▪ کمیسیون اقتضائات و تحولات جامعه و بین‌الملل در امر تبلیغ
٭ شکل‌گیری دنیای چندقطبی و ظهور قدرت‌های جدید سیاسی به‌ویژه افول تمدن غرب، آمریکا و قدرت دنیای اسلام، افزایش رقابت‌های راهبردی در عرصه‌های جدید علمی، فناوری، سرمایه‌ای و تجاری؛
٭ رشد مهاجرت و جابه‌جایی‌های جمعیتی در سطح منطقه‌ای و بین‌الملل؛
٭ انقلاب‌های جدید فناوری و صنعتی، فناوری رباتیک، اینترنت اشیا، ارتقای هوش مصنوعی و کاهش سهم انسان در مناسبات؛
٭ توسعه جنگ فرهنگی و تضعیف خرده‌فرهنگ‌ها؛
٭ گسترش آموزش‌های کوتاه‌مدت و مهارتی در سیستم آموزشی جهان به‌جای برنامه‌های بلندمدت سابق؛
٭ گسترش رسانه‌های جمعی و فضای مجازی؛
٭ شناخت جنگ ترکیبی دشمن و آرایش تبلیغ تهاجمی علیه آن؛
٭ عدم غفلت از موفقیت‌های بزرگ تبلیغی و آسیب‌شناسی کامل فعالیت‌های گذشته؛
٭ بررسی جایگاه تبیین و تبلیغ دین و ارتباط و اثرگذاری آن در دین‌داری جامعه.
فرصت‌ها
٭ عملیات پرافتخار طوفان‌الاقصی و بی‌آبرویی دموکراسی در غرب؛
٭ بازگشت بشر به معنویت، منجی‌گرایی، رشد رویکردهای ادیانی؛
٭ کاهش اعتماد به علم، تکنولوژی، مکاتب بشری، علوم انسانی اجتماعی و تمدن مادی؛
٭ تبدیل فرهنگ غنی مقاومت به نمادسازی و الگوسازی پسندیده، مبتنی بر باورهای اسلامی در داخل و خارج از کشور خصوصاً برای قشر نوجوان و جوان؛
٭ ناکارآمدی نظام سکولار و ایجاد موج بیداری وجدان‌ها در بدنه عمومی و نخبگانی کشورهای غربی؛
٭ موج جدید علاقه‌مندی جهانیان برای آشنایی با قرآن کریم؛
٭ پایبندی کلان جامعه به اصول و ارزش‌های اسلامی انقلابی؛
٭ اعتماد به تأثیر سیاست‌های کلان نظام جمهوری اسلامی ایران در سطح جامعه و بین‌الملل؛
٭ حضور چشم‌گیر مردم در مراسم‌های مهم که جنبه‌های داخلی و خارجی دارد خصوصاً حمایت از ملت غزه؛
٭ اتکاء به منابع قرآن و اهل‌بیت(ع)؛
٭ حمایت نظام جمهوری اسلامی از مکتب تشیع و ترویج جهان‌بینی توحیدی.
چالش‌ها
٭ تلاش دشمنان در تغییر فرهنگ و سبک زندگی اسلامی؛
٭ ظهور و بروز فرقه‌های انحرافی و تلاش‌ها برای اباحه‌گری در سطح جامعه؛
٭ عدم تمرکز و سیاست‌گذاری واحد در امر تبلیغات دینی در داخل و خارج از کشور؛
٭ رشد بی‌رویه شهرنشینی؛
٭ جنگ نرم دشمنان و تضعیف خانواده، رشد ناهنجاری‌های اخلاقی، تشدید تنهایی و روی آوردن افراطی بشر به فضای مجازی؛
٭ عدم حمایت لازم از فعالیت‌های تبلیغی و فرهنگی؛
٭ عدم بهره‌مندی از توان بالای جامعه در مسیر اعتلای فرهنگ و معنویت؛
٭ ضعف دیپلماسی فرهنگی؛
٭ عدم تدوین برنامه جامع مهندسی تبلیغ بین‌الملل؛
٭ نبود سازوکار متناسب‌سازی معارف اهل‌بیت(ع) با نیازها و ذائقه‌های بین‌الملل؛
٭ ضعف معرفتی در دشمن‌شناسی و راه‌های نفوذ آن در بین جامعه ایمانی.
راهکارها و پیشنهادها
٭ رصد و آینده‌پژوهی کلان روندهای تبلیغی و فرهنگی در عرصه‌های بین‌الملل و ملی و تدوین نظام مسائل دینی؛
٭ ایجاد مرکز جامع تصمیم‌گیری تبلیغی؛
٭ اقدام ویژه نسبت به ترجمه متون دینی و حوزوی و تولید محتوای تبلیغی دینی بین‌الملل؛
- بهره‌گیری از هوش مصنوعی در تبلیغ بین‌الملل و طراحی سامانه پاسخگویی هوشمند به سؤالات و شبهات دینی بین‌المللی؛
٭ آموزش زبان‌ها و مهارت‌های بین‌المللی به نخبگان و اساتید سطوح عالی حوزه؛
٭ محوریت پیدا کردن حوزه‌های علمیه در تبلیغ بین‌الملل و اعزام مبلغ به‌صورت کوتاه‌مدت و بلندمدت؛
٭ شبکه‌سازی در فضای تبلیغ مجازی، رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی بین‌المللی؛
٭ لزوم همکاری حوزه علمیه، با صداوسیما برای پوشش محتوایی معارف اسلامی در قالب‌های متنوع، نظیر فیلم‌سازی و …؛
٭ نگاه ویژه در تبلیغ به بعضی از کشورهای خاص که ظرفیت‌های تبلیغی و فرهنگی ویژه‌ای دارند؛ نظیر کشورهای شمال آفریقا؛
٭ تشکیل کارگروه ویژه نسبت به مهدویت و منجی‌گرایی، هم‌گرایی نهادهای مهدوی برای برنامه‌ریزی جهانی؛
٭ حضور نماینده‌ای از حوزه علمیه در شورای‌عالی فضای مجازی و تأثیر در تصمیم‌گیری‌های کلان؛
٭ شناسایی جریان‌های طرفدار نظام اسلامی و استفاده از ظرفیت‌های آنان در تبلیغ؛
٭ گسترش خدمات اجتماعی در رویکردهای تبلیغی جهت تأثیرگذاری بیشتر؛
٭ اولویت حوزه علمیه در تبلیغ، به سمت هدایت و راهبری مسئله تبلیغ باشد تا اعزام مبلغ؛
٭ برنامه‌ریزی برای ارزیابی و استعدادیابی مبلغین برای بهره‌بری بیشتر از آنان؛
٭ هدف‌گذاری تبلیغ و ارائه سیاست‌های کلان تبلیغی؛
٭ به‌روزرسانی شیوه‌های تبلیغی و استفاده حداکثری از امکانات و ابزارها (در روش‌های تبلیغ سنتی و نوین)؛
٭ ضرورت در اولویت قرار گرفتن تهذیب نفس و کار جهادی در امر تبلیغ؛
٭ تأسیس نمایندگی ولی‌فقیه در آموزش و پرورش؛
٭ انتخاب مدیران کارآمد و جهادی و پشتیبانی صحیح از آنان؛
٭ ارتباط مؤثر با نهادهای فعال در عرصه تبلیغ بین‌الملل؛
٭ برنامه‌ریزی جهت تربیت مبلغ جامع برای خارج از کشور؛
٭ تقویت انگیزه‌های تبلیغی در طلاب جوان در ابعاد مختلف؛
٭ تأکید بر استفاده از قالب هنر در امر ترویج دین خصوصاً در فضای بین‌الملل؛
٭ ترویج عقلانیت و معنویت، عزت و آزادگی، رحمت و رأفت انسانی در جامعه بین‌الملل.
٭ رشد مهاجرت و جابه‌جایی‌های جمعیتی در سطح منطقه‌ای و بین‌الملل؛
٭ انقلاب‌های جدید فناوری و صنعتی، فناوری رباتیک، اینترنت اشیا، ارتقای هوش مصنوعی و کاهش سهم انسان در مناسبات؛
٭ توسعه جنگ فرهنگی و تضعیف خرده‌فرهنگ‌ها؛
٭ گسترش آموزش‌های کوتاه‌مدت و مهارتی در سیستم آموزشی جهان به‌جای برنامه‌های بلندمدت سابق؛
٭ گسترش رسانه‌های جمعی و فضای مجازی؛
٭ شناخت جنگ ترکیبی دشمن و آرایش تبلیغ تهاجمی علیه آن؛
٭ عدم غفلت از موفقیت‌های بزرگ تبلیغی و آسیب‌شناسی کامل فعالیت‌های گذشته؛
٭ بررسی جایگاه تبیین و تبلیغ دین و ارتباط و اثرگذاری آن در دین‌داری جامعه.
فرصت‌ها٭ عملیات پرافتخار طوفان‌الاقصی و بی‌آبرویی دموکراسی در غرب؛
٭ بازگشت بشر به معنویت، منجی‌گرایی، رشد رویکردهای ادیانی؛
٭ کاهش اعتماد به علم، تکنولوژی، مکاتب بشری، علوم انسانی اجتماعی و تمدن مادی؛
٭ تبدیل فرهنگ غنی مقاومت به نمادسازی و الگوسازی پسندیده، مبتنی بر باورهای اسلامی در داخل و خارج از کشور خصوصاً برای قشر نوجوان و جوان؛
٭ ناکارآمدی نظام سکولار و ایجاد موج بیداری وجدان‌ها در بدنه عمومی و نخبگانی کشورهای غربی؛
٭ موج جدید علاقه‌مندی جهانیان برای آشنایی با قرآن کریم؛
٭ پایبندی کلان جامعه به اصول و ارزش‌های اسلامی انقلابی؛
٭ اعتماد به تأثیر سیاست‌های کلان نظام جمهوری اسلامی ایران در سطح جامعه و بین‌الملل؛
٭ حضور چشم‌گیر مردم در مراسم‌های مهم که جنبه‌های داخلی و خارجی دارد خصوصاً حمایت از ملت غزه؛
٭ اتکاء به منابع قرآن و اهل‌بیت(ع)؛
٭ حمایت نظام جمهوری اسلامی از مکتب تشیع و ترویج جهان‌بینی توحیدی.
چالش‌ها٭ تلاش دشمنان در تغییر فرهنگ و سبک زندگی اسلامی؛
٭ ظهور و بروز فرقه‌های انحرافی و تلاش‌ها برای اباحه‌گری در سطح جامعه؛
٭ عدم تمرکز و سیاست‌گذاری واحد در امر تبلیغات دینی در داخل و خارج از کشور؛
٭ رشد بی‌رویه شهرنشینی؛
٭ جنگ نرم دشمنان و تضعیف خانواده، رشد ناهنجاری‌های اخلاقی، تشدید تنهایی و روی آوردن افراطی بشر به فضای مجازی؛
٭ عدم حمایت لازم از فعالیت‌های تبلیغی و فرهنگی؛
٭ عدم بهره‌مندی از توان بالای جامعه در مسیر اعتلای فرهنگ و معنویت؛
٭ ضعف دیپلماسی فرهنگی؛
٭ عدم تدوین برنامه جامع مهندسی تبلیغ بین‌الملل؛
٭ نبود سازوکار متناسب‌سازی معارف اهل‌بیت(ع) با نیازها و ذائقه‌های بین‌الملل؛
٭ ضعف معرفتی در دشمن‌شناسی و راه‌های نفوذ آن در بین جامعه ایمانی.
راهکارها و پیشنهادها٭ رصد و آینده‌پژوهی کلان روندهای تبلیغی و فرهنگی در عرصه‌های بین‌الملل و ملی و تدوین نظام مسائل دینی؛
٭ ایجاد مرکز جامع تصمیم‌گیری تبلیغی؛
٭ اقدام ویژه نسبت به ترجمه متون دینی و حوزوی و تولید محتوای تبلیغی دینی بین‌الملل؛
- بهره‌گیری از هوش مصنوعی در تبلیغ بین‌الملل و طراحی سامانه پاسخگویی هوشمند به سؤالات و شبهات دینی بین‌المللی؛
٭ آموزش زبان‌ها و مهارت‌های بین‌المللی به نخبگان و اساتید سطوح عالی حوزه؛
٭ محوریت پیدا کردن حوزه‌های علمیه در تبلیغ بین‌الملل و اعزام مبلغ به‌صورت کوتاه‌مدت و بلندمدت؛
٭ شبکه‌سازی در فضای تبلیغ مجازی، رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی بین‌المللی؛
٭ لزوم همکاری حوزه علمیه، با صداوسیما برای پوشش محتوایی معارف اسلامی در قالب‌های متنوع، نظیر فیلم‌سازی و …؛
٭ نگاه ویژه در تبلیغ به بعضی از کشورهای خاص که ظرفیت‌های تبلیغی و فرهنگی ویژه‌ای دارند؛ نظیر کشورهای شمال آفریقا؛
٭ تشکیل کارگروه ویژه نسبت به مهدویت و منجی‌گرایی، هم‌گرایی نهادهای مهدوی برای برنامه‌ریزی جهانی؛
٭ حضور نماینده‌ای از حوزه علمیه در شورای‌عالی فضای مجازی و تأثیر در تصمیم‌گیری‌های کلان؛
٭ شناسایی جریان‌های طرفدار نظام اسلامی و استفاده از ظرفیت‌های آنان در تبلیغ؛
٭ گسترش خدمات اجتماعی در رویکردهای تبلیغی جهت تأثیرگذاری بیشتر؛
٭ اولویت حوزه علمیه در تبلیغ، به سمت هدایت و راهبری مسئله تبلیغ باشد تا اعزام مبلغ؛
٭ برنامه‌ریزی برای ارزیابی و استعدادیابی مبلغین برای بهره‌بری بیشتر از آنان؛
٭ هدف‌گذاری تبلیغ و ارائه سیاست‌های کلان تبلیغی؛
٭ به‌روزرسانی شیوه‌های تبلیغی و استفاده حداکثری از امکانات و ابزارها (در روش‌های تبلیغ سنتی و نوین)؛
٭ ضرورت در اولویت قرار گرفتن تهذیب نفس و کار جهادی در امر تبلیغ؛
٭ تأسیس نمایندگی ولی‌فقیه در آموزش و پرورش؛
٭ انتخاب مدیران کارآمد و جهادی و پشتیبانی صحیح از آنان؛
٭ ارتباط مؤثر با نهادهای فعال در عرصه تبلیغ بین‌الملل؛
٭ برنامه‌ریزی جهت تربیت مبلغ جامع برای خارج از کشور؛
٭ تقویت انگیزه‌های تبلیغی در طلاب جوان در ابعاد مختلف؛
٭ تأکید بر استفاده از قالب هنر در امر ترویج دین خصوصاً در فضای بین‌الملل؛
٭ ترویج عقلانیت و معنویت، عزت و آزادگی، رحمت و رأفت انسانی در جامعه بین‌الملل.