حجتالاسلام والمسلمین محمدحسن زمانی تبیین کرد
مسلمانان جهان در برابر رژیم صهیونیستی چه تکلیفی دارند؟
نشست «بررسی ابعاد مقابله نظامی جمهوری اسلامی و محور مقاومت با رژیم صهیونیستی از منظر قرآن» برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری حوزه، حجتالاسلام والمسلمین محمدحسن زمانی، استاد حوزه علمیه قم، در نشست «بررسی ابعاد مقابله نظامی جمهوری اسلامی و محور مقاومت با رژیم صهیونیستی از منظر قرآن»، از سلسله نشستهای آغاز نصرالله که بههمت مرکز آموزشهای کاربردی و مهارتی حوزههای علمیه برگزار شد، با بیان اینکه مسئله فلسطین مسئله جهان اسلام است، عنوان کرد: بحران نوار غزه، حزبالله لبنان و کشتار گسترده مردم مسلمان توسط صهیونیسم و استکبار جهانی، مهمترین مسئله و بحران امروز دنیای اسلام است و جهان اسلام در این زمینه وظیفه دارد.
وی با اشاره به اینکه اولین منبع معرفتی و تشخیص تکلیف دینی ما قرآن است، تصریح کرد: آیات قرآن رهنمودهای ارزشمند، بنیادین و راهبردی در تحولات بزرگ جامعه دارد؛ بههمین خاطر باید به قرآن مراجعه کنیم و از آن استنطاق کنیم.
تکلیف مردم فلسطین و نوار غزه در برابر سلطه صهیونیست چه بود؟ آیا بهتر نبود سکوت کنند؟
مسئول سابق دفتر امور اجتماعی و سیاسی حوزههای علمیه گفت: پس از طوفانالاقصی هزاران فلسطینی کشته شدند؛ بههمین خاطر بیان میشود که آیا بهتر نبود، فلسطین این بحران را ایجاد نکند تا مردم غزه کشته نشوند؟ مردم فلسطین در برابر سلطه صهیونیسم دو راه در پیش رو داشتند؛ راه اول این بود که در مقابل رژیم صهیونیستی سکوت کنند و زندگی عادی خود را ادامه بدهند تا صهیونیسم سلطه و حکومت خود را داشته باشد که این تسلیم ذلیلانه بود. راه دوم قیام عزتمندانه حتی به قیمت کشته شدن بود.
مشاور مدیر حوزههای علمیه در امور مذاهب اسلامی اضافه کرد: در طول تاریخ از حضرت آدم(ع) تاکنون، همواره تقابل جریان حق و باطل (هابیلیان و قابیلیان) وجود داشته است. دنیاپرستان همواره در صدد این بودند که همه دنیا را تحت سلطه خود در بیاورند. جریان حقپرستان که با پرچمداری انبیاء و ائمه(ع)، علما و مجاهدان بوده است، همواره با دنیاپرستان و ستم آنها مبارزه کردند.
وی با بیان اینکه خداوند در آیه ۱۴۶ سوره آلعمران میفرماید: [وکأین من نبی قاتل معه ربیون کثیر]؛ چه بسیار پیامبرانی که مردان الهی فراوانی بههمراه آنان جنگ کردند!، گفت: در تقابل انبیا با دنیاپرستان و جریان باطل، مردم نیز دو دسته شدند. گروهی ترسیدند و زندگی ذلیلانه را بر قیام و زندگی عزتمندانه ترجیح دادند؛ این گروه زور و ظلم را نمیپسندیدند؛ اما ترسو بودند. به آنها گفتند [یستضعف طائفةً]، [یذبح أبناءهم] و [ویستحیی نساءهم]؛ اما پذیرفتند. (آیه ۴ سوره قصص).
عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی بیان کرد: گروه دوم مجاهدان، عزتمندان، خداپرستان بودند و به یاری پیامبران آمدند و عدهایشان جهاد کرده به شهادت رسیدند. امام علی(ع) فرمودند: «دری از بهشت برای مجاهدین است».
وی با بیان اینکه مردم فلسطین و غزه بر سر دوراهی بودند که ذلت و سلطه را بپذیرند یا مجاهدت کنند، گفت: امام حسین(ع) در کربلا فرمود: «ألا وإن الدعی ابن الدعی قد ترکنی بین السلة والذلة وهیهات له ذلک منی هیهات منا الذلة؛ این فرومایه، فرزند فرومایهای دیگر، مرا بین دو راهی کشته شدن با شمشیر و یا قبول خواری قرار داده است؛ هیهات که ما زیر بار ذلت و خواری برویم.» درس امام حسین(ع) این است که مرگ سرخ بهتر از زندگی با ذلت است. مردم نوار غزه قیام کردند تا راه امام حسین و انبیا(ع) را ادامه بدهند.
دلایل قرآنی برای جهاد
مشاور مدیر حوزههای علمیه در امور مذاهب اسلامی گفت: قرآن در آیه ۳۹ سوره حج میفرماید: [أذن للذین یقاتلون بأنهم ظلموا وإن الله علی نصرهم لقدیر]؛ به مسلمانان که مورد قتل (و غارت) قرار گرفتهاند، رخصت (جنگ با دشمنان) داده شد؛ زیرا آنها از دشمن سخت ستم کشیدند و همانا خدا بر یاری آنها قادر است.» قرآن میفرماید: جامعه مسلمانان که مورد قتل قرار گرفتند، ما به آنها اجازه دادیم که جهاد کنند و نگران کثرت دشمنان نباشند؛ زیرا من قدرتمندتر از دشمنان هستم.
وی در رابطه با اینکه چه کسانی حق جهاد دارند، گفت: قرآن در آیه بعدی میفرماید: [الذین أخرجوا من دیارهم بغیر حق إلا أن یقولوا ربنا الله]؛ آن مؤمنانی که بهناحق از خانههاشان آواره شده (و جرمی نداشتند) جز آنکه میگفتند: پروردگار ما خدای یکتاست.» این آیه منطبق بر مردم فلسطین میشود.
حجتالاسلام والمسلمین زمانی ادامه داد: بر اساس دستورات قرآن، مردم فلسطین و لبنان وظیفه دارند که از سرزمین خود دفاع کنند و اگر دفاع نکنند، قرآن میفرماید: [ولولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لفسدت الأرض]؛ و اگر خدا برخی مردم را در مقابل بعضی دیگر بر نمیانگیخت، فساد روی زمین را فرا میگرفت.
وی اظهار کرد: خدا میفرماید: دفاع الهی به دست شماست و نترسید و دفاع کنید، من بهوسیله شما دفاع میکنم و مانند قوم موسی نباشید که گفتند: [قالوا یا موسی إنا لن ندخلها أبداً ما داموا فیها فاذهب أنت وربک فقاتلا إناهاهنا قاعدون]؛ (بنی اسرائیل) گفتند: ای موسی! تا آنها در آنجا هستند، ما هرگز وارد نخواهیم شد! تو و پروردگارت بروید و (با آنان) بجنگید، ما همینجا نشستهایم.مدیر گروه تفسیر مدرسه عالی قرآن و حدیث مجتمع آموزشی امام خمینی(قد) گفت: خداوند در آیه ۱۹۱ سوره بقره میفرماید: [واقتلوهم حیث ثقفتموهم وأخرجوهم من حیث أخرجوکم]؛ و هر کجا مشرکان را یافتید، به قتل رسانید و آنان را از همان وطن که شما را آواره کردند، برانید.
تکلیف دیگر ملل اسلامی چیست؟
این استاد حوزه و دانشگاه عنوان کرد: خداوند در رابطه با وظیفه دیگر ملتهای اسلامی میفرماید: شما ملتها اگر دیدید که ملت مسلمان دیگری مورد ظلم قرار گرفته است، بر شما واجب است که از آنها حمایت کند.
حجتالاسلام والمسلمین زمانی افزود: خداوند میداند که برخی احساس مسئولیت نمیکنند و ناسیونالیست هستند و میگویند: نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران؛ بههمین خاطر خداوند تشر میزند و میفرماید: [وما لکم لا تقاتلون فی سبیل الله والمستضعفین من الرجال والنساء والولدان الذین یقولون ربنا أخرجنا من هذه القریة الظالم أهلها واجعل لنا من لدنک ولیًا واجعل لنا من لدنک نصیرًا]؛ چرا در راه خدا جهاد نمیکنید و در راه (آزادی) جمعی ناتوان از مرد و زن و کودک که (در مکه اسیر ظلم کفارند و) دائم میگویند: بار خدایا، ما را از این شهری که مردمش ستمکارند، بیرون آر و از جانب خود برای ما (بیچارگان) نگهدار و یاوری بفرست.
تکلیف بر اساس پیروی از امام حسین(ع)
وی بیان کرد: ما معتقدیم «کل یوم عاشورا وکل ارض کربلا». امروز کربلا در غزه است. شهید مطهری(ره) هشت سال قبل از انقلاب اسلامی میگوید: والله و بالله ما در برابر این قضیه مسئولیم. بهخدا قسم مسئولیت داریم والله قضیهای که دل پیغمبر اکرم(ص) را امروز خون کرده، این قضیه است. داستانی که دل حسینبن علی(ع) را خون کرده، این قضیه است. اگر میخواهیم به عزاداری حسینبن علی(ع) ارزش بدهیم، اگر حسینبن علی بود، میگفت اگر میخواهی برای من عزاداری کنی، برای من سینه و زنجیر بزنی، شعار امروز تو باید فلسطین باشد. شمر امروز موشهدایان است. شمر هزار و سیصد سال پیش مرد، شمر امروز را بشناس. امروز باید در و دیوار این شهر با شعار فلسطین تکان میخورد.
تکلیف برای ناسیونالیستها
مسئول سابق دفتر امور اجتماعی و سیاسی حوزههای علمیه، خطاب به ناسیونالیستها گفت: رژیم صهیونیستی گفته است که مرز اول ما، از نیل تا فرات و مرز دوم ما، همه جهان اسلام است؛ یعنی همه ایران، افغانستان، پاکستان و... باید جزو اسرائیل شود. این دشمن، فقط دشمن فلسطین نیست؛ بلکه دشمن همه است؛ بههمین خاطر باید قبل از اینکه وارد خانهمان شود، با او مبارزه کنیم. عاقلانه نیست که صبر کنیم، دشمن وارد شود، بعد با آن مبارزه کنیم؛ زیرا آن روز خونریزی زیاد میشود.
وی ادامه داد: امیرالمؤمنین(ع) در نهجالبلاغه میفرماید: «غزوهم قبل أن یغزوکم؛ فوالله ما غزی قوم قط فی عقر دارهم إلا ذلوا؛ با دشمنان بجنگید قبل از آنکه با شما بجنگد؛ زیرا بهخدا سوگند! با هیچ مردمی در دل سرزمینشان جنگ نشد؛ مگر آنکه به خواری و شکست افتادند.»
حجتالاسلام والمسلمین زمانی گفت: داعش به دستور آمریکا و با تفکرات عربستان شکل گرفت و شروع به قتل و تجاوز کرد و دو میلیون مسلمان را کشت. سردار سلیمانی به دستور ولیامر مسلمین و بر اساس این حدیث وارد شد و دشمن را در خارج از مرزها از بین برد که اگر این اتفاق نمیافتاد، داعش وارد ایران میشد و دو میلیون از ایرانیان را هم میکشت. وطندوستان نیز اگر میخواهند وطنشان سالم بماند، باید با اسرائیل بجنگند.
وظیفه دولتهای اسلامی چیست؟
وی اضافه کرد: دولتهایی که سفارت اسرائیل در آنها وجود دارد، باید آن را ببندند، روابط اقتصادی خود را با شرکتهای اسرائیلی قطع کنند، کالاهای اسرائیلی در تمام کشورهای اسلامی باید تحریم شود و به حزبالله لبنان، حماس و جریانهای مقاومت کمک کنند.
عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی در رابطه با دلایل قرآنی دستورات فوق، تصریح کرد: خداوند میفرماید: [یا ایها الذین آمنوا لا تتخذوا الیهود والنصاری أولیاء بعضهم أولیاء بعض ومن یتولهم منکم فإنه منهم]؛ ای اهل ایمان، یهود و نصاری را به دوستی مگیرید. آنان بعضی دوستدار بعضی دیگرند و هر که از شما مؤمنان با آنها دوستی کند، به حقیقت از آنها خواهد بود. خداوند میفرماید: اگر دیدید بعضی از دولتمردان کشورهای اسلامی، رابطه ولایتی برقرار کردند و سفارت اسرائیل را در کشور خود باز کردند، آنها از دشمنان هستند.
وی افزود: [یا أیها الذین آمنوا لا تتخذوا بطانةً من دونکم لا یألونکم خبالًا ودوّا ما عنتم قد بدت البغضاء من أفواههم وما تخفی صدورهم أکبر]؛ ای اهل ایمان، از غیر همدینان خود دوست صمیمی همراز نگیرید؛ چه آنکه آنها از خلل و فساد در کار شما ذرهای کوتاهی نکنند. آنها مایلند شما همیشه در رنج باشید. دشمنی شما را بر زبان هم آشکار سازند و محققاً آنچه در دل دارند بیش از آن است.
مشاور مدیر حوزههای علمیه در امور مذاهب اسلامی عنوان کرد: این سؤال در صدر اسلام نیز از پیامبر(ص) پرسیده شد؛ زیرا در جنگ احزاب، همه مستکبرین و کفار علیه اسلام جمع شدند و گفتند که تعداد نفرات و اسلحههای شما کم است و ما همه شما را میکشیم. جبرئیل نازل شد و گفت: [قل تربصوا فإنی معکم من المتربصین]؛ بگو: شما به انتظار (مرگ من) باشید که من هم از منتظران (مرگ و هلاک شما) هستم.
وی اظهار کرد: ما یا پیروز میشویم یا شهادت نصیبمان میشود که هر دو برای ما منفعت دارد. کسی که شهید میشود، هم برای فردی که شهید شده است و هم برای اسلام منفعت دارد؛ زیرا کسانی که شهید میشوند، راه صدساله را در یک شب میروند. ما هر چقدر تلاش کنیم، به درجه شهدا نمیرسیم. شهدا نهتنها به بهشت میروند؛ بلکه میتوانند شفاعت کنند و افراد دیگر را هم به بهشت ببرند.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه با شهادت سیدحسن نصرالله(ره)، حزبالله لبنان تقویت شد، بیان کرد: فرمانده و پیشوایی که به شهادت میرسد، خون او در رگهای جامعه حیات میدمد. شهید مطهری(ره) قبل از اینکه شهید شوند، در دانشگاه و حوزه تدریس میکردند؛ اما درصد کمی از علم ایشان استفاده میکردند و نقش کمی داشتند. دشمن ناراحت بود که عدهای از اندیشههای شهید مطهری استفاده میکنند؛ اما وقتی دشمن ایشان را به شهادت رساند، جمع کثیری پیرو اندیشههای شهید مطهری شدند و اکنون بیش از ۴۰ سال است که در حال تدریس است.
عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی گفت: عدهای محدود در زمان حیات امام حسین(ع) از ایشان استفاده میکردند؛ اما بعد از شهادتشان تبدیل به معلم اندیشه نهضتهای ظلمستیز تاریخ بشریت شد و ۱۴۰۰ سال است، با شعار امام حسین(ع) علیه طاغوت مبارزه میکنند.
وی با اشاره به اینکه احتمال اول، شهادت و احتمال دوم، پیروزی است، تصریح کرد: نابودی اسرائیل شدنی است. ما در گذشته حرفهای بزرگ را باور نمیکردیم؛ اما اتفاق افتاد؛ برای مثال باور نمیکردیم، صدام اعدام شود؛ اما شد، تصور نمیکردیم، شاه ایران برود؛ اما رفت و این در حالی بود که شاه ایران قویتر از اسرائیل بود. ما فکر نمیکردیم، سفارت آمریکا در تهران که محل حکمرانی برای ایران بود، روزی تبدیل به مرکز بسیج و سپاه شود، فکر نمیکردیم، شوروی بهعنوان قدرت دوم دنیا، سرنگون شود؛ اما شد. در طول تاریخ فرعونیان فراوانی ادعای خدایی کردند؛ اما از بین رفتند.