کاه، پوسته‌ی گندم به همراه برگ و ساقه‌ی خرد شده‌ی آن است. کاه خیلی سبک و کوچک است. برای همین می‌گویند از کاه کوه ساخته؛ یعنی یک موضوع کوچک را خیلی بزرگ نشان می‌دهد. همین سبک بودن کاه باعث می‌شود که کاه روی آب قرار بگیرد. کی؟

هروقت که کاه توی آب باشد، حالا وقت شستن کاه یا هر وقت دیگر... عاقبت این می‌شود که کاه سبک روی آب قرار می‌گیرد و زیر آن پیدا نیست. آن‌قدر که اگر از دور نگاه کنی، خیال می‌کنی که کاه سخت و محکم است. ولی با یک اشاره‌ی کوچک زیر کاه خالی می‌شود و پایین می‌رود. قدیمی‌ها که بارها و بارها آب زیر کاه دیده بودند، از این مثلی ساخته‌اند. به آدم‌هایی که زیرزیرکی کار می‌کنند و آن‌سوی کارهایشان پیدا نیست، می‌گویند: آدم آب زیر کاه!

خوب آدم‌های آب زیر کاه هم همیشه موفق نیستند. خواه ناخواه یک روز معلوم می‌شود که چکاره‌اند. همان‌طور که یک روز آب زیر کاه پیدا می‌شود.