انقلاب اسلامی برای ما چه کرده است؟
امروز، سخن کوتاهی با جوانان دارم؛ یعنی کسانی که در زمان رژیم سابق نبودند و از وضع آن زمان، اطلاع درستی ندارند. در دوران مبارزه برای انقلاب در این دوران یا نبودند یا اگر بودند، در سنین کودکی بودند که خاطره‌ای از آن به ذهنشان نمی‌آید.
دوران دهه مبارک فجر و مراجعت امام را به ایران اسلامی و آن شور و شعف عظیم مردم و مخصوصاً طبقه جوان و بعد از آن پیروزی انقلاب را در 22 بهمن شاهد نبودند؛ یا اگر بودند، کودک چندساله بودند که هیچ خاطره درست و روشنی از آن زمان ندارند.
دوران 8 ساله جنگ تحمیلی را و آن فداکاری‌ها و ایثارهای جوانان را در صحنه‌های نبرد که اسباب پیروزی شد؛ آنها را شاهد نبودند. من مرادم اینهاست.
عزیزانم! جوانان! در یک وضعی ما الآن قرار گرفته‌ایم که مقداری بهتر است، در رابطه‌اش توضیح دهم. شما وضع موجود را می‌بینید و این هم بیشتر توجه به ضعف‌ها و کمبودها دارید. ضعف‌هایی که به هر حال همه حکومت‌ها، همه کشورها با آن مواجه هستند؛ البته کشور ما هم، همین ضعف‌ها و کمبودها را دارد.
گاهی گفته می‌شد که خود انقلاب برای ما چه کرده؟ این را معمولاً همین جوان‌هایی که عرض کردم، می‌گویند؛ می‌گویند که انقلاب برای ما چه کرده؟ و شروع می‌کنند چندتا از این نکات ضعف را می‌شمارند و به نکات مثبت انقلاب چندان توجهی ندارند.
قبلاً این را برای‌تان بگویم که شما خودتان می‌دانید که من از کسانی نیستم که همیشه ثناگو باشم و به نکات ضعف توجه نداشته باشم. همواره می‌گویم و گفته‌ام چه در این تریبون و چه در جاهای دیگر و چه خصوصی با مسئولین.
من منکر این نقاط ضعف نیستم و منکر این کمبودها نیستم. نمی‌گویم که مسئولین نظام هیچ اشتباهی نکردند. چرا بعضی اشتباهات هم آنها[ممکن است] مرتکب شده باشند؛ ولی اینکه فقط آدم نقاط منفی را ببیند و نکات مثبت را نادیده بگیرد، بی‌انصافی است.
شما وضعی که الآن در ایران می‌بینید، چه از امکانات آب لوله‌کشی، برق، اتوبان‌ها، آسفالت، تلفن و گاز، اینها را شما مشاهده می‌کنید. حتی در دهات دورافتاده هم تلفن پیدا می‌کنید، برق پیدا می‌کنید و از نعمت‌های مختلف آب لوله‌کشی و ... استفاده می‌کنند. اینهایی که شما می‌بینید، این توسعه‌ای که در دانشگاه‌ها شده و این‌قدر ما دانشگاه اضافه کرده‌ایم؛ این همه فارغ‌التحصیل‌هایی که حالا به‌ وجود آمده؛ این توسعه‌ای که در کشاورزی انجام گرفته و کارهایی که شده است؛ حتی این وضع معیشتی که الآن ما داریم، حالا با کمبودها با همه اینها، همه اینها چنان نیست که قبلاً بوده؛ در رژیم سابق بوده و [جمهوری اسلامی]ایران هیچ کاری نکرده است. الآن فرصت ذکر این نیست که من فهرست‌وار کارهایی که شده را عرض کنم.
این‌همه کارخانه‌های عظیم که در بسیاری جاها ما را به خودکفایی رسانده است. اینها، فکر می‌کنید در زمان سابق بوده و آن‌وقت همین ضعف‌ها مال مسئولین ماست؟ خیلی بی‌انصافی است.
عرض کردم من هیچ‌وقت ثناگو نبوده‌ام و هیچ‌وقت هم جوری نبوده که ضعف‌ها را نبینم. من خوب می‌بینم و خوب می‌دانم و این ضعف‌های کشورهای دیگر را هم می‌دانم. مشکلات کشورهای دیگر را هم می‌دانم و تلاش مسئولین را هم برای حل مشکلات می‌دانم. بارها و بارها هم برایشان گفته‌ام. آنها هم تلاش خودشان را می‌کنند.
خب اینها به‌برکت انقلاب آمده است. این موفقیت‌ها چه در توسعه علوم، چه در توسعه اقتصادی، چه در مسائل دیگر، اینها بعد از انقلاب پیدا شده و به وجود آمده است.
آیا بی‌انصافی نیست که آدم چهار تا ضعفی که می‌بیند، فقط تمرکز پیدا کند، روی اینها و بگوید که جمهوری اسلامی ایران چکار کرده است؟ می‌خواهید چه کاری بکند؟
کدام کشوری است که با این مشکلات جنگ و غیره‌ای مواجه بوده و الآن این‌همه پیشرفت و ترقّی دارد؟ کدام کشوری را سراغ دارید؟
من که به خیلی از کشورهای جهان سوم رفته‌ام. کشور ما به‌مراتب پیشرفت و ترقّی‌اش بیشتر است؛ البته من به این راضی نیستم. باز هم می‌گویم، باید سعی کرد باید کوشش کرد؛ ولی اینها را ندیدن خیلی بی‌انصافی است!
از همه بالاتر وجود یک حکومت اسلامی که ضامن استقلال، عظمت و آزادی ماست.
این را باید ما قدر بدانیم. آیا شما می‌دانید که در زمان رژیم سابق لیست نمایندگان مجلس را می‌بردند، برای سفارت انگلیس و سفارت آمریکا امضاء کند. تا امضاء نمی‌کرد، اینها حق نداشتند. می‌دانید؟ و همان‌ها هم از صندوق بیرون می‌آمدند. می‌دانید که نخست‌وزیر، رؤسا و وزرا را باید آن دولت‌ها تأیید کنند تا بتوانند، انتخاب کنند. این را می‌دانید؟
می‌دانید که ایران ما مورد غارت و چپاول انگلیس و آمریکا و کشورهای اروپایی بود و مردم ما با فقر زندگی می‌کردند. شما اگر حرف مرا قبول ندارید، از بزرگان بپرسید. ببینید زندگی آنها در زمان رژیم سابق چگونه بوده است. حالا شما داد می‌زنید، از اینکه مرغ گران شده، نمی‌دانم چی گران شده، از تورم و ... من هم می‌گویم؛ ولی از آنها بپرسید: در سال چند مرتبه مرغ می‌خوردید؟ چند مرتبه برنج می‌خوردید؟ چه مقدار میوه پرتقال و دیگر میوه‌ها را صرف می‌کردید. آیا فراموش کردید همه اینها را؟ خیلی بی‌انصافی است.
قدر این نعمت را بدانیم، قدر این عزّت را بدانیم. خدا به‌برکت خون شهدا با الطاف خودش با ایثار و فداکاری آن عزیزان صدر انقلاب و دوران جنگ تحمیلی، این نعمت بزرگ را نصیب شما کرده است.
این امانتی است که امام راحل، شهدای انقلاب، جانبازان انقلاب به دست ما سپرده‌اند. می‌دانید الآن جهان اسلام همه توجه‌اش به ایران است و ایران را به‌عنوان ام‌القری حساب می‌کند. می‌دانید؟
وقتی که آدم می‌رود خارج، می‌بیند که چه شور و شعفی در بین مسلمان‌هاست.
آیا این عزت را نمی‌خواهید نگه دارید؟ آیا این انقلاب را نمی‌خواهید نگه دارید. باید ما در حفظ و حراست از این انقلاب با تمام توان‌مان کوشش کنیم.
جوانان عزیز! عرض من این است قدر این نعمت را بدانید و حفظ و حراست کنید. مشکلات است؛ ولی این مشکلات را خب شما  ان‌شاءالله در آینده می‌آیید و رفع می‌کنید. چند سال دیگر نه بنده هستم نه خیلی از اینها و این شما هستید که می‌خواهید کشور را  اداره کنید. خب شما می‌آ‌یید صحنه؛ وسیله علم را دارید، وسیله دانش را دارید، فناوری را یاد گرفته‌اید، امکانات در اختیارتان است و از همه بالاتر آزادی دارید. کشوری که در جهان مستقل زندگی می‌کند، جز ایران وجود ندارد. آیا حیف نیست؛ این را ما هی نق بزنیم و نق بزنیم و ندیده بگیریم. (والله اگر کوتاهی شود)، در قیامت پیش پیغمبر نمی‌توانید، پاسخ بدید.
عزایزانم! جوانان! فریب دشمنان را نخورید. دشمنان خیرخواه شما نیستند. آمریکا خیرخواه شما نیست. کشورهای اروپایی هیچ‌کدام خیرخواه شما نیستند. تمام همّ‌شان این است که اسلامی بودن را از این نظام بگیرند. هدفشان این است. فکر می‌کنید که اینها به سود شما هستند؟ به‌خدا سوگند! اگر مسلط شوند، خدای ناکرده، به صغیر و کبیر شما رحم نمی‌کنند. دیگر این جناح و آن جناح هم ندارد؛ چون می‌خواهند استقلال نداشته باشید. به خود آئیم! هشیار باشیم! فداکاری کنیم و می‌دانم، جوانان همین‌گونه هستند.
 منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی بلاغ
گفتاری از آیت‌الله امینی(ره) به‌مناسبت سالگرد انقلاب اسلامی