمندانه بکوشید، معارف اسلامی را اولاً و تاریخ بلند مسلمان‌های این منطقه را ثانیاً، تحلیل دقیق انقلاب اسلامی را ثالثاً، رهبری یک رهبر مسلمان آگاه، فقیه و عادل را رابعاً و هماهنگی همه‌جانبه ملت بزرگ ایران را خامساً، به‌عنوان ره‌آورد این سفر برای خود داشته باشید و از این طرف نیز، ما همه شما مهمان‌ها خصوصاً بزرگواران را با آغوش باز می‌پذیریم و اگر سؤالی و طرحی هست ارائه کنید تا  ان‌شاء‌الله  پاسخ قانع‌کننده‌ای دریافت کرده و این پاسخ را به‌عنوان بهترین ره‌آورد و سوغات به کشور خود منتقل کنید.
ایشان سپس در پاسخ به سؤالات مهمان حاضر، بیان کردند: آنچه بنده پس از گذراندن حدود 90 سال از عمر خود تجربه [کرده] و به‌دست آورده‌ام، آن چیزی است که از سفره وحی و قرآن کریم آموخته‌‌ام. این کتاب آسمانی قرآن کریم، سخن کسی است که به ما حیات داد و رهبری ما را بر عهده گرفت و به جامعه بشری فرمود که مرگ از پوست به در آمدن است نه پوسیدن!
این مرجع تقلید ادامه دادند: یک میوه وقتی می‌میرد که بپوسد و یک درخت وقتی می‌میرد که بخشکد؛ ولی انسان وقتی می‌میرد که از پوست به‌درآید! تعبیر رهبران الهی این است: «أی الجدیدین ظعنوا فیه کان علیهم سرمداً» [خطبه 221 نهج‌البلاغه] انسان چه شب بمیرد، چه روز بمیرد، سرمدی می‌شود؛ یعنی ثابت می‌شود نه ساکن! ما یک ساکن داریم که کم‌کم متلاشی می‌شود و یک ثابت داریم مثل دو دوتا چهارتا که ثابت است و ابدی. ما وقتی می‌میریم، ثابت می‌شویم و نه ساکن! و تمام ره‌آوردهای عمر ما با ما یکجاست، این دین به ما حیات ابد داده است.
معظم‌له اظهار کردند: دین آمده که ما را ابدی کند و از پوست به‌درآورد نه [که] بپوسیم. قرآن کریم در سوره انفال چنین فرمود: ]استجیبوا لله‌ و للرسول اذا دعاکم لما یحییکم[. حیات و زندگی چند بخش دارد؛ قسمت اول حیات گیاهی است که در نوجوان‌ها رشد دارد. یک نهال وقتی زنده است که سه کار را رسماً انجام بدهد: اول خوب تغذیه کند، دوم بالنده شود و سوم تولید مثل کند. این کار حیات و زندگی یک گیاه است و بالاتر از حیات گیاه، حیات حیوانی است. یک حیوان جنگلی، گذشته از این سه کار، یعنی گذشته از تغذیه و بالندگی و تولید مثل، کارهایی چون درندگی، پیروزی، غارتگری و خونریزی نیز انجام می‌دهد. اکنون که روشن شد، حیات گیاهی چیست و روشن شد حیات زندگی حیوانی از کجا شروع و به کجا ختم می‌شود، برسیم به ره‌آورد وحی الهی در قرآن کریم که فرمود: دین جامعه را زنده می‌کند. منظور از این حیات چیست؟
حضرت آیت‌الله جوادی آملی ادامه دادند: حیاتی را که دین به ما وعده داده است، این است که انسان اول خود را بشناسد، هم بدن و هم روح ملکوتی‌اش را بشناسد، نظام سپهری را از آسمان و زمین و زمان بشناسد و پیوند عمیق خود و رابطه با جهان را بررسی کند، تا بفهمد که هرگز از بین نخواهد رفت؛ بلکه از یک عالمی به عالم دیگر برای ابد سفر می‌کند و این ترجمه کوتاه آیه سوره انفال است که فرمود: ]استجیبوا لله‌ و للرسول اذا دعاکم لما یحییکم[.
معظم‌له سپس به ذکر نمونه‌هایی از حیات حیوانی و حیات فرشته‌خویی اشاره و اظهار کردند: حال دو نمونه ذکر می‌کنیم: یکی جهان بدون دین و وحی و دیگری جهان بشریتی که اسلام آن را پروراند و به‌عنوان تشیع تعبیر کرد. آن روزی که شرق و غرب خصوصاً کشورهایی که آن سوی آب، حیات پیدا کردند و دستشان به اسلحه رسید، جنگ جهانی اول و دوم را راه انداختند و همچنین جنگ‌های نیابتی بعدی را و جز قتل و غارتگری و خونریزی کاری نکرده، نداشته و ندارند و این، همان حیات حیوانی و جنگلی است که باید از آن هجرت و سفر کرد و به نمونه دیگر که همان حیات فرشته‌خویی است، رسید.
ایشان ادامه دادند: در ذکر نمونه حیات فرشته‌خویی، باید به جریان علی‌بن ابی‌طالب(ع) اشاره کرد؛ او که رهبر و حاکم مسلمین و زمامدار جامعه اسلامی در ۱۴۰۰ سال قبل بود، روزی که مهمترین سلاح جنگی غیر از شمشیر، داشتن اسب تندرو بود؛ اما وقتی به امیرالمؤمنین(ع) عرض کردند: بودجه مملکت فراوان است و این اسب که شما الآن دارید، اسب باربری عادی است و شما باید در جنگ، اسب تندرو و تیزپا داشته باشید، حضرت فرمود: من از بودجه بیت‌المال، برای خود اسب تند و تیز تهیه نخواهم کرد؛ چراکه من هرگز از میدان جنگ فرار نمی‌کنم اولاً و آن کسی را هم که فرار کرد، تعقیب نمی‌کنم ثانیاً و لذا به اسب تندرو احتیاجی ندارم! این حیات اسلام است که نه کسی را می‌کشد و نه فتنه و خونریزی به پا می‌کند و نمونه آن را همه ما در جنگ تحمیلی 8 ساله دیدیم که ایرانیان مظلومانه ولی شجاعانه از کشور خودشان دفاع کردند و مرزها را حفظ کردند و خون زائد نیز نریختند.
در این جلسه بعضی از این اساتید، به طرح سؤالات خود پرداختند و حضرت آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی به آنها پاسخ دادند.
یکی از اساتید دانشگاه‌های آمریکا، ضمن تشکر و قدردانی از فرصت این دیدار، هدف خود از سفر به ایران را آشنایی با ایران، اسلام، فرهنگ مردم ایران و خصوصاً مکتب تشیع دانست و رهنمودهای حضرت آیت‌الله جوادی آملی را بهترین ره‌آورد و سوغات سفر خود دانست که به کشور خود منتقل خواهد کرد.
یکی دیگر از اساتید دانشگاه‌های آمریکا، با اشاره به نقض عهد دولت آمریکا در برجام و وضع تحریم‌ها علیه ایران، این نقض عهد را موجب شرمساری ملت آمریکا و خود دانست و بیان کرد: چنانچه مطلبی به این اقدام شرم‌آور دارید، بفرمایید.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی هم، ضمن تشکر از این استاد دانشگاه و هیئت همراه، با بیان اینکه اگر کسی دین هم نداشته باشد، باید فتوت و مردانگی داشته و اقتضا دارد که انسان این دو کار را همیشه انجام دهد: نه بیراهه برود و نه راه کسی را ببندد.
معظم‌له در پایان ابراز امیدواری کردند: این هیئت، ره‌توشه خوبی از ایران تهیه کرده و پیام صلح و صفا و دوستی ایران اسلامی را به جهان منتشر کنند و دعا کردند، پایان زندگی بشریت، به خیر و صلاح و فلاح ختم شود، انشاء‌الله.