فردای قیامت خواهند پرسید که چرا به فلانی رای دادید؟!
٭ حضرت آیت الله علوی گرگانی(ره)
خداوند می‌فرماید «و کل صغیر و کبیر مستطر» به این معنا که خداوند بر کوچک و بزرگ اعمال انسان نظارت دارد، پس لازم است انسان نیز اعمال خود را محاسبه کند؛ لذا نامزدها باید مراقبت کنند تا در تبلیغات و مسائل مربوط به انتخابات موازین شرعی و دینی رعایت شود. و نباید به تخریب دیگران بپردازند، بلکه تنها باید برنامه ها و طرح های خود را بیان کنند.
باید مسئله انتخابات را بسیار جدی و مهم بدانیم؛ چرا که چشم همه دشمنان انقلاب به این حماسه‌هاست؛ لذا با حضور گسترده در انتخابات و انتخاب اصلح، دنیای استکبار را ناامید کنیم و حماسه دیگری را رقم بزنیم.
ایجاد زمینه حضور گسترده مردم و انتخاب فرد اصلح و متدین و سپردن مسئولیت امور کشور به دست ایشان می‌تواند در پیشرفت و شکوفایی و اقتدار کشور نقش به سزایی داشته باشد و آینده بهتری را رقم خواهد زد.
شرکت مردم در انتخابات و رأی به فرد متعهد و متدین و دلسوز می‌تواند اقتدار کشور را افزایش داده و قدرت چانه زنی ایران اسلامی را در صحنه بین‌المللی و منطقه‌ای افزایش دهد.
فرد اصلح باید خداترس، متدین، پاک دست، مدبر، دارای کابینه قوی و معتقد به خودباوری و ایفای نقش جوانان متدین و انقلابی باشد و مطیع ولایت فقیه باشد.
نامزدهای انتخابات باید به معرفی خود و برنامه‌ها و کابینه مد نظر خود بپردازند و از تخریب دیگران و دروغگویی و افترا به دیگران بپرهیزد.
انتظار ما از ملت بزرگ و نجیب ایران اسلامی این است که سرنوشت مملکت را به دست شخصی اصلح بسپارند تا سرنوشت این ملت را به وجه احسن انجام دهد و در انتخابات با آبروی مردم و سایر منتخبین بازی نکنند و کاری نکنند که دشمن از رفتار آنها شاد شود.
شرکت کنندگان در انتخابات با آبروی مردم و سایر منتخبین بازی نکنند و کاری نکنند که دشمن از رفتار آنها شاد شود و نهایت اینکه با سخنان خود بهانه در دست دشمن ندهند.
٭ علامه مصباح یزدی(ره)
ا باید بدانیم مشارکت در انتخابات به معنی شریک شدن در نتایج رفتار شخصی است که انتخاب می‌‌شود. به عبارت دیگر، رأی ما به هر یک از نامزدها به این معنی است که از الان رفتارهایی را که به صورت قطعی و یقینی یا بر اساس ظن و گمان پیش‌بینی می‌‌کنیم در آینده، پس از به دست گرفتن قدرت، توسط آن شخص انجام شود، امضاء و تایید کرده‌ایم و ما هم در ثواب و عقاب آنها شریک هستیم.
ما تکلیف واجب شرعی داریم که فرد اصلح را شناسایی کنیم و به او رأی بدهیم و اگر در شناسایی اصلح کوتاهی کنیم یا بعد از شناختن او به دیگری رأی بدهیم، گناه بزرگی مرتکب شده‌ایم. بر خلاف تصور رایج، رأی ملک شخصی افراد نیست که آن را به هر کس مایل باشند واگذار کنند.
ما در برابر رأی خود مسؤول هستیم و روزی از ما سؤال می‌کنند که چرا به فلان شخص رأی دادی. ما باید برای کار خود حجتی داشته باشیم؛ بنابراین باید سعی کنیم به کسی رأی دهیم که عملکرد آینده او برای دین و به نفع اسلام باشد؛ لذا اگر به واسطه رأی ما چنین کسی زمام قدرت را در دست بگیرد، ما هم در گناه سکوت یا تایید چنین اعمالی توسط او شریک هستیم. چون بدون رأی ما او به قدرت نمی‌رسد.
اگر کسی بخواهد برای یک امر شخصی، کس دیگری را وکیل خود کند، باید در حد آن وکالت به او اعتماد داشته باشد و سپس او را در اموری همچون خریدوفروش ملک، شوهر دادن دختر و زن دادن پسر به وکالت برگزیند. چگونه می‌توان اختیار جامعه را در دست کسی سپرد که حتی تا این اندازه نیز نمی‌توان به او اعتماد کرد، آن هم کسی که دارای سوابق سوئی است و بارها خیانت خود را اثبات کرده است؟!
اگر یقین داشته باشیم که به ریاست رسیدن کسی، قطعاً به ضرر اسلام و ارزشهای اسلامی است، ولو هزاران مزیت و منفعت دیگر هم داشته باشد، رأی دادن به او هیچ حجت شرعی ندارد، مگر آنکه امر دایر مدار بین او و کسی شود که صد در صد از او بدتر است. در میان این دو قطب باید مجموع امتیازات را در نظر گرفت و اولویت را به اهتمام به احیاء ارزشهای اسلامی داد.
خداوند می‌فرماید «و کل صغیر و کبیر مستطر» به این معنا که خداوند بر کوچک و بزرگ اعمال انسان نظارت دارد، پس لازم است انسان نیز اعمال خود را محاسبه کند؛ لذا نامزدها باید مراقبت کنند تا در تبلیغات و مسائل مربوط به انتخابات موازین شرعی و دینی رعایت شود. و نباید به تخریب دیگران بپردازند، بلکه تنها باید برنامه ها و طرح های خود را بیان کنند.
باید مسئله انتخابات را بسیار جدی و مهم بدانیم؛ چرا که چشم همه دشمنان انقلاب به این حماسه‌هاست؛ لذا با حضور گسترده در انتخابات و انتخاب اصلح، دنیای استکبار را ناامید کنیم و حماسه دیگری را رقم بزنیم.
ایجاد زمینه حضور گسترده مردم و انتخاب فرد اصلح و متدین و سپردن مسئولیت امور کشور به دست ایشان می‌تواند در پیشرفت و شکوفایی و اقتدار کشور نقش به سزایی داشته باشد و آینده بهتری را رقم خواهد زد.
شرکت مردم در انتخابات و رأی به فرد متعهد و متدین و دلسوز می‌تواند اقتدار کشور را افزایش داده و قدرت چانه زنی ایران اسلامی را در صحنه بین‌المللی و منطقه‌ای افزایش دهد.
فرد اصلح باید خداترس، متدین، پاک دست، مدبر، دارای کابینه قوی و معتقد به خودباوری و ایفای نقش جوانان متدین و انقلابی باشد و مطیع ولایت فقیه باشد.
نامزدهای انتخابات باید به معرفی خود و برنامه‌ها و کابینه مد نظر خود بپردازند و از تخریب دیگران و دروغگویی و افترا به دیگران بپرهیزد.
انتظار ما از ملت بزرگ و نجیب ایران اسلامی این است که سرنوشت مملکت را به دست شخصی اصلح بسپارند تا سرنوشت این ملت را به وجه احسن انجام دهد و در انتخابات با آبروی مردم و سایر منتخبین بازی نکنند و کاری نکنند که دشمن از رفتار آنها شاد شود.
شرکت کنندگان در انتخابات با آبروی مردم و سایر منتخبین بازی نکنند و کاری نکنند که دشمن از رفتار آنها شاد شود و نهایت اینکه با سخنان خود بهانه در دست دشمن ندهند.
٭ علامه مصباح یزدی(ره)
ا باید بدانیم مشارکت در انتخابات به معنی شریک شدن در نتایج رفتار شخصی است که انتخاب می‌‌شود. به عبارت دیگر، رأی ما به هر یک از نامزدها به این معنی است که از الان رفتارهایی را که به صورت قطعی و یقینی یا بر اساس ظن و گمان پیش‌بینی می‌‌کنیم در آینده، پس از به دست گرفتن قدرت، توسط آن شخص انجام شود، امضاء و تایید کرده‌ایم و ما هم در ثواب و عقاب آنها شریک هستیم.
ما تکلیف واجب شرعی داریم که فرد اصلح را شناسایی کنیم و به او رأی بدهیم و اگر در شناسایی اصلح کوتاهی کنیم یا بعد از شناختن او به دیگری رأی بدهیم، گناه بزرگی مرتکب شده‌ایم. بر خلاف تصور رایج، رأی ملک شخصی افراد نیست که آن را به هر کس مایل باشند واگذار کنند.
ما در برابر رأی خود مسؤول هستیم و روزی از ما سؤال می‌کنند که چرا به فلان شخص رأی دادی. ما باید برای کار خود حجتی داشته باشیم؛ بنابراین باید سعی کنیم به کسی رأی دهیم که عملکرد آینده او برای دین و به نفع اسلام باشد؛ لذا اگر به واسطه رأی ما چنین کسی زمام قدرت را در دست بگیرد، ما هم در گناه سکوت یا تایید چنین اعمالی توسط او شریک هستیم. چون بدون رأی ما او به قدرت نمی‌رسد.
اگر کسی بخواهد برای یک امر شخصی، کس دیگری را وکیل خود کند، باید در حد آن وکالت به او اعتماد داشته باشد و سپس او را در اموری همچون خریدوفروش ملک، شوهر دادن دختر و زن دادن پسر به وکالت برگزیند. چگونه می‌توان اختیار جامعه را در دست کسی سپرد که حتی تا این اندازه نیز نمی‌توان به او اعتماد کرد، آن هم کسی که دارای سوابق سوئی است و بارها خیانت خود را اثبات کرده است؟!
اگر یقین داشته باشیم که به ریاست رسیدن کسی، قطعاً به ضرر اسلام و ارزشهای اسلامی است، ولو هزاران مزیت و منفعت دیگر هم داشته باشد، رأی دادن به او هیچ حجت شرعی ندارد، مگر آنکه امر دایر مدار بین او و کسی شود که صد در صد از او بدتر است. در میان این دو قطب باید مجموع امتیازات را در نظر گرفت و اولویت را به اهتمام به احیاء ارزشهای اسلامی داد.