در محضر نور- شماره 835

امیرالمؤمنین امام على(ع)

​​​​​​​كَم مِن صائمٍ لَيسَ لَهُ مِن صِيامِهِ إلاّ الجُوعُ و الظَّمَأُ، وكم مِن قائمٍ ليسَ لَهُ مِن قِيامِهِ إلاّ السَّهَرُ و العَناءُ، حَبَّذا نومُ الأكياسِ و إفطارُهُم!
چه بسيار روزه‌دارانى كه از روزه خود جز گرسنگى و تشنگى بهره‌اى نمى‌برند و چه بسيار شب‌زنده‌دارانى كه از قيام شبانه خود جز بى‌خوابى و خستگى ثمره‌اى نمى‌گيرند. آفرين بر خواب عارفان و افطار آنان.  
نهج البلاغه، حکمت 145