خاطرات قلمی
عملیات بهمن
استاد جواد محدثی
دیری بود که ساکنان سلطنتآباد از بیم هجوم لشکر امت، خواب در چشم نداشتند و بیداران نیز، مین بیداری و دینداری میکاشتند.
دوران عملیات آشکار فرا رسید و آغاز آن، انفجاری از قم بود. مانورهای مقدماتی عملیات اصلی با استفاده از تاکتیک «تظاهرات و راهپیمایی»، در محورهای تبریز، یزد، جهرم، کرمان و... انجام گرفت.
این هجوم همزمان، سراسری شد و در 12 بهمن فرمانده عملیات، به خط حمله آمد و ضمن سخنرانی در بهشت زهرا(س)، صدها هزار رزمنده را نسبت به جزئیات و هدف عملیات آتی، توجیه کرد.
مردم پس از عبور از شهر شهادت، ارتفاعات ایمان را فتح کردند و پشت خاکریز وحدت، موضع گرفتند تا از ترکشهای تفرقه مصون بمانند. رمز عملیات، «الله اکبر» بود و در هر مرحله آن، آتش توپخانه مردم صدها هزار خمپاره مشت را به سوی دشمن شلیک میکرد. در این جنگ و گریز، نفرات دشمن تار و مار میشدند و با سنگهای خشم، شیشه عمر سلطنت میشکست و ساختمانهای بیداد و فساد خسارات کلی میدید.
برای عبور از رودخانه هراس، پلهای متحرک ایثار با پیامهای شبانهروز رهبر فراهم شد. خون و جان که بهصورت بستهبندیهای «تن» برای نبرد با «تانک»،ف به خطوط مقدم ارسال میشد، بهموقع بهکار گرفته میشد. پیشتازان خدا با پشت سر گذاشتن نهر «خود»، رو به شهر «خدا» پیش میتاختند. نیروهای پشت جبهه نیز، کیسههای شن و شیشههای کوکتل مولوتف را پر از خشم میکردند.