در محضر نور

امام جعفر صادق علیه السلام

یا زُرارَة! إِنَّ السَّماءَ بَکَتْ عَلی‌الْحُسَینِ(ع) اَرْبَعِینَ صَباحاً بِالدَّمِ وَ إِنَّ الْأَرْضَ بَکَتْ أرْبَعینَ صَباحاً بِالسَّواءِ وَ إِنًّ الشَّمْسَ بَکَتْ اَرْبَعِینَ صَباحاً بِالْکُسُوفِ وَالْحَمْرَةَ… وَ إِنَّ الْمَلائکَةَ بَکَتْ اَرْبَعِینَ صَباحاً عَلَی‌الْحُسَینِ(ع).
 ای زراره! آسمان چهل روز بر حسین(ع) خون گریه کرد و زمین چهل روز برای عزای آن‌حضرت گریست به تیره و تار شدن و خورشید با کسوف و سرخی خود، چهل روز گریست… و ملائکه الهی برای آن‌حضرت چهل روز گریستند.
مستدرک الوسائل، ج ۱۰، ص ۳۱۴