به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد بین‌المللی علوم وحیانی اسراء، حضرت آیت‌الله جوادی آملی، 9 خرداد در دیدار اعضای مرکز مطالعات راهبردی حوزه‌های علمیه که در بیت معظم‌له برگزار شد، با استناد به آیات سوره مبارکه علق، اساس خلقت را بر کرامت دانستند و گفتند: در این سوره، سخن از بگیر و ببند نیست؛ بلکه سخن از فرشته شدن است؛ یعنی اساس بر کرامت است و این کرامت وصف فرشته‌هاست؛ دین می‌خواهد که انسان، کریم باشد. اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) هم، می‌خواهند که انسان کریم باشد و حوزه‌های علمیه که فرزندان این خاندان هستند، باید کریم باشند و کریمانه زندگی کنند.
ایشان افزودند: هرچند فشار اقتصادی برای جامعه روحانیت نیز هست؛ ولی برخی این فشار اقتصادی را با بدگویی گفتن به نظام، تحمل می‌کنند و برخی مانند حوزه‌های علمیه، این فشار اقتصادی را کریمانه تحمل می‌کنند.
این مرجع تقلید با تأکید بر حفظ استقلال حوزه‌های علمیه اظهار کردند: حوزه‌های علمیه باید مستقل باشند؛ اگر حوزه استقلال اقتصادی داشته باشد، مدیریت خوبی داشته باشد، همه به آن احترام می‌گذارند. حوزه باید مدافع و مبلغ نظام باشد؛ اما نظامی نباشد، تابع دولت‌ها نباشد. استقلال حوزه از دولت‌ها، مانند استقلال استاد از شاگرد، استقلال معلم از متعلم و استقلال نویسنده از خواننده است. حوزه همواره باید به‌عنوان راهنما در کنار نظام باشد. حوزه‌های علمیه، حمایت از نظام دارد و او را یاری می‌کند، نصیحت و ارشاد می‌کند، مؤید دولت هست، استاد و راهنمای نظام هست؛ اما نباید تابع دولت‌ها باشد، روحانیت نباید با دولت‌ها، عقدی معامله کند؛ بلکه باید ایقاعی معامله کند، در این‌صورت اگر اختلاسی و نجومی در برخی دولت‌ها پیش آمد، حوزه بد‌نام نخواهد شد.
معظم‌له در بخش دیگری از سخنان خود، به سه دوره متفاوت حوزه‌های علمیه در صد سال اخیر اشاره و بیان کردند: حوزه‌های علمیه که یک ‌قرن را پشت سر گذاشته، به سه بخش تقسیم شده؛ یک دوران ضعف و اختناق بود که از سال 1300 که دوران رضاخانی و بزن و بکوب بود، شروع شد و تا چند سالی پس از فرار رضاخان هم این دوران بود، که این دوران، حوزه‌های علمیه در ضعف قرار گرفته بودند، از سال 1325 که آیت‌الله‌العظمی بروجردی(قد) وارد حوزه پربرکت شدند، شروع شکوفایی حوزه است. عظمت شخصیت آیت‌الله بروجردی(قد) و همچنین ظهور شخصیت‌هایی مانند علامه طباطبایی(ره) در آن دوران، باعث فروغ و بالندگی حوزه‌ها شد و مرحله سوم که مرحله برجسته‌ای بود، از سال 1340 و با حضور امام و اطلاعیه‌ها و تبعیدها شروع شد و تا سال 1357 نیز که انقلاب به پیروزی رسید، ادامه داشت؛ در این دوره، حوزه قدرت خودش را نشان داد که با کمک مردم توانست، نظام سابق را براندازد!
حضرت آیت‌الله جوادی آملی ادامه دادند: قدرت حوزه‌های علمیه در دوران انقلاب خودش را نشان داد؛ در تدوین قانون اساسی، در جنگ نابرابر 8 ساله همه و همه این قدرت حوزه‌ها نشان داده شد؛ چراکه مردم به پیروی از مراجع و علما و با شعار یا حسین یا حسین، در جبهه‌های دفاع مقدس حضور پیدا ‌کردند و پیروز شدند.
ایشان اظهار کردند: حوزه این قدرت را دارد که به‌خوبی جامعه را اداره کند؛ اما باید دانست که هر وقت دین رشد پیدا کرده، دین‌فروشی و نفاق و مقدس‌نمایی نیز زیاد شده؛ لذاست که شعرا و ادبا نیز، هر وقت حاکمانی به‌نام اسلام حکومت می‌کردند، در طعن نفاق و زهدنمایی شعر بیشتری می‌سرودند؛ چراکه نفاق و زهد‌نمایی و مقدس‌نمایی زیاد می‌شد. هر وقت حکومتی اسلامی شد، نجومی و اختلاسی هم خودش را به‌شکل مسلمان نشان می‌دهد. حوزه باید اینها را بشناسد و نگذارد که چنین افرادی خودشان را حوزوی نشان دهند!
این مرجع تقلید تصریح کردند: حوزه‌ها اگر حساب‌شده کار کنند، استقلال خودشان را حفظ کنند و تنها با خدا و ائمه اطهار(ع) معامله کنند، مردم هم احترام می‌گذارند. مردم حتی اگر به مسئله‌ای معتقد نباشند؛ اما چون می‌دانند که قانون کشورها محترم است، رعایت می‌کنند، اما با فشار نمی‌شود. اگر به‌همین دختران جامعه، کلام اهل‌بیت(ع) گفته شود که «فإن الشعر أحد الجمالين» موی سر همچون صورت، از زیبایی‌های یک خانم است؛ ولی «زکاة الجمال العفاف»، زکات جمال، عفاف و عفت است، او هم قبول می‌کند؛ اما وقتی ببیند که با اختلاس و نجومی، می‌خواهند فقر را بر او تحمیل کنند، آن‌وقت دیگر این حرف‌ها را هم نمی‌پذیرد.
ایشان در پایان بیان کردند: جامعه را به وحدت دعوت کنید و بدانید که دین را خدا حافظ است و دین با نصرت الهی همراه است.