به گزارش خبرگزاری شفقنا، آیت‌الله رضا استادی، استاد درس خارج حوزه علمیه، ۱۷ اسفند در مراسم رونمایی از کتاب «شیخ الفقها؛ اسوه منتظران» گذری بر زندگانی، مواقف و سیره علمی و عملی آیت‌الله‌العظمی حاج شیخ لطف‌الله صافی گلپایگانی(ره) که در مؤسسه آل‌البیت(ع) قم برگزار شد، با بیان اینکه این کتاب نافع و خوب و پر از درس زندگی برای طلاب و علماست، گفت: به‌نظر بنده آیت‌الله‌العظمی صافی گلپایگانی(قد) از جهات مختلف، خیلی مورد لطف خداوند بوده است؛ اول به‌واسطه وجود پدر بزرگوارشان که خود با عظمت و بزرگی از او نام می‌برد و به ما آموخت که ما هم با بزرگان و استادان و والدین چگونه برخورد کنیم.
وی افزود: لطف دوم خدا به ایشان وجود آیت‌الله‌العظمی بروجردی(قد) در مسیر زندگی ایشان بود که با صمیمت با ایشان برخورد می‌کرد و آیت‌الله‌العظمی صافی هم، همواره در تعظیم ایشان کوشا بود؛ اینکه وی سالیان سال با آیت‌الله‌العظمی بروجردی زندگی علمی داشته است، واقعا نشانه لطف خداست.
آیت‌الله استادی بیان کرد: بعد از ارتحال آیت‌الله‌العظمی بروجردی، آیت‌الله‌العظمی گلپایگانی(قد) از مراجع مطرح در آن زمان بود؛ لذا لطف دیگر خدا به ایشان حشر و نشر با این مرجع معظم تقلید بود؛ آیت‌الله‌العظمی صافی، کمک زیادی به ایشان و بیت ایشان کرد و اگر آیت‌الله صافی نبود، شاید حوادث، طور دیگری رقم می‌خورد؛ کسی نمی‌تواند منکر خدمات ایشان برای اسلام و جمهوری اسلامی شود؛ لذا بودن ایشان خیلی مؤثر و نشانه لطف خدا بود.
وی با بیان اینکه از الطاف دیگر خدا به ایشان، صفت تواضع است، تصریح کرد: از علامات عالم خوب این است که باید متواضع باشد؛ در شرح حال ایشان نقل است که روزی نمی‌گذشت؛ مگر اینکه ایشان احوالی از برادر نپرسد و مقامات وی سبب دوری از برادر نبوده است؛ حتی اگر این کار روزانه هم نبود، نمی‌گذاشت مدت طولانی این‌گونه باشد که خبری نگیرد.
این استاد درس خارج حوزه در بخشی از سخنان خود درباره آیت‌الله امامی کاشانی(ره) بیان کرد: لطف خداوند به ایشان وجود تألیفات فراوان و کارساز بوده است و تألیفات ایشان در تمامی سنین کارآمد بوده است و به‌خصوص منتخب الاثر که باقی مانده است و خواهد ماند. منتخب الاثر روایات را جمع کرده است و به یک معنا کثرت سند را کافی دانسته است؛ آیت‌الله امامی کاشانی، بیش از ۱۰ سال، اسناد منتخب را بررسی، تصحیح و تکمیل کردند که کتابی بیش از ۱۰ جلد در مورد روایات مرتبط با امام زمان(عج) شده است و از فرزندان آیت‌الله امامی می‌خواهیم که این اثر را تکمیل کنند.
وی درباره شخصیت مرحوم حضرت آیت‌الله صافی گلپایگانی گفت: روحیه ایشان، روحیه صیانت از معارف اهل‌بیت(ع) در کنار فقه و اصول و مرجعیت بوده است؛ او هر شبهه‌ای را شنیده است، خیلی زود به آن جواب داده است و چون توانایی زیادی در نوشتن فارسی و عربی داشت، نیازی به همکار هم نداشت؛ لذا این نوع آثار ایشان هم، خیلی ارزشمند است و باید مجموعه آثار ایشان در قالب موسوعه دسته‌بندی و موضوع‌بندی شود.
آیت‌الله استادی با بیان اینکه از ویژگی‌های ایشان محبوب‌القلوب بودن است، اظهار کرد: قرآن کریم فرموده است: [إن الذين آمنوا وعملوا الصالحات سيجعل لهم الرحمن ودا]؛ این نوع محبوبیت سبب شده بود تا مریدان و ارادتمندان زیادی داشته باشد و به‌معنای واقعی مردمی بود. بنده بعد از اینکه به قم آمدم، با ایشان آشنا شدم و ایشان وقتی اثری را از یک طلبه و استاد حوزه می‌دید، حتماً تماس می‌گرفت و تقدیر می‌کرد و فکر نمی‌کنم، کسی مطلبی را نوشته باشد که به‌نفع اسلام و دین بوده است و او بدون توجه به حواشی (که این فرد متعلق به فلان بیت است و یا نیست و حتی در خارج کشور) از او تشکر نکرده باشد.
وی تأکید کرد: خیرخواهی از مشی و رفت و آمد و تماس ایشان می‌بارید؛ اگر به دولتی‌ها انتقاد هم می‌کرد، همه می‌دانستند که از روی خیرخواهی بود و طوری نبود که به نظام لطمه بخورد؛ همیشه تقویت‌کننده بود و صریحاً هم می‌فرمود: ما در هر دولتی خوبی‌ها را تشویق و تمجید کنیم و اگر اشتباهی دارد، بگوییم؛ یکسره موافق و یا مخالف بودن درست نیست.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ادامه داد: حتی در جلسه‌ای که مدیران حوزه در آنجا بودند، فردی به ایشان گفت: شما چرا در برخی امور دخالت نمی‌کنید و ایشان گفت: نظر من این است که مواردی را باید تشویق و از مواردی هم باید انتقاد کنیم. هر مورد انتقادی هم داشت، امام(قد) و آیت‌الله خامنه‌ای می‌دانستند از روی خیرخواهی است و توجه امام به آیت‌الله گلپایگانی(قد) هم به‌واسطه این روحیه آن بزرگوار بود.
آیت‌الله استادی اضافه کرد: اسم «لطف‌الله» از مصادیق لطف خدا برای پدر بود؛ در مقابله با شبهات، بدون اینکه مقام شبهه‌کننده را در نظر بگیرد، با احترام کامل این کار را کرده است؛ صاحب قاموس الرجال، بحث نادرستی داشت و ایشان جزوه‌ای در رد کتاب وی نوشت.
وی افزود: هزاران نفر همواره مشمول لطف ایشان بودند؛ بنده خدمت ایشان بودم و یکی از رفقا قصد رونمایی از کتابش را داشت و آقا را دعوت کرد و ایشان با اخلاص پذیرفت؛ زیرا ایشان به فکر صیانت از دین و معارف اهل‌بیت(ع) بود و ما هم باید، بیش از پیش به فکر حوزه و معارف اسلامی و آینده دین باشیم.