آیت‌الله‌العظمی سیدحسین بروجردی که به‌مدت 17 سال (از 1323 تا 1340) زعامت حوزه علمیه قم را بر عهده داشتند، مواضعی تند علیه رژیم صهیونیستی اتخاذ می‌کردند. در سال 1327، زعیم حوزه قم با صدور مکتوبی، نسبت به تشکیل رژیم صهیونیستی واکنش نشان دادند. ایشان در این پیام از مسلمانان ایران و جهان دعوت کردند که افزون بر کمک به مسلمانان، در مجالس دعا و نیایش از یهودیان اشغالگر اعلان برائت و بیزاری نمایند. ایشان با اشاره به آیه 82 سوره مائده1 یهودیان را دشمن‌ترین افراد نسبت به مسلمانان خوانده و ابراز کردند: «تعجب و تأسف کلی از کار یهود است؛ زیرا آن‌ها بعد از اینکه نزدیک به چهارده قرن تحت حمایت اسلام و مسلمین بوده‌اند و جان و ناموس و اموال و شعائر دینی‌شان محفوظ بوده است، می‌خواهند در این زمان انتقام آن همه نیکی‌ها را که در آن مدت طولانی از مسلمانان دیده‌اند، از آن‌ها بگیرند.» سپس با اشاره به جنایات یهود در سرزمین فلسطین تصریح کردند: «مردان شایسته را تحت تعقیب و ارعاب قرار داده و به قتل می‌رسانند. اطفال آن‌ها را کشته و اعراض آن‌ها را مورد هتک قرار داده و معابد و خانه‌هایشان را تخریب نموده و از هیچ شرارت و جنایتی نسبت به آن‌ها ابا ندارند و از هیچ‌گونه تجاوزو تعدی دست‌بردار نیستند.» آیت‌الله بروجردی(قد) در پایان گفتند: «از خداوند متعال مسئلت داریم که مسلمانان را پیروز گرداند و از جانب خود، آن‌ها را یاری کند و این قوم که حقوق مسلمانان را رعایت نمی‌کنند، مخذول نماید و آن متعدیان را خوار و ذلیل گرداند و به‌صورت خوارترین ملت قرار دهد.» و بعد از مسلمانان خواستند: «از برادران با ایمان خود در ایران و سایر نقاط امید آن داریم که خواری و ذلت یهود را از خداوند بخواهند و برای برادران مسلمان خود یاری و پیروزی بر آن‌ها را مسئلت دارند.»2
در زمان آیت‌الله‌العظمی بروجردی(قد) وقتی اسرائیل اعلام موجودیت کرد، مسلمانان در شرایطی نبودند که بتوانند، در مقابل اسرائیل بایستند؛ بسیاری از کشورهای مسلمان ناخواسته درگیر جنگ جهانی دوم شده و بسیاری از آنان نیز، بعد از جنگ گرفتار استعمار بودند. از طرفی توان نظامی مسلمانان به‌اندازه‌ای نبود که قدرت مقابله با اسرائیل را داشته باشند. آیت‌الله بروجردی(قد) از این موضوع به‌خوبی آگاه بود و می‌دانست، برای رویارویی واقعی با اسرائیل به گذشت زمان نیاز است.3
این مرجع عالی‌قدر که پرچم‌دار وحدت شیعه و سنی در دوره خود بود، از دریچه تقریب مذاهب به حمایت از ملت مظلوم فلسطین می‌پرداخت.4 موضوع تقریب مذاهب اسلامی، تأثیر مهمی بر حوادث فلسطین داشت؛ چنان‌که مناسبات دوستانه و مکاتبات ایشان با شیخ محمود شلتوت، از رهبران مذهبی مصر، به صدور فتوای تاریخی معروف شلتوت مبنی بر به رسمیت شناختن مذهب شیعه انجامید و باعث شد، مسلمانان فارغ از تفکر شیعه و سنی، به حمایت از مردم فلسطین برخیزند. 5
..............................................
   پی نوشت‌ها
​​​​​​​‌1. «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الْیَهُودَ وَ الَّذِینَ أَشْرَکُوا وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَى ذَلِکَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّیسِینَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لَا یَسْتَکْبِرُونَ»؛ هر آینه دشمن‌ترین مردم نسبت به مسلمانان، یهود و مشرکان را خواهی یافت و با محبت‌تر از همه کس به اهل ایمان، آنان را که گویند: ما نصرانی هستیم. این (دوستی نصاری نسبت به مسلمین) بدین سبب است که برخی از آنها دانشمند و پارسا هستند و تکبر و گردنکشی (بر حکم خدا) نمی‌کنند.
2. سعید قربانی و دیگران، «بحران فلسطین در اندیشه آیت‌الله بروجردی و امام خمینی(قد)»، فصلنامه بحران‌پژوهی جهان اسلام، سال 9، شماره 4، ص 110؛
3. زهرا سعیدی، نبرد با اسرائیل از راه تقریب مذاهب، منتشرشده در سایت مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، تاریخ انتشار: 11 اسفند 1400؛
4. سعید قربانی و دیگران، همان، ص 112؛
5. زهرا سعیدی، همان.