در محضر نور - شماره 831

 امیرالمؤمنین حضرت علی(ع)

وَالَّذِي نَفْسُ عَلِيٍ بِيَدِهِ إِنَّهُ مَا مِنْ عَبْدٍ إِلَّا وَجَمِيعَ مَا يَجْرِي عَلَيْهِ مِنْ خَيْرٍ وَشَرٍّ مَقْسُومُ لَهُ فِي لَيْلَةِ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ إِلَى آخِرِ السَّنَةِ فِي مِثْلِ تِلْكَ اللَّيْلَةِ الْمُقْبِلَةِ وَمَا مِنْ عَبْدٍ يُحْيِيهَا وَيَدْعُو بِدُعَاءِ الْخِضْرِ  إِلَّا أُجِيبَ (لَهُ).
سوگند به كسى كه جان على در دست اوست، هيچ بنده‌اى نيست مگر اين كه جميع خير و شر براى او در اين شب (نیمه شعبان)، تا همان شب آينده مقسوم است و هر بنده‌اى كه اين شب را احياء كند و دعاى خضر(ع) را بخواند، دعاى او به اجابت مى‌رسد.  
   إقبال ‏الأعمال، ص 707