در آستان اهل‌بیت(ع): خاطره غدیر
اینک پیامبر
در بازگشت از سفر خانه خداست
پیغمبر از رسالت خود، شاد و سربلند
مسرور از رسالت انجام گشته‌اش
با خویشتن که: وعده دیدار کی؟ کجاست؟
دریای بی‌کرانه قلبش زموج شوق
همواره در تلاطم و همواره در تپش
عشق خدا فکنده به جانش شراره
یاد خدا گرفته از او فرصت و مجال
نام خدای ، داده به گفتار او جلا
اعمال حج رسیده به پایان ولی افق،
چشم انتظار حادثه‌ها در «غدیر خم»
بیدار مانده است...
٭ ٭ ٭
در پهنه غدیر در زیر شعله‌های فروزان آفتاب
انبوه حاجیان که فزون‌تر ز صد هزار
در پهنه وسیع غدیر ایستاده‌اند
یک کاروان رسته ز بند نفاق و کین
یک کاروان خسته، در اینجا ستاده است.
خورشید هم شراره سوزان خویش را
ریزد به روی سینه تفتیده زمین
دشتی پر از حرارت ایمان، فروغ دین
دشتی پر از محبت و احساس و دوستی.
گسترده غدیر...
اینک دوباره شاهد انبوه مسلمین
همراه رهبری که فزون‌تر ز بیست سال
جان در ره هدایت آنها نهاده است
در پاسخ خشونت‌شان همچو مادری
آغوش پر محبت خود را گشاده است
جهل و غرور و ابلهی قوم خویش را
جز با صفا و مهر، جوابی نداده است
آنجا که راه‌ها همه سوی ستمگری است
راهی به سوی عدل و سعادت گشوده است
اینک غدیر خم
درگیر و دار گرمی این مشهد عظیم
در اوج این شکوه
از سوی آفریدگار جهان آفرین، «خدا»
از آسمان به گوش پیمبر ندا رسید:
یا ایّها الرّسول... یا ایّها الرّسول...
اسلام را چه خوب بیان کرده‌ای به خلق
اما هنوز، رهبر امّت پس از رسول
تعیین نگشته است.
ارکان استوار رسالت تمام نیست
رکن بزرگ مذهب «امّت»، «امامت» است.
اینک پیامبر
در بازگشت از سفر خانه خدا
در واپسین دقایق آن «حجّة الوداع»
مأمور گشته تا برساند به گوش خلق
والاترین، عمیق‌ترین نکته را، ز دین
فرمان رسید تا که به مردم فرد مسلمین
٭ ٭ ٭
پیغمبر از جهاز شتر منبری بساخت
در آن فضای باز...
دست علی گرفت و به بالای سر رساند
تا هر که بود، رهبر آینده را شناخت
آن رهبری که اوست مدار نظام دین
آن رهبری که اوست نماینده رسول
آن رهبری که اوست فقط مظهر خدا
آن کس که چشمه‌های فضیلت در او عیان
آن کس که نهرهای سخاوت از او روان
آن کس که در زمین،
در دوره زمان
شایسته‌تر ز او نبود «مرد» در جهان
چشمان روزگار کهن سال و چرخ پیر
هرگز چنین نشان فضیلت ندیده است
هرگز امام عدل بدین‌سان ندیده است
دستان باغبان فلک، از درخت علم
هرگز گلی به جلوه این گل نچیده است
دامان قرن‌های فراوان و بی‌شمار
هرگز دُری به جلوه این دُر، نسفته است
اینک غدیر، خاطره آن شکوه را
اینک غدیر، یاد چنان روز نیک را
در یادها و خاطره‌ها زنده می‌کند
اینک غدیر، زندگی آن «امام» را
مانند درس‌های گران‌قدر و پرثمر
تکرار می‌کند
اینک غدیر خم،
با ما چو اوستاد
در راه و رسم و شیوه آموزشی صحیح
رفتار می‌کند... .
در بازگشت از سفر خانه خداست
پیغمبر از رسالت خود، شاد و سربلند
مسرور از رسالت انجام گشته‌اش
با خویشتن که: وعده دیدار کی؟ کجاست؟
دریای بی‌کرانه قلبش زموج شوق
همواره در تلاطم و همواره در تپش
عشق خدا فکنده به جانش شراره
یاد خدا گرفته از او فرصت و مجال
نام خدای ، داده به گفتار او جلا
اعمال حج رسیده به پایان ولی افق،
چشم انتظار حادثه‌ها در «غدیر خم»
بیدار مانده است...
٭ ٭ ٭
در پهنه غدیر در زیر شعله‌های فروزان آفتاب
انبوه حاجیان که فزون‌تر ز صد هزار
در پهنه وسیع غدیر ایستاده‌اند
یک کاروان رسته ز بند نفاق و کین
یک کاروان خسته، در اینجا ستاده است.
خورشید هم شراره سوزان خویش را
ریزد به روی سینه تفتیده زمین
دشتی پر از حرارت ایمان، فروغ دین
دشتی پر از محبت و احساس و دوستی.
گسترده غدیر...
اینک دوباره شاهد انبوه مسلمین
همراه رهبری که فزون‌تر ز بیست سال
جان در ره هدایت آنها نهاده است
در پاسخ خشونت‌شان همچو مادری
آغوش پر محبت خود را گشاده است
جهل و غرور و ابلهی قوم خویش را
جز با صفا و مهر، جوابی نداده است
آنجا که راه‌ها همه سوی ستمگری است
راهی به سوی عدل و سعادت گشوده است
اینک غدیر خم
درگیر و دار گرمی این مشهد عظیم
در اوج این شکوه
از سوی آفریدگار جهان آفرین، «خدا»
از آسمان به گوش پیمبر ندا رسید:
یا ایّها الرّسول... یا ایّها الرّسول...
اسلام را چه خوب بیان کرده‌ای به خلق
اما هنوز، رهبر امّت پس از رسول
تعیین نگشته است.
ارکان استوار رسالت تمام نیست
رکن بزرگ مذهب «امّت»، «امامت» است.
اینک پیامبر
در بازگشت از سفر خانه خدا
در واپسین دقایق آن «حجّة الوداع»
مأمور گشته تا برساند به گوش خلق
والاترین، عمیق‌ترین نکته را، ز دین
فرمان رسید تا که به مردم فرد مسلمین
٭ ٭ ٭
پیغمبر از جهاز شتر منبری بساخت
در آن فضای باز...
دست علی گرفت و به بالای سر رساند
تا هر که بود، رهبر آینده را شناخت
آن رهبری که اوست مدار نظام دین
آن رهبری که اوست نماینده رسول
آن رهبری که اوست فقط مظهر خدا
آن کس که چشمه‌های فضیلت در او عیان
آن کس که نهرهای سخاوت از او روان
آن کس که در زمین،
در دوره زمان
شایسته‌تر ز او نبود «مرد» در جهان
چشمان روزگار کهن سال و چرخ پیر
هرگز چنین نشان فضیلت ندیده است
هرگز امام عدل بدین‌سان ندیده است
دستان باغبان فلک، از درخت علم
هرگز گلی به جلوه این گل نچیده است
دامان قرن‌های فراوان و بی‌شمار
هرگز دُری به جلوه این دُر، نسفته است
اینک غدیر، خاطره آن شکوه را
اینک غدیر، یاد چنان روز نیک را
در یادها و خاطره‌ها زنده می‌کند
اینک غدیر، زندگی آن «امام» را
مانند درس‌های گران‌قدر و پرثمر
تکرار می‌کند
اینک غدیر خم،
با ما چو اوستاد
در راه و رسم و شیوه آموزشی صحیح
رفتار می‌کند... .