محمد امامی کاشانی، امام جمعه موقت تهران و از روحانیان فعال در انقلاب اسلامی ایران، در تاریخ 10 مهرماه سال 1310 در کاشان در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. پدر او میرزا ابوتراب امام جمعه، امام جمعه کاشان بود. او از سال 1317 تحصیلات ابتدایی را آغاز کرد و از سال 1323 به حوزه علمیه کاشان رفت و ادبیات عرب را نزد آیت‌الله راستی آموخت.
وی به سفارش آیت‌الله یثربی در سال 1328 به مدرسه سپه‌سالار تهران رفت؛ اما پس از گذشت دو ماه، با نامه‌ای که پدرش برای آیت‌الله بروجردی(قد) نوشته بود، راهی قم شد و در مدرسه فیضیه مشغول تحصیل شد.
او فعالیت‌های سیاسی‌اش را از سال 1340 آغاز کرد و در مسیر سازماندهی مبارزات مردمی به رهبری امام(قد) علیه رژیم پهلوی تلاش بسیاری کرد و در این مسیر بارها دستگیر شد و در سال 1355 به گنبد کاووس تبعید شد.
ریاست دیوان عدالت اداری، نمایندگی مجلس خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی، تولیت مدرسه عالی شهید مطهری و عضویت در جامعه روحانیت مبارز، شورای نگهبان، هیئت بازنگری قانون اساسی جمهوری اسلامی و مجمع تشخیص مصلحت نظام، از مسئولیت‌های وی پس از انقلاب اسلامی ایران بود.
کتاب دو جلدی «خط امان» در تبیین ادله عقلی و فلسفی اثبات وجود و ظهور امام زمان(عج) و «گفت‌و‌گو با اندیشمندان گوناگون مسیحی و یهودی درباره مهدویت» از آثار اوست.
ایشان در روز ۱۲ اسفند سال ۱۴۰۲ش در تهران درگذشت و در رواق دارالزهد حرم امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.