استاد حوزه و دانشگاه تبیین کرد:

صحت سنجی اسناد عاشورایی/ آیا اعداد و ارقام موجود در مقاتل خلاف واقع هستند؟

کارشناس مسائل دینی در هشتمین قسمت از مجموعه برنامه «حسینیه پاسخ» گفت: ما انکار نمی کنیم که برخی از مقتل ها قابل قبول نیست؛ در اینجا باید انسان بنشیند و به صورت علمی و با استدلال، نظر دهد که کدام مقتل بهتر است.

 حجت الاسلام والمسلمین رضا محمدی شاهرودی در هشتمین قسمت از مجموعه برنامه «حسینیه پاسخ» که از سوی تلویزیون اینترنتی پاسخ وابسته به مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه تولید و پخش شد، به پاسخ شبهه ای در مورد معتبر بودن اسناد تاریخی قیام عاشورا پرداخت و گفت: عده ای مطرح کرده اند که شیعیان در مورد واقعه عاشورا مبالغه کرده و سخنان غیرواقعی را گفته و منتشر می کنند.

وی افزود: نکته اول در پاسخ به این شبهه این است که برای پرداختن به مسائل تاریخی باید با روش علمی و متد تاریخی جلو رفت؛ اینکه تاریخ را با متد فلسفه یا زیست شناسی بخواهیم بررسی کنیم، کاملا غلط است.

استاد حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: دومین نکته این است که امکان دارد در تاریخ کربلا غلوها و دروغ هایی وجود داشته باشد و علمای ما همچون شهید مطهری نیز بر این امر تصریح و تأکید داشته اند.

وی بسیاری از نقل های تاریخی مرتبط با کربلا را مورد رد علمای شیعه دانست و گفت: اتفاقاً برخی از این نقل ها همچون «روضة الشهدا» را که در میان مردم نیز پخش شده است، ما قبول نداریم. ما می دانیم که در تاریخ کربلا برخی هم غلو کرده و هم تحریف ایجاد نموده اند.

حجت الاسلام والمسلمین محمدی کیفیت اسناد تاریخی کربلا را نسبت به سایر اسناد تاریخی از دقیقترین آن ها برشمرد و تصریح کرد: برخلاف همه تاریخ ها که فقط از طریق تاریخ نگارها که همیشه تحت تأثیر و نفوذ حکومت ها تاریخ را نوشته اند، اما تاریخ کربلا از سه به دست ما رسیده اند که موثق ترین آن ها از راه اهل بیت(ع) است.

وی با تأکید بر تفاوت بین خطبه های امام سجاد(ع) در کوفه، شام و مدینه افزود: ایشان در کوفه به سرزنش مردم آنجا پرداخته، اما در شام معرفی اهل بیت پیغمبر(ع) و وقایع کربلا و سپس در مدینه تماماً معرفی کربلا را در این خطبه ها می بینیم.

این کارشناس دینی بیان داشت: همه امامان، همه علما و همه اهل دل وجهه همت خودشان قرار دادند که تاریخ کربلا دست نخورده و سالم به ما منتقل شود.

وی تعداد یاران امام حسین(ع) از زبان امام باقر(ع) را ۱۴۵ نفر دانست و گفت: امام سجاد(ع) می فرماید: وقتی که پدرم آمد با من خداحافظی کند و مرا در آغوش گرفت، نفس که می کشید از سوراخ های زره خون می جوشید. این ها دیگر مقتل نبوده و حدیث و قول معصوم هستند. از این موارد خیلی زیاد در دست داریم.

حجت الاسلام والمسلمین محمدی اظهار کرد: در کربلا وقایع نگارانی همچون حُمید بن مسلم هم بوده اند که کار آن ها فقط نگارش این حقایق بوده است.

وی با اشاره به سومین مجرای نقل تاریخ کربلا عنوان داشت: خود دشمنان اهل بیت(ع) نیز دسته دیگر گزارشگران کربلا هستند که امثال مختار ثقفی از آن ها خواسته است تا این حقایق را بیان کنند.

استاد حوزه و دانشگاه گفت: تاریخی که تا این حد اعتبار دارد، ظلم است کسی بخواهد آن را آغشته به اکاذیب کرده و آن را تحریف نماید.

وی ادامه داد: ما انکار نمی کنیم که برخی از مقتل ها قابل قبول نیست؛ در اینجا باید انسان بنشیند و به صورت علمی و با استدلال نظر دهد که کدام مقتل بهتر است. من در کتاب «اشک معرفت» به این امر پرداخته ام و اگر نقلی را قبول نداشته ام دلایل آن را هم آورده ام.

حجت الاسلام والمسلمین محمدی با اشاره به اینکه قوانین جنگ در کربلا شکسته شد، خاطرنشان کرد: قانون جنگ در آن زمان این بود که فردی به وسط میدان رفته و مبارز می طلبید؛ اما به گواه تاریخ در کربلا دشمنان امام حسین(ع)، آنچنان از یاران ایشان همچون عابس بن ابی شبیب ترس داشتند که وقتی عابس به وسط میدان رفت و مبارز طلبید هیچ کس جرأت نکرد جلو رود و شروع کردند به پرت کردن سنگ و تیراندازی به طرف این یار سیدالشهداء(ع). آن گاه این شخص دلیر و شجاع کلاهخود خود را درآورده و لخت شد و به دشمنان حمله کرد. پس اینکه شخصی همچون عابس حمله کند و چند نفر را بکشد، غلو نیست.

وی گفت: یکی از افرادی را که در کربلا حضور داشت، بعدها مورد سرزنش قرار دادند و به او گفته شد: شما خجالت نکشیدید با جمعیتی سی هزار نفری عده معدودی را محاصره کرده و آن ها را کشتید؟ او در پاسخ گفت "شما در کربلا نبودید که ببینید چه خبر بود. عده ای شمشیرها را به دوش گرفته و مرگ را به بازی گرفته بودند. اگر آن ها را نمی کشتیم و قوانین جنگ را رعایت می کردیم، یک نفر از ما را زنده نمی گذاشتند".

این کارشناس دینی در پایان بیان داشت: یقیناً ما قبول داریم که برخی ارقام موجود در مقاتل غلوآمیز بوده و قابل قبول نیست، اما اینکه بخواهیم همه آن ها را از ریشه رد کنیم، درست نمی باشد؛ زیرا هم روشمند بحث نکرده ایم و هم چون خبر نداریم در کربلا چه گذشته است، در حال تصدیق مسأله ای هستیم که تصور صحیحی از آن نداریم.