موسوعة الاعتکاف؛ ترازنامه ده سال پژوهش در ساحتِ فقه مقارن و سنت نبوی
اعتکاف، این آیین دیرپای توحیدی و سنت حسنه نبوی، در دهههای اخیر از یک عمل عبادی محدود در شبستانهای غربت، به یک شعیره عظیم و میلیونی در سطح جامعه اسلامی بدل شده است. این گستردگی و اقبال روزافزون، بهویژه از سوی نسل جوان، ضرورت بازخوانی مبانی، مرزهای فقهی و آسیبشناسی میدانی آن را بیش از هر زمان دیگری نمایان میسازد. اثر گرانسنگ «موسوعة الاعتکاف» تلاشی است جامع و ده ساله که با نگاهی مقارن و استدلالی، این عبادت را در آینه مذاهب هشتگانه اسلامی واکاوی کرده است. مؤلف این اثر، محقق ارجمند جناب حجتالاسلام والمسلمین محمدامین پورامینی، با تتبع در آراء بیش از ۷۰ مفسر و بررسی بیش از400 منبع اصیل، کوشیده است تا نهتنها غبارِ زمان را از چهره این سنت نبوی بزداید، بلکه پاسخگوی نیازهای نوین فقهی در مواجهه با دنیای مدرن باشد. در این گفتوگوی تفصیلی، وی با عبور از مباحث انتزاعی، به چالشهای کاربردی نظیر «اعتکاف در مساجد صنفی و دانشگاهی»، «ضرورت مردمی ماندن و استقلال این شعیره از نهادهای دولتی» و همچنین «احیای سنت حضورِ بیتکلف عالمان در میان معتکفین» میپردازند. آنچه در ادامه میخوانید، دورنمایی است از یک دهه زیستِ علمی در فضای اعتکاف که میان «خلوتِ فردی معتکف» و «مصالحِ اجتماعی دین» پیوندی وثیق برقرار میکند.
موسوعة الاعتکاف؛ ترازنامه ده سال پژوهش در ساحتِ فقه مقارن و سنت نبوی
اعتکاف، این آیین دیرپای توحیدی و سنت حسنه نبوی، در دهههای اخیر از یک عمل عبادی محدود در شبستانهای غربت، به یک شعیره عظیم و میلیونی در سطح جامعه اسلامی بدل شده است. این گستردگی و اقبال روزافزون، بهویژه از سوی نسل جوان، ضرورت بازخوانی مبانی، مرزهای فقهی و آسیبشناسی میدانی آن را بیش از هر زمان دیگری نمایان میسازد. اثر گرانسنگ «موسوعة الاعتکاف» تلاشی است جامع و ده ساله که با نگاهی مقارن و استدلالی، این عبادت را در آینه مذاهب هشتگانه اسلامی واکاوی کرده است. مؤلف این اثر، محقق ارجمند جناب حجتالاسلام والمسلمین محمدامین پورامینی، با تتبع در آراء بیش از ۷۰ مفسر و بررسی بیش از400 منبع اصیل، کوشیده است تا نهتنها غبارِ زمان را از چهره این سنت نبوی بزداید، بلکه پاسخگوی نیازهای نوین فقهی در مواجهه با دنیای مدرن باشد. در این گفتوگوی تفصیلی، وی با عبور از مباحث انتزاعی، به چالشهای کاربردی نظیر «اعتکاف در مساجد صنفی و دانشگاهی»، «ضرورت مردمی ماندن و استقلال این شعیره از نهادهای دولتی» و همچنین «احیای سنت حضورِ بیتکلف عالمان در میان معتکفین» میپردازند. آنچه در ادامه میخوانید، دورنمایی است از یک دهه زیستِ علمی در فضای اعتکاف که میان «خلوتِ فردی معتکف» و «مصالحِ اجتماعی دین» پیوندی وثیق برقرار میکند.
.jpg)
