در همایش ملی «الگوی حکمرانی شهید آیتالله رئیسی» در قم مطرح شد
سبک مدیریتی شهید رئیسی الگویی تمامعیار بود
همایش ملی «الگوی حکمرانی شهید آیتالله رئیسی» بهمناسبت اولین سالگرد شهادت رئیسجمهور مردمی و خدمتگزار با حضور اندیشمندان و مسئولان در دانشگاه قم برگزار شد.
بهمناسبت اولین سالگرد شهادت آیتالله سیدابراهیم رئیسی و همراهان شهیدش(ره)، همایش ملی علمی الگوی حکمرانی شهید رئیسی، با حضور مسئولان و اندیشمندان در سالن حکمت دانشگاه قم برگزار شد.
در این همایش که با هدف تبیین ابعاد مختلف الگوی حکمرانی اسلامی و بررسی سیره مدیریتی شهید آیتالله رئیسی برگزار شد، حجتالاسلام شریفی، رئیس دانشگاه قم، در سخنانی به تبیین مبانی حکمرانی اسلامی بر اساس اندیشههای اسلامی و بهویژه مکتب امامین انقلاب پرداخت.
رئیس دانشگاه قم در این همایش اظهار کرد: بر اساس بنیانهای فکر اسلامی و بهویژه اندیشههای امامین انقلاب، مدل حکمرانی اسلامی اهداف و شیوههایی مشخص دارد. در یک دستهبندی کلان و کلیدی، میتوان پنج هدف اصلی برای حکمرانی اسلامی برشمرد.
وی افزود: نخستین هدف حکمرانی اسلامی، برقراری عدالت است؛ وظیفه اصلی حاکم اسلامی برقرارساختن عدالت در جامعه است. دومین هدف، حفظ کرامت انسان است؛ باید با مردم کریمانه رفتار شود. سوم، آبادانی زمین است؛ یکی از اهداف اصلی حکمرانی اسلامی، عمران و آبادانی زمین و استفاده بهینه از نعمتهای الهی است.
رئیس دانشگاه بینالمللی قم ادامه داد: چهارمین هدف، پربارکردن زمان است که باید اهل اندیشه و فکر روی آن تأمل کرده و معنای آن را تفسیر کنند. خود شهید رئیسی(ره) یکی از مصادیق بارز این موضوع بود که شبانهروزی مشغول کار و خدمت بود. پنجمین هدف، شکلدهی به زندگی توحیدی است که یکی از اهداف کلیدی حکمرانی اسلامی محسوب میشود و باید خدامحور باشد.
وی تأکید کرد: هدف حکمرانی اسلامی، تربیت انسان خوب است، نه صرفاً شهروند خوب. با نگاهی به زندگی شهید رئیسی، بهویژه در مسئولیت ایشان بهعنوان تولیت آستان قدس رضوی، ریاست قوه قضائیه و ریاستجمهوری، میتوان ایشان را نمونه بارز و عینی حکمرانی اسلامی دانست. مدل مدیریتی و سخنان ایشان نیز دقیقاً در همین چارچوب بود.
شریفی با اشاره به برخی ویژگیهای مدیریتی شهید رئیسی خاطرنشان کرد: چند مدل از حکمرانی شهید رئیسی قابل الگوبرداری برای مسئولان کشور است. اول اینکه ایشان بیتوجه به حاشیهها بودند؛ نه حاشیهسازی میکردند و نه به حاشیهها توجه نشان میدادند. دوم، مسئولیتپذیری بالا بود؛ همه مسئولیتها و مشکلات را خود به دوش میگرفتند. سوم، عدم گلهمندی از کمبودها؛ ایشان مدیریت را پیش میبردند بدون اینکه مردم را نگران کنند یا از کارشکنیها شکایت کنند.
وی افزود: حضرت آقا نیز بههمین ویژگیها اشاره داشتند. شهید رئیسی اعتقاد راسخ به شعار «ما میتوانیم» داشتند و ظرفیتها را بهخوبی میشناختند. باور داشتند باید به مردم و سرمایه داخلی تکیه کرد و همه مشکلات را با اتکا به توان داخلی حلشدنی میدانستند. دغدغه معیشت مردم نیز همواره بهصورت روزانه در برنامههای ایشان وجود داشت.
سبک مدیریتی شهید رئیسی الگویی تمامعیار بود
در ادامه همایش، میثم لطیفی، معاون شهید رئیسی و رئیس سازمان امور اداری و استخدامی دولت سیزدهم نیز در سخنانی، ضمن تجلیل از شخصیت و سبک مدیریتی آیتالله رئیسی، اظهار کرد: ما رئیسجمهوری داشتیم که برآمده از مکتب و تفکر اسلامی بود. ایشان حقیقتاً شاگرد مکتب امام صادق(ع) و شاگرد مکتب امام خمینی(ره) بود.
وی افزود: اخلاص شهید رئیسی بینظیر بود. اگر بخواهم یک روز کاری ایشان را تشریح کنم، باید بگویم که پیش از نماز صبح آغاز میشد. دفتر ایشان شیفت شب داشت و گزارشهایی که شبها تنظیم میشد، صبح زود مطالعه میکردند. بعد از نماز صبح، گزارشها و روزنامهها را بررسی میکردند و از ساعت ۶ صبح مشغول کار میشدند و جلسات فشردهای را برگزار میکردند.
لطیفی با اشاره به رفتار مدیریتی شهید رئیسی گفت: ایشان اهل صفا و صمیمیت بودند؛ اما در کار جدیتی بسیار بالا داشتند. گاهی ما را نسبت به یک موضوع توبیخ میکردند و میگفتند: اگر برای انتخابات کاری کنیم، این شرک است. اگر بگوییم این کار خوب است؛ ولی چون بازتاب ندارد، انجام ندهیم، این نیز شرک است. ایشان با مسائل آشنا بودند و با سابقهای که داشتند، بهخوبی از امور کشور مطلع بودند.
وی در ادامه تأکید کرد: شهید رئیسی اهل پیگیری جدی امور بودند. چه در قوه قضائیه، چه در آستان قدس رضوی و چه در ریاست جمهوری، با برنامه وارد عمل میشدند. برای هر وزیر دو الی سه مسأله اصلی را مشخص کرده بودند و بهصورت مستمر پیگیری، مسئول هر کار را تعیین و از طریق رابطه مستقیم، امور را دنبال میکردند.
رئیس سازمان امور اداری و استخدامی دولت سیزدهم ادامه داد: شهید رئیسی گاهی سلسلهمراتب را در پیگیری امور کنار میگذاشتند و حتی به معاون بنده زنگ میزدند تا کاری را پیگیری کنند. شهید رئیسی مسئول دفتری داشتند که میز بزرگی داشتند و روی برگههای کوچکی، مسئولیتهای هر وزیر را نوشته بودند و از روی آن تماس میگرفتند و پیگیری امور را انجام میدادند.
گزارش: جلال خسروی