ابوالشهیدین حجت‌الاسلام والمسلمین سیداحمد کلانتر(ره)
حجت‌الاسلام والمسلمین سیداحمد کلانتر سال 1314 در تهران متولد شد و تحصیلات حوزوی را در حوزه‌های علمیه تهران و قم گذراند.
وی در تاریخ 20 /6 /44 به اتهام نشر اکاذیب و شایعات بی‌اساس دستگیر و با قید کفیل آزاد گردید. چهار ماه بعد به‌دلیل عدم توجه به دستور مأمورین، مجدداً دستگیر و به سه ماه حبس محکوم و در سال 1345 به اتهام فعالیت‌های مضره برای مدت 4 ماه به فردوس واقع در استان خراسان جنوبی تبعید گردید.
او در تاریخ 18 /9 /48 به اتهام ایراد مطالب تحریک‌آمیز درباره آزادی زنان در ساوه دستگیر و به چهار ماه و پانزده روز حبس محکوم شد.
در خرداد سال 1349 به اتهام تحریک مردم در مراسم شهید آیت‌الله سید محمدرضا سعیدی، برای سه سال به زابل تبعید گردید که به‌علت فعالیت در آنجا، به سراوان منتقل شد و در آنجا نیز به اتهام اهانت به شاه دستگیر و به دو سال حبس تأدیبی محکوم و در تاریخ 10/7/51 به زندان رفت.
وی در روز 29/6 /53 آزاد شد. در خرداد 1354 به اتهام شرکت در تظاهرات مدرسه فیضیه دستگیر؛ ولی تبرئه شد. او در سال 1357 که به‌همراه تعداد دیگری از مبارزان روحانی در انارک نائین تبعید بود، جهت حضور فعال در صحنه انقلاب اسلامی، محل تبعید را ترک و به قم وارد شد.
وی در تاریخ 14/9/57 در تظاهرات قم بر اثر ضرب گلوله از ناحیه پا مجروح شد. وی از مجاهدان و مبارزان با رژیم ستم‌شاهی بود و دو فرزند خود را نیز تقدیم انقلاب کرد.
سرانجام این عالم ربانی روز شنبه 1 مهر 1402 به دیار باقی شتافت.
٭ ٭ ٭
وی در تاریخ 20 /6 /44 به اتهام نشر اکاذیب و شایعات بی‌اساس دستگیر و با قید کفیل آزاد گردید. چهار ماه بعد به‌دلیل عدم توجه به دستور مأمورین، مجدداً دستگیر و به سه ماه حبس محکوم و در سال 1345 به اتهام فعالیت‌های مضره برای مدت 4 ماه به فردوس واقع در استان خراسان جنوبی تبعید گردید.
او در تاریخ 18 /9 /48 به اتهام ایراد مطالب تحریک‌آمیز درباره آزادی زنان در ساوه دستگیر و به چهار ماه و پانزده روز حبس محکوم شد.
در خرداد سال 1349 به اتهام تحریک مردم در مراسم شهید آیت‌الله سید محمدرضا سعیدی، برای سه سال به زابل تبعید گردید که به‌علت فعالیت در آنجا، به سراوان منتقل شد و در آنجا نیز به اتهام اهانت به شاه دستگیر و به دو سال حبس تأدیبی محکوم و در تاریخ 10/7/51 به زندان رفت.
وی در روز 29/6 /53 آزاد شد. در خرداد 1354 به اتهام شرکت در تظاهرات مدرسه فیضیه دستگیر؛ ولی تبرئه شد. او در سال 1357 که به‌همراه تعداد دیگری از مبارزان روحانی در انارک نائین تبعید بود، جهت حضور فعال در صحنه انقلاب اسلامی، محل تبعید را ترک و به قم وارد شد.
وی در تاریخ 14/9/57 در تظاهرات قم بر اثر ضرب گلوله از ناحیه پا مجروح شد. وی از مجاهدان و مبارزان با رژیم ستم‌شاهی بود و دو فرزند خود را نیز تقدیم انقلاب کرد.
سرانجام این عالم ربانی روز شنبه 1 مهر 1402 به دیار باقی شتافت.
٭ ٭ ٭