سخت‌کوشی و همت بلند
​​​​​​​حجت‌الاسلام والمسلمین محمد احسانی‌فر لنگرودی به‌عنوان اولین سخنران، ضمن گرامی‌داشت دهه مبارکه فجر، به بیان شمه‌ای از روحیات آقای موحدی پرداخت و گفت: این برادر عزیزمان، چند ویژگی برجسته دارد: یکی از آنها سخت‌کوشی، پشتکار و همت بلند است. دوم اخلاص ایشان است که واقعاً مثال‌زدنی است. سوم خوش‌سلیقگی و خلاقیت ایشان است.
وی افزود: کتاب‌های ایشان ده‌ها بار چاپ شده است؛ آن هم چاپ‌های پرشمار. با این شمارگان بالا؛ اما ایشان با پارسایی و زهد، حق‌التألیفی دریافت نکردند.
حجت‌الاسلام والمسلمین هدایتی یکی دیگر از سخنرانان مراسم، در ابتدا به بعضی امور خانوادگی و مبارزاتی وی پرداخت و گفت: آقای هادی موحدی، در دوران مبارزات برای اینکه خود را از مشکلات در رژیم طاغوت حفظ کند، همیشه اواخر هفته، به کوه و دشت می‌زد و در بسیاری مواقع، به‌تنهایی کوهنوردی و طبیعت‌گردی می‌کرد. وی همواره به خط ولایت فقیه پایبند بود و الآن هم، به‌همین شکل در خط امام و رهبری است. ویژگی دیگر ایشان، آمیختگی هنر، تعهد، ابتکار و نظم‌دهی خلاقانه در عرضه قرآن و حدیث است که به‌نوعی یک ابداع ماهرانه و جوان‌پسند و دل‌پسند را به وجود آورده است.
وی با بیان اینکه آقای موحی، تقریباً با امکانات صفر و فقط با توفیقات الهی و بدون هیچ چشم‌داشتی، آن کارهای ارزنده را ارائه کرده است، افزود: اینها سبب شده که این جلسه برای نکوداشت ایشان برگزار شود.
دکتر مهدی آشتیانی نیز که اجرای این جلسه گرامی‌داشت را برعهده داشت، ضمن بیان خاطره‌ای گفت: یک بار از مدیر انتشارات ارم در مورد تیراژ آثار آقای موحدی پرسیدم. گفت: کتاب چلچراغ را تاکنون 58 بار چاپ کرده‌ام و هربار پنج‌هزار نسخه. بسیاری از کتاب‌های علمی‌تر را سراغ داریم که تنها یک بار چاپ می‌شود و نسخه‌های همان چاپ اول هم، روی دست می‌ماند.
دکتر آشتیانی که یکی از برنامه‌هایش رسیدگی به کارهای خیریّه آقای موحدی است، از جمع‌آوری ماهیانه شش هفت میلیون تومان برای کمک به نیازمندان توسط آقای موحدی سخن گفت.
حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمود طباطبایی‌نژاد نیز اظهار کرد: تصور کنید مؤسسه شاخصی مثل (دارالحدیث)، برای خودش افراد سازمانی دارد و کارهایشان تعریف شده است. حال فردی از بیرون این مجموعه می‌آید و بدون هیچ آشنایی قبلی و بدون هیچ سفارشی، طلبه هم نبوده و از جهت سنی هم دست‌کم، یک نسل از معمول افراد دارالحدیث بزرگ‌تر بوده، بدون اینکه یک زبان چرب و نرم داشته باشد، هرجا اشکالی هم دیده گفته و نقد کرده، با همه این اوصاف، حدود سی سال در کنار و همراه این مجموعه قرار می‌گیرد و کم‌کم یک جایگاه مؤثر پیدا می‌کند و کارهای بسیاری تولید می‌کند.
حجت‌الاسلام والمسلمین رضا برنجکار سخنران بعدی بود که با اشاره به حدیثی از امام جواد(ع) «نِعمَةٌ لا تُشکَرُ کَسَيِّئَةٍ لا تُغفَرُ؛ نعمتى که سپاس‌گزارى نشود، مانند گناهى است که آمرزیده نشود»، گفت: آقای موحدی یک نعمتی است که الحمدلله دوستان امروز شکر این نعمت را حداقل با یک جلسه حداقلی انجام دادند و اگر این انجام نمی‌شد، در واقع یک کار نابخشودنی بود. می‌توانیم آقای موحدی را به‌عنوان شخصی معرفی کنیم که با کمترین امکانات، بیشترین اثر را دارد، بدون اینکه کارمند باشد و حقوقی دریافت کند. ما دو جنبه را در ایشان زیاد می‌دیدیم: یکی خدمت به قرآن و اهل‌بیت(ع) و دیگری کمک به نیازمندان.
وی ضمن تقدیر از برگزار کنندگان این مراسم گرامی‌داشت، به تواضع و پشتکار آقای موحدی اشاره کرد و افزود: من اگر از کسی کمکی بخواهم و انجام ندهد، اصلاً دیگر به سمتش نمی‌روم و حتی با او قهر می‌کنم؛ ولی ایشان اصلاً این‌طور نبود. بارها می‌آمد پیش من و من می‌گفتم: وقت ندارم؛ اما باز هم می‌آمد. کمتر کسی را این‌طور دیده‌ام؛ چون برای خودش منیّتی و جایگاهی قائل نیست. وظیفه‌اش را انجام می‌داد؛ ولو باعث بعضی ناراحتی‌ها می‌شد؛ ولو جواب رد می‌شنید.
دکتر حسین احمدی‌منش، داماد آقای موحدی نیز، به‌عنوان آخرین سخنران، به نمایندگی از پدر همسر خود، جهت تشکر از دارالحدیث و پژوهشگران آن و از دست‌اندرکاران مراسم، به ایراد سخن پرداخت. وی از اینکه دوستان آقای موحدی خاطراتشان در مورد او را در کتابی گرد آورده‌اند، سپاسگزاری کرد.
پایان‌بخش مراسم، تقدیم لوح یادبود و هدیه به ‌آقای موحدی بود. آقای موحدی پیش از دریافت هدایا به‌دلیل اینکه به سختی می‌توانست صحبت کند، خیلی کوتاه بیان داشت که آثار فراوان دارد که به‌دلیل نبود امکانات، همچنان چاپ نشده باقی مانده‌اند و نیز طرح‌های تازه‌ای برای نشر قرآن و حدیث دارد و از خداوند خواست تا نیرو برای اجرای طرح‌ها و امکانات برای چاپ آثارِ بایگانی شده وی، فراهم شود و تصریح کرد که برای این کارها هیچ توقع مادی ندارد.
گزارش: رحیم کریمی