ریاست قوه قضائیه
بهحکم ولیامر مسلمین، جانشین امام، رهبر انقلاب و اسلام، برای 5 سال مسئولیت قوه قضائیه بهعهده اینجانب قرار گرفت. تشکیلات دادگستری را یکروز هم نمیشود تعطیل کرد. کار 6 نفر بهعهده یک نفر قرار گرفته. در ساختمان کاخ مرمر، مقر شورایعالی قضایی مستقر شده و کار را شروع کردم. ضمن اداره کارهای روزمره، تهیه آییننامه داخلی با کمک جمعی از فضلا و حقوقدانان از داخل و از خارج قوه انجام شد. آهستهآهسته با توجه به سوابق در کمیسیون قضایی و بحثهای بازنگری، طرح تشکیلات آماده شد. یک آقایی اصرار داشت که برای قوه قضائیه یک معاونت سیاسی هم لازم است. من مخالف بودم. معتقدم قضاوت باید از هرنوع جانبداری سیاسی کنار باشد. حداکثر وجود یک مشاور کافی است؛ چون باید بهحکم سمت، در شورای امنیت ملی هم شرکت کند.
در دیدار دوم یا سوم با رهبری، ایشان فرمودند: بگذار من اول سئوالی دارم، روشن شود، بعد بحث شما را گوش میکنم. به من گزارش شده که شما کارها را آخوندی و بدون تشکیلات اداره میکنی؟ آیا درست است؟
جریان را توضیح دادم که امروز و فردا این تشکیلات مورد تصویب جمع جلسه مسئولان قضایی قرار خواهد گرفت و ابتکار این جلسه هم، از حقیر بود. خیلی خوشحال شدند و مرا تشویق نمودند و پس از اتمام پنجسال، در دور دوم هم، حکم را بهنام ما زدند و در هر صورت، دهسال قوه قضائیه را بهحول قوه الهی اداره کردیم که شرح و داستانهای فراوان دارد و دلیلی برای ذکر آنها نیست و تاریخ عمومی عهدهدار ثبت و ضبط آن است.