به گزارش خبرگزاری حوزه، پیام حضرت آیت‌الله مظاهری به اجلاس بزرگداشت یک هزار پانصدمین سال میلاد پیامبر اکرم(ص) بدین شرح است:
بِسْمِ‌اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
قال‌الله سُبحانه وتَعالی: [إِنَّ اللَّهَ وَمَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ‏ عَلَی‏ النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلیماً].
در آستانه پانزدهمین قرن میلاد مسعود حضرت خاتم‌النّبییّن، محمّد مصطفی(ص) و ولادت باسعادت رئیس مذهب جعفری، حضرت امام جعفربن ‌محمّدٍالصّادق«علیه افضل صلوات المصلّین»، برگزاری این اجلاس را که با هدف بازشناخت ابعاد شخصیّتی آن پیام‌آور دوران‌ساز، تشکیل یافته است، گرامی داشته و از پیشگاه خداوند متعال مسألت می‌کنیم که همه ما را از پیروان حقیقی پیامبر عظیم‌الشّأن و اهل‌بیت معصومینش -که صلوات بی‌پایان حق بر آنان باد- قرار دهد و از شرافتِ تأسّی به آن اسوه حسنه، برخوردار فرماید: [لَقَدْ کانَ لَکُمْ فی ‏‌رَسُولِ‌اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کانَ یَرْجُوا اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثیراً].
در بیان ابعاد شخصیّتی آن رسول مکرّم الهی، قلم‌های شکسته و زبان الکن ما، قاصر از هرگونه توصیف است و تنها راه شناخت اوصاف جمیله و مقامات عالیه آن اسم اعظم خداوند سبحان، مراجعه به قرآن کریم است که عِدل آن پیامبر اعظم و آیینه تمام‌نمای شخصیّت ایشان است.
در این مجال کوتاه، صرفاً به یکی از ابعاد درخشان شخصیّت بی‌نظیر پیامبر خاتم(ص) که در آیات متعدّدی از قرآن مجید، تجلّی یافته است، اشاره‌ای گذرا کرده و تفصیل آن را به تدبّر شما عزیزان در آیات بیّنات الهی موکول می‌نماییم.
خداوند حکیم «جلّ و عَلا» در سرتاسر قرآن کریم، همه آنچه را که به پیامبر عظیم‌القدر(ص) مربوط می‌شود، با وصف «عظیم» یاد می‌فرماید و این حاکی از عظمت حقیقیّه آن وجود مقدّس است. روشن است که در کلام حضرت حق «سبحانه وتعالی» هر چیزی، برخوردار از وصف عظمت نیست و آنچه متّصف به این صفت می‌شود، حقیقتاً و بدون کمترین مجاز و ایجازی، عظیم و بزرگ است.

 ۱. قرآن کریم در یکی از دُرَر آیات شریفه خود که از مهم‌ترین و بلیغ‌ترین توصیفات مربوط به پیامبراکرم(ص) است، مقام عملی و اخلاقی آن حضرت را «عظیم» برشمرده و می‌فرماید: «وَإِنَّکَ لَعَلی‏ خُلُقٍ‏ عَظیمٍ» و به این ترتیب، آن نور مطلق را واجد همه ملکات عالیه نفسانی و همه سجایای اخلاقی در حدّ اعلا معرّفی می‌فرماید.
   ۲. قرآن مجید، علاوه بر مقام عملی، مقام علمی آن رسول خاتم را نیز «عظیم» دانسته و تصریح می‌فرماید که: [وَأَنْزَلَ‌اللَّهُ عَلَیْکَ الْکِتابَ وَالْحِکْمَةَ وَعَلَّمَکَ ما لَمْ‏ تَکُنْ‏ تَعْلَمُ وَکانَ فَضْلُ‌اللَّهِ عَلَیْکَ عَظیماً]. این آیه مبارکه به‌روشنی دلالت بر آن دارد که علمی که به نفسِ نفیس خاتم‌الأنبیاء(ص) تعلیم داده شده، فضل عظیم و عمیم خداوند بر آن وجود مقدّس است و از این‌رو، ما از حیث عقیدتی و الهیّاتی، آن پیامبر مکرّم را به اذن و اراده خداوند تعالی، عالم به «ما کان وما یکون وما هو کائن» می‌دانیم؛ چنانکه در روایت حضرت باقرالعلوم(ع) تصریح شده است که «سُئِلَ عَلِیٌّ(ع) عَنْ عِلْمِ النَّبِیِّ(ص)، فَقَالَ: عَلِمَ النَّبِیُّ عِلْمَ جَمِیعِ النَّبِیِّینَ وَعِلْمَ مَا کَانَ وَعِلْمَ مَا هُوَ کَائِنٌ إِلَی‏ قِیَامِ‏ السَّاعَة».
  ۳. خداوند سبحان، کتاب مقدّس پیامبر اکرم(ص) را نیز که وحی نازله بر قلب مطهّر آن وجود نورانی است، با وصف «عظیم» توصیف می‌فرماید: [وَلَقَدْ آتَیْناکَ سَبْعاً مِنَ‏ الْمَثانی‏ وَالْقُرْآنَ الْعَظیمَ] و به‌سبب همین عظمت است که قرآن کریم، تنها کتاب الهیِ «جامع و جهانی و جاودانه» است.
  ۴. قرآن مجید، اطاعت‌کنندگان و پیروان آن پیامبر عالی‌قدر را، دست‌یافتگان و فائزان به «فوز عظیم» می‌داند: «وَ-مَنْ یُطِعِ‏‌اللَّهَ‏ وَرَسُولَهُ‏ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظیماً»؛ چنانکه آنان را که با آن وجود مقدّس، پیمان و عهد الهی برقرار نموده‌اند و بر سرِ ارزش‌های مقدّس و آرمان‌های متعالی، با آن بزرگوار، بیعت کرده‌اند، «مشمولان اجر عظیم» برمی‌شمارد: «إِنَّ الَّذینَ یُبایِعُونَکَ‏ إِنَّما یُبایِعُونَ‌اللَّهَ یَدُاللَّهِ فَوْقَ أَیْدیهِمْ فَمَنْ نَکَثَ فَإِنَّما یَنْکُثُ عَلی‏ نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفی‏ بِما عاهَدَ عَلَیْهُ اللَّهَ فَسَیُؤْتیهِ أَجْراً عَظیماً» و از این نمونه آیاتِ بیّنات، بسیار است.
  ۵. از منظر قرآن کریم و به تصریح آیات متعدّد، کافران و انکارورزان وجود خاتم‌الأنبیاء(ص) هم، نه‌تنها به اهداف پلید خود در این دنیا هیچ‌گاه دست نخواهند یافت، در سرای آخرت نیز بهره آنان، عذاب عظیم است: [وَلا یَحْزُنْکَ‏ الَّذینَ یُسارِعُونَ فِی الْکُفْرِ إِنَّهُمْ لَنْ‌یَضُرُّوا اللَّهَ شَیْئاً یُریدُ اللَّهُ أَلاَّ یَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِی‌الْآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذابٌ عَظیمٌ].
  ۶. و بالأخره کمترین آزار به آن پیامبر مکرّم(ص) و نزدیک‌شدن به حریم ایشان نیز، در نزد خداوند متعال، خطایی بزرگ و «گناهی عظیم» است: [وَما کانَ لَکُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ‏‌اللَّهِ وَلا أَنْ تَنْکِحُوا أَزْواجَهُ مِنْ بَعْدِهِ أَبَداً إِنَّ ذلِکُمْ کانَ عِنْدَاللَّهِ عَظیماً].آری، همه آنچه که مربوط به رسول اعظم و پیامبر خاتم(ص) است، عظیم است؛ چه مقام علمی و عملی او، چه کتاب مقدّس او، چه جایگاه پیروان او، چه پاداش عهد بستگان با او، چه کیفر انکارورزان او و چه خطا و گناه آزار او؛ و چرا چنین نباشد؟ درحالی‌که «حقیقت محمّدیّه» به تصریح خداوند متعال در آیات شریفه قرآن و روایات حضرات معصومین(ع)، صاحب «مقامِ تجلّی اوّل و تقدّم و اوّلیّت در خلق و تسلیم» و به‌تعبیر حکمای الهی، همان «صادر اول» است که علاوه بر این مقام بی‌بدیل، صاحب «مقام عبودیّت مطلقه» و «مقام علم لدنّی» و «مقام عصمت علمی و عملی» و «مقام اسم اعظم و آیینه تمام‌نمای حق» و «مقام ولایت کبرای مطلقه الهیّه» و «مقام خاتمیّت در رسالت» و «مقام اسوه حسنه» و «مقام وساطت فیض» و «مقام فضیلت بر کلّ ما سوی‌الله» و «مقام احاطه قیّومیّه بر مخلوقات» و «مقام رحمت مطلقه برای جهانیان» است و اجتماع این مقامات عالیه دوازده‌گانه که باید آن را مقام جمع‌الجمعی دانست، به احدی از انبیاء و مرسلین، من‌الاولین و الآخرین، اعطا نشده است و این‌چنین است که این شریف‌ترین مخلوقِ پروردگار متعال، در «افق اعلی» و «در مرتبه قابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنی» قرار گرفته است: [وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلی‏، ثُمَّ دَنا فَتَدَلَّی، فَکانَ قابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنی، فَأَوْحی‏ إِلی‏ عَبْدِهِ ما أَوْحی] و از این‌رو اراده او و گفتار او و کردار او، اراده خداوند متعال و سخن حق‌تعالی و فعل پروردگار سبحان است: [وَما یَنْطِقُ عَنِ الْهَوی‏، إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْیٌ یُوحی‏، عَلَّمَهُ شَدیدُ الْقُوی‏، ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوی] و به‌تعبیر استاد بزرگوار ما، امام راحل عظیم‌الشّأن(قد): «صاحب این قلبِ جمعیِ احدیِ احمدی، خاتمِ دایره کمال و جامعِ ولایت مطلقه و نبوّت مطلقه است و آن، خاتم نبوّات و مرجع و مَآب ولایات است».
به روان مطهّر آن پیامبر مکرّم، صلوات و سلام و درود بی‌پایان می‌فرستیم و از خداوند تعالی با جدّ و جهد می‌طلبیم که ما را در زمره متمسّکان به ذیل ولایت کبری و عنایت عظمای او قرار دهد و شرافتِ شفاعت آن وجود مقدّس و اهل‌بیت طاهرینش(ع) خصوصاً حضرت امام صادق(ع) را به ما عطا فرماید.
از همه متصدّیان و دست‌اندرکاران محترم این اجلاس و نیز از شما میهمانان گرامی، صمیمانه قدردانی کرده و ضمن عرض تبریک و تهنیت این ایّام خجسته، توفیقات الهی را برای همگان مسألت می‌نمایم.
والسّلام‌علیکم ورحمة‌الله وبرکاته.
حسین المظاهری
اول / ربیع‌المولود / ١٤٤۷
۳ / شهریور / ١٤٠۴