در محضر نور - شماره 757

امام جعفر صادق(ع)

​​​​​​​هُوَ عِيدُاللَّهِ الْأَكْبَرُ وَمَا بَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ نَبِيّاً قَطُّ إِلَّا وَتَعَيَّدَ فِي هَذَا الْيَوْمِ وَعَرَفَ حُرْمَتَهُ وَاسْمُهُ فِي‌السَّمَاءِ يَوْمُ‏‌الْعَهْدِ الْمَعْهُودِ وَفِي الْأَرْضِ يَوْمُ‌الْمِيثَاقِ الْمَأْخُوذِ وَالْجَمْعِ الْمَشْهُودِ.
 اين عيد بزرگ خداست و خدا نفرستاده است پيغمبرى را مگر آن‌كه اين روز را عيد گرفته است و عظمت آن را شناخته است و نام این روز در آسمان، روز عهد و پیمان است و در زمين روز پیمان محکم و حضور همگانی است.                                                                                                                                                وسائل‌الشيعة، ج‏۸، ص ۸۹